Ο δουλευτής και ο ... «επιθεωρητής» - Ιάκωβος

Ο δουλευτής και ο ... «επιθεωρητής»

          Ο δουλευτής, δε μπορεί να κάτσει! Εκτός από τη μόνιμη δουλειά του, που την κάνει με όρεξη και ευσυνειδησία είτε είναι υπάλληλος είτε έχει δική του επιχείρηση, του αρέσει – και καλά κάνει – στις ελεύθερες του ώρες να ασχολείται με κάποια δραστηριότητα που τον ευχαριστεί.

          Ένας εργάζεται στον κήπο του, άλλος πηγαίνει ψάρεμα ή κυνήγι, κάποιος γράφει άρθρα ή βιβλία.

          Αυτή η ενασχόληση, όχι μόνο δεν τον κουράζει αλλά περνά την ώρα του χωρίς να το καταλάβει, ηρεμεί ψυχικά και γυμνάζει με φυσικό τρόπο το σώμα και το μυαλό του νιώθοντας μια ικανοποίηση.

          Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που κάνει το αγαπά, το χαίρεται και το απολαμβάνει.

          Υπάρχει τώρα κάποιος άλλος, αργόσχολος και τεμπέλης, που τις περισσότερες ώρες τις περνά ξαπλωμένος στον καναπέ του, χωρίς να κάνει τίποτε. Εν τάξει, ξεκουράζεται ο άνθρωπος, δικαίωμά του. Χρειάζεται σίγουρα και η ανάπαυση. Ας δούμε όμως τη συνέχεια...

          Κάποτε, αρκετά ξεκούραστος και φρέσκος, αρχίζει την ... επιθεώρηση. Πηγαίνει πρώτα στο γείτονα, που είναι στον κήπο του και αρχίζει: «Εδώ, δεν έπρεπε να φυτέψεις ντομάτες, αλλά ...πατάτες». «Πρέπει να κόψεις τα αγριόχορτα ». «Τα λάστιχα να τα αλλάξεις και να βάλεις πιο χοντρά».

          Ο καημένος ακούει και δε μιλά – τον ξέρει. Έπρεπε όμως ο φίλος μας να καταλάβει ότι είναι ενοχλητικός και να σταματήσει την κακή του συνήθεια.

          Προχωρεί στον άλλο γείτονα, που κτίζει μια αποθήκη στην αυλή του. «Γιατί την κτίζεις εδώ; Θα ήταν καλύτερα να την έβαζες στην άλλη άκρη». «Πρόσθεσε νερό, γιατί ο πηλός σου είναι πολύ σφικτός».

          Δεν παίρνει ούτε εδώ απαντήσεις και εξακολουθεί να μην καταλαβαίνει ότι δεν είναι και πολύ ευπρόσδεκτος. Ωστόσο βαριέται το μονόλογο και προχωρεί πιο πέρα ακάθεκτος … για να συμβουλέψει κι άλλους!

          Πιο κάτω,  βρίσκει ..το δάσκαλό του! Συναντά κάποιο μηχανικό, που είναι ξαπλωμένος κάτω από την κοιλιά ενός αυτοκινήτου και προσπαθεί να αφαιρέσει το κίαρποξ. Δεν συγκρατείται και ...τη ρίχνει! «Έπρεπε να είχες ψηλό κρίκο για να κάνεις πιο εύκολα τη δουλειά σου». Και σκόπευε να συνεχίσει...

          Προτού όμως προλάβει να τελειώσει τη φράση του, ακούει τις δυνατές, αγριεμένες φωνές του μηχανικού, που κατάκοπος, ιδρωμένος και κατάμαυρος από τα λάδια ...ωρύεται! :

«Να χαθείς αμέσως και να μη ξαναπατήσεις εδώ!»

«Να μη βλαστάνεις εκεί που δε σε σπέρνουν!»

«Εσύ, είσαι παντογνώστης, όλα τα ξέρεις!»

«Πήγαινε ξάπλωσε στην πολυθρόνα σου κι άσε μας ήσυχους να κάνουμε τη δουλειά μας!»

Από εκείνη την ημέρα οι επιθεωρήσεις λιγόστεψαν ...

Ιάκωβος