Ι. Ν. ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΛΙΣΣΟΥ - Σοφίας Καυκοπούλου

 Ι. Ν. ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΑΛΙΣΣΟΥ

-18 έτη μετά την καταστροφική πυρκαγιά, ο περικαλλής Ναός, αποτελεί στολίδι και καύχημα των ενοριτών!

τής Σοφίας Καυκοπούλου

Στις 19 Σεπτεμβρίου, συμπληρώθηκαν δεκαοκτώ έτη από την νύχτα που σημάδεψε τούς πιστούς τής ενορίας τού Αλισσού. Ήταν η νύχτα που το ζωτικό κύτταρο, ο τόπος που χτυπούσε η καρδιά τής ενορίας, ο Ιερός Ναός τής Αγίας Τριάδος, παραδινόταν στις φλόγες. Μία φωτιά που ποτέ δεν διευκρινίστηκε ποια αιτία την προκάλεσε, ενώ η πυροσβεστική απάντησε σε ερώτημα δημοσιογράφου, πως η υπόθεση είναι απόρρητη και αρμόδια να απαντήσει είναι η Εισαγγελία.

Ήταν τότε που όλοι, έγιναν μία ψυχή, μπροστά στο φοβερό θέαμα. Ο παλαιός ιερέας, μακαριστός πλέον π. Αθανάσιος Γεωργόπουλος με δάκρυα στα μάτια κοιτούσε το Ιερό Θυσιαστήριο όπου λειτουργούσε για δεκαετίες να φλέγεται. Ο παππούς μου, Παναγιώτης Καυκόπουλος, επί πεντηκονταεπταετία δεξιός ψάλτης στην Αγία Τριάδα, αμίλητος, βουβός, με μία έκφραση πόνου που δεν θα ξεχάσω.

Ο Ναός των παιδικών μας χρόνων, εκεί που οι μεγαλύτεροι βαπτίστηκαν, στεφανώθηκαν, βάπτισαν τα παιδιά τους, αποχαιρέτησαν προσφιλή πρόσωπα. Εκεί που εμείς, η τελευταία γενιά που θυμάται την Αγία Τριάδα πριν την πυρκαγιά, βαπτιστήκαμε, μεταλάβαμε των Αχράντων Μυστηρίων, παίξαμε στον προαύλειο χώρο. Αυτός ο Ναός, επιβλητικός στο μέγεθος, με ιδιαίτερη καλλιέπεια στην όψη, ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα, μιας αλλοτινής εποχής, σύμβολο των πρώτων κατοίκων τού χωριού, να στέκεται έρμαιο των αδηφάγων φλογών. Εμείς όλοι, ανήμποροι να κάνουμε οτιδήποτε, απλώς να κοιτάζουμε την φωτιά, που υψωνόταν και έφθανε έως τα ψηλά παράθυρα τού Ναού.

Η επόμενη μέρα, είχε βρει την ενορία μας ακέφαλη, ορφανή. Η Αγία Τριάδα έστεκε σαν ρημάδι, με όλο το εσωτερικό της, να έχει γίνει στάχτη. Όμως, η δύναμη τής πίστης, έκανε το θαύμα της! Η εικόνα τής Αγίας Τριάδος, παρά την τεράστια θερμοκρασία που αναπτύχθηκε στο εσωτερικό τού κτίσματος, έμεινε εντελώς ανέπαφη από την φωτιά! Ομοίως και τα Ιερά λείψανα τού Αγίου Χαραλάμπους, μέρος των οποίων εφυλάσσετο στον Ναό! Βεβαίως, δεν γνωρίζω τί απέγινε με μέρος τού Ιερού λειψάνου τού Αγίου Παχωμίου, όπως επίσης και με το Άγιο χώμα από τον τάφο τού Οσίου Παναγή Μπασιά, το οποίο είχε δωρίσει στον Ναό ο π. Χαράλαμπος Κουμάτος από το Ληξούρι Κεφαλληνίας, στα 1989.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα, οι κάτοικοι τού χωριού, συνένωσαν τις δυνάμεις τους, με σκοπό η Αγία Τριάδα να επανέλθει στην προτεραία κατάσταση. Όλοι, όπως ο καθένας μπορούσε, βοήθησαν ώστε πολύ σύντομα ο Ναός να επαναλειτουργήσει και σταδιακά να γίνει όπως είναι σήμερα. Βέβαια, αυτό θα ήταν αδύνατο αν δεν στεκόταν πάντοτε αρωγός και βοηθός η Ιερά Μητρόπολις των Πατρών, υπό την πατρική στέγη, αρχικά, τού Μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Νικοδήμου και έπειτα, τού αξίου διαδόχου του στον Αποστολικό Θρόνο τής Πόλεως, τού ακούραστου Ποιμενάρχου μας, κ. κ. Χρυσοστόμου! 

 Σήμερα, η ενορία μας χαίρει και σεμνύνεται για τον όμορφο Ιερό Ναό μας! Στον ίδιο αρχιτεκτονικό ρυθμό με τον πρωταρχικό, με όμοια εσωτερική διαρρύθμιση, αλλά και με νέες προσθήκες, έντονη φωτεινότητα, κάθε ομορφιά που οι πιστοί με τις δωρεές τους συνεισέφεραν! Η καθαρότητα τού χώρου, είναι ίσως το πρώτο πράγμα που καθένας όταν εισέρχεται στον Ναό, προσέχει! Σε συνδυασμό μάλιστα με το όντως φροντισμένο, απλό και συνάμα όμορφα διακοσμημένο εσωτερικό, η Αγία Τριάδα θυμίζει παραδείσιο τοπίο!

Πριν 18 χρόνια, η ενορία δοκιμάστηκε με τον χειρότερο τρόπο. Όμως, στο διάστημα που πέρασε, ο Θεός μάς αξίωσε να δούμε όχι μόνο τον κεντρικό Ναό τής Ενορίας μας ανακαινισμένο, με αγιογράφηση εξαιρετικής ποιότητος, που οσονούπω ολοκληρώνεται, αλλά και τα τρία παρεκκλήσια τής Ενορίας. Το παρεκκλήσιον το αφιερωμένο στον Προφήτη Ελισσαίο, ανακαινίστηκε εκ βάθρων και μάλιστα απέκτησε ένα υπέροχο αύλειο χώρο. Το παρεκκλήσιον των Αγίων Αποστόλων στην παραλία Αλισσού, επίσης ανακαινίστηκε και πλέον λειτουργεί αρκετές φορές τον χρόνο. Τέλος, το Κοιμητήριο το οποίο έχει Ι. Ν. αφιερωμένο στην Ανάληψη τού Κυρίου, επεκτάθηκε και απέκτησε ευμέγεθες στέγαστρο.

Όλα τα παραπάνω επέτρεψε ο Πανάγαθος Θεός να πραγματοποιηθούν στον Αλισσό! Και όλα αυτά, δεν θα είχαν οργανωθεί και υλοποιηθεί, εάν δεν επαγρυπνούσε διαρκώς ένας άνθρωπος με ανιδιοτελή αγάπη για την Ενορία, το ποίμνιο και την Εκκλησία του, ένας άνθρωπος οργανωτικός και υπερδραστήριος. Πρόκειται για τον αιδεσιμολογιώτατον π. Αλέξανδρο Λαθούρο. Σημαντική επίσης –και δεν πρέπει να παραλείψουμε την αναφορά- είναι η ακούραστη συνεισφορά των επιτρόπων και όλου τού εκκλησιαστικού συμβουλίου για την εύρυθμη λειτουργία τής Ενορίας. Τέλος, μιας και το παρόν άρθρο αφορά την Ενορία μας, αξίζει να τονίσουμε τον σημαντικό ρόλο που έχουν σε αυτήν, οι δύο ιεροψάλτες, ο κ. Σωτήριος Καρυτινός και ο κ. Παναγιώτης Τζουμανίκας, οι οποίοι προσφέρουν υπέροχες ψαλμωδίες στον Θεό και τούς Αγίους, έχοντας μία αξιοσημείωτη ομόνοια και αγαστή συνεργασία, πράγμα που συντελεί στην πρόοδο τής Ενορίας μας! Σάς ευχαριστούμε όλους!