Λαμπρὴ ὑποδοχὴ τῆς Ἁγίας Ζώνης στὴν Πάτρα

Μὲ βαθειὰ συγκίνηση καὶ πνευματικὴ ἀγαλλίαση ὁ  ἱερός Κλῆρος καί ὁ εὐσεβής Πατραϊκὸς Λαὸς, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, ὑπεδέχθησαν τὴν Τιμία Ζώνη  τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τὴν ὁποία μετέφερε ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου τοῦ Ἁγίου Ὂρους, ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. Γέροντας Ἐφραὶμ μὲ πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.

          Στὶς 4 τὸ ἀπόγευμα τὴν Παρασκευὴ 4.11.2016, ἔγινε  ἡ ὑποδοχὴ τῆς Ἁγίας Ζώνης στὸν Ἀερολιμένα τοῦ Ἀράξου, ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, τοὺς Ἄρχοντας τοῦ τόπου καὶ τούς Κληρικοὺς τῆς περιοχῆς.

          Ἡ ἐπίσημη ὑποδοχὴ τῆς Ἁγίας Ζώνης πραγματοποιήθηκε πλησίον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, πλαισιούμενον ἀπὸ τοὺς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας: Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἰερόθεο, Ἄρτης κ. Καλλίνικο καὶ τὸν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Κερνίτσης κ. Χρύσανθο καὶ ἅπαντα τὸν Ἱερὸ Κλῆρο τοῦ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.

Στὴν ὑποδοχὴ παρέστησαν οἱ Πολιτικές, Στρατιωτικὲς καὶ  Ἀστυνομικὲς Ἀρχὲς τῆς πόλεως, ἐκπρόσωποι Ἀρχῶν καὶ Φορέων καὶ πλῆθος Λαοῦ.

          Μετὰ τὴν ὑποδοχὴ ἐτελέσθη Δοξολογία, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος στὴν ὁμιλία του ἐστάθη προσευχητικά καὶ παρακλητικὰ πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, γιὰ τὶς πολλὲς εὐεργεσίες Της πρὸς τὴν Ὀρθόδοξη χώρα μας καὶ τὴν ἀποστολικὴ πόλη τῶν Πατρῶν καὶ εὐχαρίστησε τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ καὶ τὴν συνοδεία του γιὰ τὴν μεταφορὰ στὴν Πάτρα τὴν Τιμίας Ζώνης τῆς Παναγίας, τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους καὶ βεβαίως τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν ἔγκριση τοῦ αἰτήματος.

          Στὴν ὁμιλία - προσφώνηση τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀντιφώνησε ὁ πανοσιολογιώτατος Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου,  Ἀρχιμ. π. Ἐφραίμ.

 Ἡ Ἁγία Ζώνη θὰ παραμείνῃ στὴν Πάτρα ἕως τὴν Τετάρτη 9 Νοεμβρίου τὸ πρωὶ , ὁπότε μετά τήν Θεία Λειτουργία καὶ θὰ ἀναχωρήσῃ.

          Καθ’ ὅλες τὶς ἡμέρες στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν θὰ τελοῦνται ἱερές Ἀκολουθίες, Θεῖες Λειτουργίες, Ἀγρυπνίες καὶ  Ἱερὲς Παρακλήσεις.

          Ἡ ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου ἒχει ὡς ἑξῆς:

 Σεβασμιώτατοι Ἃγιοι Ἀρχιερεῖς,

Πανοσιολογιώτατε Ἃγιε Καθηγούμενε τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Γέροντα Ἐφραίμ,

Ἃπας τῶν Ἱερέων, Διακόνων καί Μοναζόντων ὁ Σύλλογος,

Ἐντιμότατοι Ἂρχοντες,

Εὐλογημένε Λαέ τοῦ Θεοῦ,

          Καί πάλιν ἑορτή ἱερά καί πανήγυρις μεγάλη. Καί πάλιν Θεοῦ εὐλογία καί ἐπίσκεψις Θεομητορική.

          Ἰδού ἡ Παντάνασσα, ἡ Θεοτόκος καί Ἀειπάρθενος διά τῆς Τιμίας Ζώνης Αὐτῆς, Λαόν τόν φιλόθεον τῆς τῶν Πατρέων Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας περιβάλλει καί διά τῶν παναγίων χειρῶν Της μητρικῶς αὐτόν ἐναγκαλίζεται.

           Διά τοῦτο καί σύμπας ὁ εὐλαβέστατος Δῆμος, τῆς ἐν αἳματι Ἂποστολικῷ παγείσης ἱερᾶς ταύτης ὀλκάδος, ἀγαλλομένῳ ποδί, ἐξῆλθεν εἰς ὑπάντησιν τοῦ Θεομητορικοῦ σεβάσματος, τό ὁποῖον χάριτι καί οἰκονομίᾳ θείᾳ, τεθησαύρισται ἐν τῇ Ἱερᾷ καί Μεγίστῃ τοῦ Βατοπαιδίου Μονῇ καί ὡς πολύτιμος καί χαριτόβρυτος καί ἀγγέλοις αἰδέσιμος θησαυρός, ἐκεῖσεν φυλάσσεται.

          Εὐφραινομένη ὅθεν καρδίᾳ ὕμνον δοξολογίας τῇ τρισηλίῳ Θεότητι, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναμέλπομεν καί τῇ Παναχράντῳ Θεοτόκῳ ὠδάς παναρμονίους προσφέρομεν, μετά τῶν οὐρανίων καί μακαρίων δυνάμεων βοῶντες καί λέγοντες.

          Σήμερον ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως, ὅτι τήν πόλιν ἡμῶν, τήν ἀποστολικήν καί περιώνυμον, τήν ἐν αἵματι Ἀνδρέου φοινιχθεῖσαν, ἡ Θεοτόκος ἐπεσκέψατο.

          Σήμερον ὁ τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος περιχαρῶς, τήν Κεχαριτωμένην κόρην, ἐν τῇ κλεινῇ πόλει τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ ὑποδέχεται, καί Αὐτήν κατασπάζεται ἧς τό πάλαι ἐν τῇ Γαλιλαία ὀφθαλμοφανῶς καί ἐκθάμβως τό περικλεές καί ὁλόφωτον, τό ὑπέρ τόν ἥλιον ἀπαστράπτον καί λάμπον πρόσωπον, πανευλαβῶς ἐθεώρη.

          Σήμερον οἱ τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας ποιμένες καί λειτουργοί, οἱ τοῦ Θεοῦ θεράποντες, Ἀρχιερεῖς τε καί Πρεσβύτεροι, Διάκονοι τε καί τῶν Ὁσιοτάτων Μοναζόντων καί Μοναζουσῶν ὁ θεόλεκτος σύλλογος, μετά τῶν τά πρῶτα φερόντων τοῦ τόπου καί ὁ Λαός σύμπας πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων, τά πνευματικά βαΐα βαστάζοντες καί χορόν ἑόρτιον συγκροτοῦντες μετά τῶν οὐρανίων καί ἐπιγείων δυνάμεων εὐφραινόμενοι καί πανηγυρίζοντες γηθοσύνως κραυγάζομεν: «Σταλάξατε ὂρη τόν γλυκασμόν καί βουνοί εὐφροσύνην αἰώνιον, Πατριαρχῶν δῆμοι καί Μαρτύρων πάντες χοροί, τῶν Προφητῶν ὁ σύλλογος καί τῶν Ἀποστόλων δῆμος σεπτός, εὐφράνθητε σύν πᾶσιν ἡμῖν τῇ προσκυνήσει τῆς θείας ζώνης τῆς Θεόπαιδος».

          Σήμερον γόνυ κλίνομεν καί ὂμμασιν τήν Θεομήτορα ὁρῶντες, θερμῶς δέ Αὐτήν ὡς Μητέρα ἡμῶν παρακαλοῦντες καί ἱκετεύοντες, οἱ ἐν πόνοις καί στεναγμοῖς, οἱ ἐν ἀσθενείαις ψυχῆς τε καί σώματος, οἱ ὑπό τῶν ποικίλων δυσκολιῶν καί τῶν τοῦ βίου κυμάτων κλυδωνιζόμενοι, οἱ ὑπό τῶν πονηρῶν πνευμάτων ὀχλούμενοι, οἱ ὑπό τῆς πολυεπιπέδου κρίσεως πνευματικῆς, ἠθικῆς, οἰκονομικῆς τε καί τῆς ἄλλης δεινῶς μαστιζόμενοι, οἱ ὑπό τῆς ἀνεργίας βασανιζόμενοι, οἱ ὑπό τό βάρος τῆς μεγάλης εὐθύνης τῆς ζωῆς καμπτόμενοι, στεναγμοῖς ἀλαλήτοις ἐκ βάθους καρδίας Αὐτῇ κραυγάζομεν: "Ἆρον σου τά ὄμματα Μαριάμ καί εἶδε εὐσπλάχνῳς τούς τήν Ζώνην Σου τήν σεπτήν προσκυνοῦντας Κόρη καί Σέ παρακαλοῦντας καί πλήρωσον αἰτήσεις τούτων Πανύμνητε".

          Σήμερον οἱ πόθοι καί τά δάκρυα καί οἱ παρακλήσεις, ὡς ποταμοί ἐκχέονται ἐνώπιον τῆς χαριτοβρύτου Ζώνης τῆς Παναγίας, οὐχί μόνον ὑπό τῶν κατοίκων τῆς Ἀποστολικῆς καί περιωνύμου ταύτης πόλεως, ἀλλά καί ὑπό πάντων τῶν προσκυνητῶν, ὅσοι εὐλαβῶς κατέφθασαν ἐνταῦθα, προκειμένου τήν πανακήρατον Ζώνην τῆς Θεομήτορος νά κατασπασθοῦν καί νά προσκυνήσουν.

          Πόθοι καρδίας διά τε τήν προσωπικήν ἑνός ἑκάστου πορείαν, ἀφοῦ οἱ καιροί δύσκολοι διαγράφονται, ἀλλά καί διά τήν οἰκογένειαν ἀφοῦ οἱ ἀξίες κατέπεσαν καί οἱ πνευματικοί καί οἱ ἄλλοι, οἱ ἐξ αἵματος δεσμοί ὡς φρύγανα κατακαίονται, ὑπό τῆς πυρᾶς τήν ὁποίαν τροφοδοτεῖ ἡ ἀποστασία ἀπό τόν Θεόν, ὁ βίος ὁ ἀπρόσωπος καί ἡ πορεία ἡ ἀνευλόγητος.

          Στεναγμοί καί δάκρυα διά τά πάθη πού ὁδηγοῦν εἰς φρικτά ὀλισθήματα, διά τάς ἁμαρτίας πού ὁδηγοῦν εἰς τά μνήματα καί διά τήν μοναξιά, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς τραγικά ναυάγια καί πνευματικά δυστυχήματα.

          Ἀλλ' ἰδού πόνος πολύς καί διά τήν ὑπό τοῦ Κυρίου θαυμαστῶς ἐλεηθεῖσαν διά τῆς ἀμωμήτου πίστεως Πατρίδα μας καί τήν ὑπό τῆς Παναχράντου μεγάλως εὐεργετηθεῖσαν, ἡ ὁποία Πατρίς ἡμῶν, ὡς χώρα παναγιοσκέπαστος, τήν Θεομήτορα ὡς Παραμυθίαν ἐγνώρισε, ὡς λαμπάδα φωτοφανῆ καί ἂδυτον, ὡς ἰσχύν καί ἀσφάλειαν, ὡς ἱερόν προπύργιον  καί ὡς Ὑπέρμαχον Στρατηγόν καί  Σκέπην ἱεράν ἐν κινδύνοις ἐθεάσατο.

          Πόνος πολύς διά τήν ἀποστασίαν τέκνων, διά τήν ἀγνώμονα συμπεριφοράν καί διά τήν ἀποϊεροποίησιν τῆς ζωῆς τήν ὁποίαν Ἒκείνη διά πρεσβειῶν Της πρός χάριν ἡμῶν, παρά τοῦ Υἱοῦ Της, θαυμαστῶς  ἐξησφάλισε.

          Πόνος διά τήν οἰκογένειαν, πόνος διά τό σχολεῖον καί τήν παρεχόμενην ἄνευ πνευματικῶν θεμελίων ἐκπαίδευσιν, δάκρυα διά τήν ὑπό τῶν τέκνων τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος μάκρυνσιν ἀπό τάς ὁδούς τοῦ Κυρίου.

          Ἀλλ' ὦ Θεοτόκε, ἡ ταχυτάτη ἀντίληψις καί προστασία τοῦ Γένους ἡμῶν. Ὦ Δέσποινα Οὐρανοῦ καί γῆς καί τῆς ἡμῶν καρδίας μέγα παραμύθιον.  Ὦ γλυκύτατον ὄνομα. Ὦ τοῦ σύμπαντος κόσμου καί τῆς πατρίδος ἡμῶν φυλακτήριον τίμιον καί ἱερόν περιτείχισμα, ἡ ἐλπίς οὐκ ἐξέλιπεν ὅτι τό πλῆθος τῶν εὐλαβῶν πολύ καί ἡ αὒρα τοῦ πνεύματος μεγίστη, ἐπικυροῦσα τόν παρήγορον λόγον «ὅπου ὑπερεπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία ἐκεῖ ὑπερεπερίσσευσεν ἡ Χάρις»..

          Δέξαι  Δέσποινα, τάς ἡμῶν δεήσεις, τάχυνον εἰς πρεσβείαν καί σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν πρός τόν Ὑιόν καί Θεόν Σου ὑπέρ τῶν εὐλαβῶν Πατρέων καί τῶν ἀπ' ὅπου προσῆλθον προσκυνητῶν τῆς Ζώνης Σου τῆς Τιμίας· ὑπέρ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου τῆς θεοσώστου καί Ἀποστολικῆς τῆς Θεοφρουρήτου καί καλλικάρπου ταύτης ἀμπέλου· ὑπέρ τῶν Ἀρχόντων τοῦ τόπου τούτου καί ὑπέρ πάσης ψυχῆς εὐσεβοῦς καί θεοποθήτου, θλιβομένης τε καί καταπονουμένης, ἐλέους παρά Θεοῦ καί βοηθείας ἐπιδεομένης.

          Πρόσδεξαι λιτάς τῶν σῶν ἱκετῶν πανύμνητε καί φώτισον τούς νόας καί τάς φρένας τῶν κυβερνώντων τήν χώραν ταύτην, ἵνα τά ἀγαθά φρονοῦντες καί τά πνευματικά ποθοῦντες τήν ὀλκάδα εἰς εὐδίους λιμένας ὁδηγήσωσι καί μή δι' ἀσέβειαν ἤ ἀκρισίαν ἤ συναρπαγήν ἤ ἄλλην τινά αἰτίαν τό σκάφος εἰς βράχον συντρίψωσι ἤ εἰς τό βάθος τοῦ ὠκεανοῦ καταποντήσωσι.

          Ἀλλά πάναγνε Θεοτόκε, εὔσπλαχνε καί γλυκυτάτη Μῆτερ καί παρηγορία ἡμῶν, γόνυ κλίνωμεν καί δεόμεθα ὑπέρ τῶν πολλά κοπιώντων καί ἱερῶς ἀγωνιζομένων, ἐν τῷ ἁγιωνύμῳ Ἄθωνι καί δή τῇ τοῦ Βατοπαιδίου Μεγίστῃ Μονῇ ἱερῶς καί ἐν προσευχῇ καί δεήσεσι, ἐν κόποις σωματικοῖς  καί ἱδρῶσι πνευματικοῖς, ἱερῶς καί φιλοθέως καί φιλανθρώπως  ἀγωνιζομένων.

          Ὑπέρ τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένου τῆς τοῦ Βατοπαιδίου Μονῆς, εἰς ἥν Μονήν καί ἁγίαν μάνδραν εἰκόνες περίπυστοι, ἢτοι τυπώματα τῆς Παναγίας σου Μορφῆς, θαύματα βρύοντα καί ἱάματα ἐκβλύζονται, τῇ μητρικῇ Σου ἀγάπῃ ἐχαρίσω. Τούς πόνους καί τάς λιτάς, τάς προσευχάς καί τάς δεήσεις αὐτῶν ὡς ἱεράν βοτάνην ἐκ τῶν καρδιῶν αὐτῶν άναθάλλουσαν καί ὡς θυμίαμα εὐῶδες, ἴδε Δέσποινα, πρός οὐρανούς ἀναβαίνοντα. Τά δάκρυα αὐτῶν σφόγγιζε τῷ ἱερῶ σου μαφορίῳ, τήν πορείαν καί τήν ζωήν αὐτῶν ἀσφάλισαι καί περίζωσαι τῇ ζώνῃ Σου τῇ παναγίᾳ.

          Τά τῶν πονηρῶν βέλη μακράν ἀπ' αὐτῶν ἐκτίναξον, τάς παγίδας τοῦ διαβόλου καί τῶν υἱῶν τοῦ μισοκάλου τά μηχανεύματα διασκέδασον καί ἀπόδος αὐτοῖς, τῷ τε καθηγουμένῳ Ἐφραίμ καί τῇ τιμίᾳ αὐτοῦ Συνοδείᾳ ἀντί τῆς πρός τόν Υἱόν Σου ἀγάπης τήν τῆς ψυχῆς εὐφροσύνην, ἀντί τῆς πρός Σέ μεγίστης εὐλαβείας καί τιμῆς τήν ὑπομονήν καί τόν τῆς ψυχῆς γλυκασμόν, ἀντί τῆς πρός τόν ἄνθρωπον ἀγάπης καί θυσιαστικῆς προσφορᾶς τήν οὐράνιον δρόσον καί τόν τῆς πνευματικῆς χαρᾶς ἀνεκλάλητον σταλλαγμόν.

          Ἀντί δέ τοῦ κόπου ἵνα κομίσωσιν τό ἱερόν σέβασμά Σου, τήν Ζώνην Σου τήν τιμίαν ἐν Πάτραις, κόπον δι' ὅν καί πάλιν καί πολλάκις σύμπας ὁ τῶν Πατρέων Σύλλογος, μεγάλως εὐχαριστοῦμεν, τήν οὐράνιον βασιλείαν καί τήν ἀτελεύτητον χαράν ἐν τῇ κοινωνίᾳ τῇ ἀδιαλείπτῳ μετά τοῦ προσώπου τοῦ ἐκ Σοῦ τεχθέντος, ἐν Σταυρῷ Ὑψωθέντος καί ἐκ Τάφου ἀνατείλαντος Σωτῆρος ἡμῶν. Ἀμήν.