Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017 το Χορευτικό
τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Πατρέων έκοψε την
Πρωτοχρονιάτικη πίτα του στο κλειστό γυμναστήριο «ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΔΗΜ.
ΤΟΦΑΛΟΣ» Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 40-χρόνων ερασιτεχνικής
δημιουργίας και προσφοράς του χορευτικού μια ξεχωριστή γιορτή περίμενε τους καλεσμένους . Όλα τα τμήματα χωρισμένα σε επτά ενότητες (πάνω από 1200
χορευτές-τριες μικροί και μεγάλοι) παρουσίασαν μέρος της δουλειάς τους. Στην
όμορφη αυτή γιορτή παρουσιάστηκαν χοροί απ΄ όλη την Ελλάδα. Το πρόγραμμα
καθήλωσε τους θεατές με τις γρήγορες εναλλαγές του, παρουσιάζοντας χορούς από
τα παιδικά τμήματα, τα αρχάρια, τα ψυχαγωγίας μέχρι τα μεσαία και τα παλαιά.
Την πίτα ευλόγησε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Αδαμάντιος Τσαγκάρης και
ο Ιερολογιώτατος Διάκονος Κωνσταντίνος Τσαγκάρης. Ο π.
Αδαμάντιος Τσαγκάρης ευχήθηκε το νέο έτος να είναι δημιουργικό για τα
χορευτικά τμήματα και Ευφρόσυνο, ειρηνικό και σωτήριο για όλο το κόσμο. Ευχές
εξέφρασε και στον αξιότιμο κ. Κωνσταντίνο Πελετίδη, δήμαρχο
της πόλης των Πατρών που βρίσκεται στο πλευρό του χορευτικού τμήματος και ενθαρρύνει
την δράση του. Θερμά συγχαρητήρια έδωσε στον υπεύθυνο του χορευτικού τμήματος
του πολιτιστικού οργανισμού κ. Χρήστο Γιαννόπουλο για το επί
σειρά ετών σπουδαίο έργο του και την ανιδιοτελή προσφορά του στην Πόλη μας. Το
λόγο έκλεισε ο π. Αδαμάντιος Τσαγκάρης με αναφορά στο ποιήμα
του Γιάννη Ρίτσου (με την παραλλαγή τραγουδάμε-χορεύουμε) :«ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ
ΔΕΝ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΜΕΙΣ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ
ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»όπου και ξεσήκωσε το κατάμεστο(περισσότεροι απο 5.000
θεατές) κλειστό γυμναστήριο «ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΔΗΜ. ΤΟΦΑΛΟΣ».
Εύστοχη και πάντα επίκαιρη η παραλλαγή του Ρίτσου από τον πάτερ που ευλόγησε την βασιλόπιτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν'ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε, βρε, με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ! Που είναι τα πανηγύρια των ναών που μετά -όπως που έλεγε η γιαγιά μου- πρώτος έσερνε τον χορό ο παπάς του χωριού και ακολουθούσαν όλοι οι πανηγυριστές.
Τα πανηγύρια γίνονταν στην κεντρική εκκλησία του χωριού, σε ξωκκλήσια, σε τόπους που έχουν συνδεθεί με την παρουσία του αγίου ή με κάποιο «θαύμα» που χάνεται στο βάθος των χρόνων.
Τα πανηγύρια όμως πέραν της θρησκευτικής αφορμής - που αντανακλά ευρύτερα κι ένα κομμάτι της νεοελληνικής ταυτότητας - είναι μια ευκαιρία για να συναντηθούν τα μέλη της εκάστοτε κοινότητας, να διασκεδάσουν και να βιώσουν ένα είδος ιδιότυπου τελετουργικού με χορό, τραγούδι, κοινό τραπέζι και ποτό.
Πάντα μου άρεσε να βλέπω τον παπά να σέρνει με το ράσο του τον χορό. Του χρόνου ο π. Αδαμάντιος να μην κόψη μόνο την πίτα αλλά και να ρίξει με μια χορευτική γύρα. Έτσι για το καλό!