Ένας ανάξιος δούλος του Θεού

Αχ πόσο έχουμε ξεχάσει τα παραπάνω λόγια του οσίου Πορφυρίου, του Αγίου της χαράς; Εμείς δυστυχώς θεωρούμε ότι ο χριστιανός πρέπει να είναι ολιγομίλητος, ντροπαλός, με πολύ τυπική συμπεριφορά και εμφάνιση, όμως δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Ο άνθρωπος του Θεού, σύμφωνα με τους Αγίους μας, είναι ένας άνθρωπος με αρχοντική αγάπη, ευγενής, συνετός και λεβέντης που δεν φοβάται να βγει μπροστά για την δόξα του Θεού, που δεν φοβάται να μιλήσει προς δόξαν Θεού, που δεν φοβάται να φανεί η ομορφιά που του έχει χαρίσει ο Θεός.

Ο άνθρωπος του Θεού εν ολίγοις, είναι ένας άνθρωπος γνήσιος, ντόμπρος, ταπεινός, απλός και γεμάτος απέραντη θυσιαστική αγάπη, ένας άνθρωπος που συναισθάνεται την αμαρτωλότητα και τα χάλια του, αλλά δεν στεναχωριέται γι’ αυτό, διότι γνωρίζει καλά ότι ο θεός μας είναι ο Θεός των αμαρτωλών και όχι των τυπικών, ψεύτικων, υποκριτών Φαρισαίων, που νομίζουν ότι τα κάνουν όλα καλά, εξουθενώνοντας τον συνάνθρωπό τους και που δυστυχώς σήμερα αποτελούν την πλειοψηφία στην Εκκλησία.

Ας τα θυμηθούμε όλα αυτά αδελφοί μου, ας γίνουμε άνθρωποι ελέους, ευσπλαχνίας και αγάπης, ας μην κατακρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, ας μην σκανδαλιζόμαστε με τους ανθρώπους που έρχονται στην Εκκλησία, ως πονεμένοι νεοσσοί, με ντυσίματα μη τυπικά και αμέσως τους μαλώνουμε με αποτέλεσμα να τους διώχνουμε από την εκκλησία, ας τους αφήσουμε να γευτούν την ωραιότητα της ζωής με τον Χριστό και μετά μόνοι τους θα θελήσουν να αλλάξουν.

Αδερφοί μου, τελειώνοντας μόνο αυτό σας παρακαλώ, μην επιτρέψουμε να ψυγεί η αγάπη των πολλών, μπορούμε να γίνουμε εμείς αληθινοί ορθόδοξοι, δηλαδή άνθρωποι πολλής αγάπης, νοιαξίματος και συμπόνιας, αρκεί να το θελήσουμε. Χαίρετε. Χριστός ανέστη.      

Με πολλή αγάπη. 

Ένας ανάξιος δούλος του Θεού