Μην είσαι ευκολόπιστος. Όποιος στηρίζει την ζωή του σε άλλους στο τέλος καταντά για κλάματα. Ας πρόσεχες. Τώρα την πάτησες και εσύ και πολλοί σαν και εσένα και εμένα. Γιατί στηρίχτηκες σε υιούς ανθρώπων θνητών;
Οι αγιοι ομως το αντιθετο διδασκουν. Να εχουμε παντα καλη γνωμη για ολους και να ευτυχουμε με τον καθενα. Θα μου πεις αφθαστο ονειρο. Εσυ εισαι σε καλο δρομο, παλεψε το. ενας Φιλος και οχι ο Ρουσσω......
Καλοπροαίρετος δηλαδη. Ποτέ μη μετανιώσεις για το καλό που σκέφτηκες, που έκανες, που είπες. Λέγεται και καλοσύνη...Αν αδικήθηκες, ακόμα πιο κερδισμένος...
Και εγώ το ίδιο είχα καλή γνώμη σαν τον Ρουσσώ για κάποιους. Τώρα είδα την φρικτή πραγματικότητα. Δεν με νοιάζει καθόλου τους διέγραψα και δεν νιώθω δυστυχία αλλά ελεύθερος.
Οι παρέμβαση σου αυτή με το κείμενο του Ρουσσώ αλλά την δικιά σου φωτό κάτι θέλει να μας πει. Εγώ χωρίς να γνωρίζω σου λέω “Αναστάσιε φεύγε και σώζου”. Ένας ευεργετημένος από εσένα.
Mηπως αδελφε Αναστασιε πρεπει να κοιτάξεις τι εκανες εσύ λάθος ως προς τις συναναστροφες σου με κάποιους... και στην συνεχεια να επικαλείσαι τον Ρουσσώ και τα πρασινα άλογα...(σχημα λογου)
Δεν επικαλέστηκα τον Ρουσσώ ούτε τα πράσινα άλογα. Δεν έγραψα ότι υπογράφω τα όσα είπε ο Ρουσσώ. Τις συναναστροφές μου τις επέλεξα εγώ. Δεν είμαι δυστυχισμένος. Χαίρομαι την ζωή μου με τον δικό μου τρόπο. Ευχαριστώ τον Θεό για τα καλά που μου προσφέρει. Τα όποια κακά είναι από δικούς μου αδέξιους χειρισμούς. Ποτέ όμως δεν ένοιωσα δυστυχισμένος.
Την φωτογραφία μου την έστειλε «μια ψυχή» που κάποια μέρα μου ζήτησε να μου τραβήξει μερικές φωτογραφίες. Δεν έχω κόμπλεξ και δέχθηκα. Μου τις έστειλε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και την αξιοποίησα έτσι όπως εγώ έκρινα. Όπως έλεγε και ο μακαριστός αδελφός του πατέρα μου «άντε και καλά κρασιά!»
Φίλε μου υπέρβαρε να χαίρεσαι το βάρος που με αγώνα το κέρδισες. Εμένα «εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί» μου και αποφάσισα να αλλάξω διατροφικές συνήθειες για να αποφύγω έστω και λίγο την «ημερομηνία λήξεως» με τις συνέπειές της. Όπως μου είπε φίλος τα κύτταρα έχουν μνήμη και θα παχύνω ξανά σύντομα. Σκέφτομαι και αυτούς τους νεκροπομπούς -εκτός από το επερχόμενο τέλος μου- που θα με μεταφέρουν και θα με βρίζουν για το βάρος. Δεν λέω μεγάλες κουβέντες διότι μπορεί να επιστρέψω στα πρότερα μεγαλεία μου, όπως μου έλεγε παλαιότερα ο ίδιος φίλος «άνδρας χωρίς προκοίλι σπίτι χωρίς μπαλκόνι».
Κωστόπουλος σε αγαπάμε να ξέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η ανάρτηση χρειάζεται ερμηνεία...!! Κάτι θέλει να πει ο "ποιητής"! Τι κ. Αναστάσιε; ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην είσαι ευκολόπιστος. Όποιος στηρίζει την ζωή του σε άλλους στο τέλος καταντά για κλάματα. Ας πρόσεχες. Τώρα την πάτησες και εσύ και πολλοί σαν και εσένα και εμένα. Γιατί στηρίχτηκες σε υιούς ανθρώπων θνητών;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αγιοι ομως το αντιθετο διδασκουν. Να εχουμε παντα καλη γνωμη για ολους και να ευτυχουμε με τον καθενα. Θα μου πεις αφθαστο ονειρο. Εσυ εισαι σε καλο δρομο, παλεψε το.
ΑπάντησηΔιαγραφήενας Φιλος και οχι ο Ρουσσω......
Δεν είσαι ο μόνος. Υπαρχουν και άλλοι!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοπροαίρετος δηλαδη. Ποτέ μη μετανιώσεις για το καλό που σκέφτηκες, που έκανες, που είπες. Λέγεται και καλοσύνη...Αν αδικήθηκες, ακόμα πιο κερδισμένος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστάσιε έχω μια υπερβολικά καλή γνώμη οτι αδυνάτισες. Μπράβο σου! Πώς τα κατάφερες αδελφέ; Μας λες λίγες συμβουλές;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος υπέρβαρος.
Και εγώ το ίδιο είχα καλή γνώμη σαν τον Ρουσσώ για κάποιους. Τώρα είδα την φρικτή πραγματικότητα. Δεν με νοιάζει καθόλου τους διέγραψα και δεν νιώθω δυστυχία αλλά ελεύθερος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι παρέμβαση σου αυτή με το κείμενο του Ρουσσώ αλλά την δικιά σου φωτό κάτι θέλει να μας πει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ χωρίς να γνωρίζω σου λέω “Αναστάσιε φεύγε και σώζου”.
Ένας ευεργετημένος από εσένα.
Mηπως αδελφε Αναστασιε πρεπει να κοιτάξεις τι εκανες εσύ λάθος ως προς τις συναναστροφες σου με κάποιους... και στην συνεχεια να επικαλείσαι τον Ρουσσώ και τα πρασινα άλογα...(σχημα λογου)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Η αυτοκριτική δείχνει πνευματική καλλιεργεια
Προς: 2 Μαΐου 2017 - 9:57 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν επικαλέστηκα τον Ρουσσώ ούτε τα πράσινα άλογα.
Δεν έγραψα ότι υπογράφω τα όσα είπε ο Ρουσσώ.
Τις συναναστροφές μου τις επέλεξα εγώ. Δεν είμαι δυστυχισμένος. Χαίρομαι την ζωή μου με τον δικό μου τρόπο. Ευχαριστώ τον Θεό για τα καλά που μου προσφέρει. Τα όποια κακά είναι από δικούς μου αδέξιους χειρισμούς. Ποτέ όμως δεν ένοιωσα δυστυχισμένος.
Την φωτογραφία μου την έστειλε «μια ψυχή» που κάποια μέρα μου ζήτησε να μου τραβήξει μερικές φωτογραφίες. Δεν έχω κόμπλεξ και δέχθηκα. Μου τις έστειλε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και την αξιοποίησα έτσι όπως εγώ έκρινα.
Όπως έλεγε και ο μακαριστός αδελφός του πατέρα μου «άντε και καλά κρασιά!»
2 Μαΐου 2017 - 6:11 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου υπέρβαρε να χαίρεσαι το βάρος που με αγώνα το κέρδισες.
Εμένα «εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί» μου και αποφάσισα να αλλάξω διατροφικές συνήθειες για να αποφύγω έστω και λίγο την «ημερομηνία λήξεως» με τις συνέπειές της. Όπως μου είπε φίλος τα κύτταρα έχουν μνήμη και θα παχύνω ξανά σύντομα. Σκέφτομαι και αυτούς τους νεκροπομπούς -εκτός από το επερχόμενο τέλος μου- που θα με μεταφέρουν και θα με βρίζουν για το βάρος. Δεν λέω μεγάλες κουβέντες διότι μπορεί να επιστρέψω στα πρότερα μεγαλεία μου, όπως μου έλεγε παλαιότερα ο ίδιος φίλος «άνδρας χωρίς προκοίλι σπίτι χωρίς μπαλκόνι».