ΑΝΤΙ – ΣΧΟΛΙΟ
ΛΟΓΟΣ
ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ
«ΔΙΟΓΕΝΗΣ»
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Α.
1. Στα 17 δικά σας σχόλια από το όλο των 70 στην πρώτη
ανάρτηση για Ιερώνυμο, και τα 8 από τα 19 στη δεύτερη, αρκεί η απλή σημείωση.
«Ουκ εν τω πολλώ το ευ» !
2. Στο περιεχόμενό τους διαβάζει κανείς το
στίχο του Ρασούλη. «Όλο ίδια και τα ίδια του μυαλού σου ροκανίδια».
3. Αν ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος τα
διάβαζε, μην αμφιβάλλετε ότι, θα γύριζε και κατά τη μεριά σας τα «περί
πρωτοφανούς και αδικαιολόγητης κακεντρέχειας κατά Ιερωνύμου», ξέρετε ποιου, και
προς … τιμήν σας θα πρόσθετε: «και πάθους μανικού εναντίον του»!
Β.
Ασφαλώς, ασφαλέστατα. «Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια»!
Όχι, όμως η μονόφθαλμη, ούτε η αλλήθωρη!
1. Γράφω επώνυμα,
γράφετε ψευδώνυμα. Αναζητείστε ευθύτητα και λεβεντιά!
2. Γράφω ως ων τη
δεκαετία του 60 «μέσα στο παιχνίδι». Γράφετε από γραπτά νηπίων ή
αγέννητων τότε. Υιοθετείτε όσα γράφουν. Δικαίωμά
σας και χάρισμά σας.
Αλλά! Και τα ανάγετε σε «θέσφατα»! Και όχι μόνο! Με βάση αυτά, οιονεί
ως «ο εις, ο επαΐων και η μόνη αλήθεια», πετιόσαστε σαν κόκορας και καταχερίζετε
καθένα που σχολιάζει διαφορετικά ή παραπέμπετε σε ψυχίατρο, τόσο ευγενικά(sic) και τόσο ταπεινά! Και στεκόσαστε «νικητής»
και «τροπαιούχος» στον καθρέφτη μπροστά-«καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, τι
λες;». Και σαν φουσκωμένος γάλλος αυτό-ευχαριστείστε και
αυτό-θαυμάζεστε, που επαναλάβατε εδώ κι εκεί και όπου προφτάσετε τα
ίδια και τα αυτά κοινότυπα και μονολιθικά!
3. Ως ων «μέσα στο παιχνίδι», ονόμασα
το «ηφαίστειο της λάβας», των κεραυνών, και των αστραπών κατά
της ένοχης «πρεσβυτέρας Ιεραρχίας», για τον εκ της Βαβανάτσιας
εκλογής-ντροπής πανελλήνιο διασυρμό της Εκκλησίας και τα άλλα όχι
λιγότερο φοβερά. Κάνετε πως δεν ακούσατε και δεν ξέρετε τίποτα. «Συ
μόνος παροικείς εν Ιερουσαλήμ και ουκ έγνως τα γενόμενα εν αυτή…», Λουκ.24,18.
Δεν μπορώ να καταλάβω, τρέλα πουλάτε ή για ηλίθιους μας περνάτε!
Δ.
1. Η «Αριστίνδην Σύνοδος» της Δικτατορίας του 1967, έστω γιατί δεν «πρόκαμε» -Παττακός- ανέδειξε Ιερώνυμο! Σαράντα και
πέντε χρόνια νωρίτερα, η «Αριστίνδην Σύνοδος» της Δικτατορίας του 1922 ανέδειξε Χρυσόστομο
Παπαδόπουλο! Και στις δυο επιλογές αναδεικνύεται η προτεραιότητα και η αξία
του προσώπου. Η κατά την εύστοχη επισήμανση του Γέρου του Μοριά «κατάφορτη
με καρύδια καρυδιά»!
2. Επί πλέον και σημαντικότατο αυτό, που προσπερνάτε αφελώς(;) ο Ιερώνυμος έχει
υπέρ αυτού και τη μετά την παραίτηση
του 1969 πανηγυρική επανεκλογή του από
τη σύνολη Ιεραρχία, «Πρεσβυτέρα» και «Ιερωνυμική». Και να μην αναφερθώ πάλι
στη με… «θεολογική» και … «άγιο-πνευματική» έξαρση, απροκάλυπτα ξένη στα χείλη
του, της ανακοίνωσης του γεγονότος από τον εκπρόσωπο αυτής Ιωαννίνων Σεραφείμ, και
για φαντάσου, τέσσερα χρόνια μετά Βρούτο
του! Εκλεγέντα Αρχιεπίσκοπο στη σκληρή και βαρυνόμενη με την προδοσία τες
Κύπρου Ιωαννίδεια φάση της Δικτατορίας μόνο από την περιβόητη -άλλος θα έγραφε,
διαβόητη- «πρεσβυτέρα Ιεραρχία», για να βυθίσει την Ελλαδική Εκκλησία που
καταλάβαινε «ως μαγαζί στη γωνία», σε
μακρόχρονη νεκροταφείου ησυχία και
συνακόλουθη αφωνία!
Ε.
Τέλος και τελεία πια, στα παρακάτω μπορεί να
καταλάβει ο καθείς τη χαώδη ανάμεσα στις δυο αντίπερα όχθες διαφορά.
α. Εν συνόδω ακούγονται διάτορα και αποστομωτικά:
«Οιαδήποτε σύγκρισις μεταξύ
εκείνου -Ιερώνυμος- και
υμών Μακαριώτατε -Σεραφείμ- θα ήτο αυτόχρημα βλασφημία δυσχερής. Όση διαφορά υπάρχει μεταξύ λευκού και
μέλανος, ουρανού και γης, ζωής και θανάτου, παραδείσου και άδου, τόση μεταξύ
Ιερωνύμου και υμών. Εκείνος κολοσσός γνώσεως και επιστήμης, ενώ σεις ο πλέον
αδαής περί τα τοιαύτα. Εκείνος ασκητής και ενάρετος, ενώ εσείς καλοπερασάκιας …
και χωρίς ίχνος ιεράς ανησυχίας. Εκείνος υπόδειγμα εργατικότητος και αποδοτικότητος,
ενώ εσείς κλασικόν παράδειγμα ραθυμίας και στειρότητος». Και
πρόσθεσε απροκάλυπτα και αποκαλυπτικά. «Με πρωτοφανή και αδικαιολόγητον κακεντρέχειαν επιτίθεσθε από οκταμήνου
εναντίον του δια να τον ταπεινώσετε και εξευτελίσετε. Ω της αφροσύνης σας! Μα δεν
αντελήφθητε ότι δια των αχαρακτηρίστων εκείνων επιθέσεών σας επετύχατε το
εντελώς αντίθετον αποτέλεσμα;». Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος..
β.. «Σπανίως θα εμφανισθεί
τοιούτος Αρχιεπίσκοπος του οποίου το έργον δεν εφάνη εις όλην του την έκτασιν,
διότι διώκησε εις πολλήν δύσκολον και ταραγμένην υπό των πολιτικών παθών
εποχήν». Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης.
γ. «Όταν η
δικτατορία των συνταγματαρχών το 1967 συγκροτεί «αριστίνδην» σύνοδο, η
οποία εκλέγει αρχιεπίσκοπο Αθηνών το κορυφαίο στέλεχος των ευσεβιστικών
οργανώσεων Ιερώνυμο Κοτσώνη, και, ο Ιερώνυμος επιχειρεί σαρωτική «ηθική
κάθαρση» του Επισκοπικού σώματος, ό,τι και αν λέμε για λόγους
«αντιστασιακούς» εκ των υστέρων, το γενικό αίσθημα της λαϊκής ανακούφισης ήταν περισσότερο και από
έκδηλο». Χρήστος Γιανναράς, δε χρειάζεται
σύσταση για το τι εμβέλειας θεολόγος είναι, ο Καθηγητής της Εισαγωγής στη
Φιλοσοφία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, της
αυτής με τον Ιερώνυμο μήτρας, αλλά
τότε απέναντι σ’ αυτήν και σ’ αυτόν.
δ. «Και δεν
υπάρχει καμιά αντίρρηση ότι στα χρόνια του έγιναν πολλά, και πολύ μεγάλα, όσα
όπως του γράφει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Διακεκριμένος Πανεπιστημιακός
Καθηγητής και Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Ακαδημίας Κ. Τσάτσος, «δεν είχαν γίνει στα προηγούμενα 150 χρόνια
της ιστορίας της, ενώ άλλα που εγίνοντο έπαυσαν να γίνονται» !
«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά
παραφροσύνην» ! Ουδέν έτερον.
Αλλά !. «Αδελφοί,
χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και
ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης έσται μεθ᾿ υμών» -2 Κορ.13,11. Μόνο τότε !
ΤΙ ΕΓΡΑΦΕ Ο ΚΩΝ. ΤΣΑΤΣΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΛΩΣΗ» ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΠΙ ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Κοτταδάκη παρεκάλεσα προχθες Εσάς και τον κ. Λ.Ν., να παράσχητε εις ημάς μιαν μικράν διευκρίνισιν, να μας προσφέρετε μια απλή πληροφορία περί των επαινετικών αναφορών του καθηγητού (και μετέπειτα ΠτΔ) Κων. Τσάτσου προς τον Αρχεπ. Ιερώνυμο Κοτσώνη, τις οποίες σχεδόν πάντα επικαλείσθε στα άρθρα σας. Αντί, να μας προσφέρετε την πληροφορία, επανήλθατε με την φερομένη ως επιστολήν Τσάτσου και τα εν αυτή φερόμενα εγκώμια υπέρ Ιερωνύμου.
Κύριε Κοτταδάκη μου προκαλεί απορίαν: εάν υπήρχε τέτοια επιστολή γιατί ο βιογράφος του Ιερωνύμου Μητρ. Νικόδημος την αγνοεί;.. Στο «Δράμα» (επανέκδοση 2003, με πρόλογο Μητρ. Νικοδήμου Γκατζιρούλη) δημοσιεύεται μια επιστολή με ημερομηνίαν 14.5.1967 του Κων. Τσάτσου, δια της ο επιστολογράφος εύχεται εις τον εκλεγέντα Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Κοτσώνη: «ο Θεός να σας δίδει υγείαν και δύναμιν δια να ανταποκριθείτε εις τα μεγάλας απαιτήσεις που θα έχωμεν όλοι από Σας. Το παρελθόν Σας εγγυάται ότι Σεις τουλάχιστον προσωπικώς δεν θα μας απογοητεύετε. Αρκεί και μερικοί άλλοι να Σας βοηθήσουν».
Aυτά που γράφετε εσείς («Και δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση ότι στα χρόνια του έγιναν πολλά, και πολύ μεγάλα, όσα όπως του γράφει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Διακεκριμένος Πανεπιστημιακός Καθηγητής και Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος της Ακαδημίας Κ. Τσάτσος, «δεν είχαν γίνει στα προηγούμενα 150 χρόνια της ιστορίας της, ενώ άλλα που εγίνοντο έπαυσαν να γίνονται» !) που είναι γραμμένα; Σε ποια επιστολή; Δημοσιευθείσα που και πότε; Πείτε μας, παρακαλώ.
* Aλλά μιας και σας αρέσουν οι αναφορές στον Κων. Τσάτσο, θα (εμ-) μείνω κι εγώ σ΄ αυτόν. Θα σας πάω στο 1974. Στο έγκριτο περιοδικό λόγου «Ευθύνη» που εξέδιξε ο λαμπρός λογοτέχνης και δοκιμιογράφος Κώστας Τσιρόπουλος και στη στήλη «Προσανατολισμοί» ο Κων. Τσάτσος (τακτικός συνεργάτης του περιοδικού) στον υπό τον τίτλο "Κατ΄ ανοικονόμητον οικονομίαν" άρθρο του στο τεύχος 28 (μηνός Απριλίου) 1974, σσ. 203 – 205, θ΄ αναφέρει, μεταξύ άλλων, περί του εκκλησιαστικού στην Επταετία και ειδικότερα για την α΄ φάση (Γ. Παπαδοπούλου – Ι. Κοτσώνη, Απρ. 1967 – Νοέμβριος 1973) αυτής, τα εξής αξιοσημείωτα (scripta manent):
« ..πριν από 7 χρόνια εξεπαραθυρώθηκε ζων κι μη παραιτηθείς ο κανονικός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και άλλος εισήλθε «ως κλέπτης εν νυκτί» και κατέλαβε την θέση εκείνου, καταφρονώντας και την Ιεραρχία και τους Ι. Κανόνες (…)
«Κατά τα 7 αυτά έτη ο λαός του Θεού που αποτελεί την Εκκλησία είδε πλήθος αντικανονικοτήτων να συντελούνται και στη συνείδησή του σημειώθηκαν αλλεπάλληλοι σεισμοί. Είναι αυτός ο λαός του Θεού που η γνωστή φατρία, πριν εισπηδήση στη Διοίκηση της Εκκλησίας, διεκήρυσσε πως έχει κυριαρχικά δικαιώματα ως «βασίλειον ιεράτευμα». Αλλά τότε η διακήρυξη αυτή ήτο θέμα τακτικής για την άλωση της Εκκλησίας (…)»
Πριν από 7 χρόνια δικάσθηκαν και καταδικάσθηκαν ιερωμένοι, όχι διότι ήταν ένοχοι, αλλά διότι είχαν επιτηδείους κατηγόρους ως κατηγόρους. Βρέθηκαν κληρικοί που δέχθηκαν να συνεργήσουν σε αυτή τη σκηνοθεσία που ονομάσθηκε δίκη. Αυτή η πνευματική κακουργία συντελέσθηκε προ 7 ετών μέσα στην Εκκλησία, από κληρικούς (…) >>
(«Ευθύνη», τχ. 28 (Απρίλιος) 1974, σσ. 203 – 205).
* Σημειώνω κ. Κοτταδάκη ότι ακόμη και ο μακαρίτης, πλέον, αντιπρόεδρος της «Επαναστατικής Κυβερνήσεως της 21ης Απριλίου» Στυλιανός Παττακός έχει παραδεχθεί ότι «ο προβεβηκυΐας ηλικίας Χρυσόστομος αντεκατεστάθη παρ’ ημών ευθύς από των πρώτων εβδομάδων, κατά λίαν άκομψον τρόπον, ως διεπίστωσα βραδύτερον…», βλ. Π α τ τ α κ ο ύ, Στυλιανού, Ι. 21η Απριλίου: Διατί; Πoίοι; Πώς;, εκδ. ΒΙΟΒΙΒΛ, Αθήναι, 2002, σ. 153.
Εσείς κ. Κοτταδάκη; Θεωρείτε ακόμη τα επί Ιερωνύμου Κοτσώνη γενόμενα στην Εκκλησία μας ως ποιηθέντα “ευσχημόνως και κατά τάξιν”;
ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Κον Λ.Ν. Μήπως γνωρίζετε εσείς αγαπητέ πότε εδημοσιεύθη - εάν εδημοσιεύθη - η (εγκωμιαστική) φερόμενη ως επιστολή Κων.Τσάτσου προς Αρχιεπ. Ι.Κοτσώνη και - εάν εδημοσιεύθη - που εδημοσιεύθη; Παρακαλώ, δυό κουβέντες: εδημοσιεύθη τότε και εκεί. Απλά πράγματα. ΔΙΟΓΕΝΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος ΔΙΟΓΕΝΗ: στην ΣΤ έκδοση του "Δράματος ενός αρχιεπισκόπου", εκδόσεις ΣΠΟΡΑ 2003, και στη σελίδα 207 γράφονται υπό του συγγραφέως του βιβλίου, μακαριστού Ιερωνύμου, τα εξής: "έγιναν εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος κατά το διάστημα της ενεργού υπηρεσίας μου ως Προκαθημένου αρκετά πράγματα, που, όπως μου έγραφε κατά το 1967 η Α.Ε. ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ.Κωνστ. Τσάτσος, δεν είχαν γίνει προηγουμένως εις τα εκατόν πενήντα χρόνια της ιστορίας της, ενώ άλλα που εγίνοντο έπαυσαν να γίνωνται".
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποτίθεται ότι έχετε διαβάσει το εν λόγω βιβλίο εφ όσον το μνημονεύσατε στο σχόλιό σας.
Δεν πιστέυω να αμφισβητείτε την ειλικρίνεια των γραφομένων του αοιδίμου αρχιεπισκόπου.
Μπορεί να μην δημοσιεύτηκε στο εν λόγω συγγραφικό πόνημα του κεκοιμημένου αρχιερέως ολόκληρο το γραπτό κείμενο του αειμνήστου Κ.Τσάτσου πλην όμως παρατέθηκε μία φράση του ειλημμένη από αυτό. Θεωρώ ότι δεν υφίσταται ζήτημα εν προκειμένω.
Λ.Ν.
Κύριε Λ.Ν., όπως ανέφερα ήδη υπάρχει μια επιστολή του Κ. Τσάτσου προς τον Ιερώνυμον, με ημερομηνίαν 14.5.1967, ευχετικού χαρακτήρος, επί τη αναλήψει των αρχιεπισκοπικών καθηκόντων του. Πουθενά ο Τσάτσος δεν αναφέρει οτι "έγιναν στην Εκκλησία, επί Ιερωνύμου, όσα δεν είχαν γίνει στα 150 χρόνια της ιστορίας της Εκκλησίας", ή "άλλα που εγίνοντο έπαυσαν τα γίνονται". Πως θα μπορούσε, άρα γε, λογικώς, να υπάρχει τέτοια (επαινετική) αναφορά Τσάτσου τον Μάϊον, ή έστω τον Δεκεμβρίου του 1967, ότε ο Αρχιεπ. Ιερώνυμος είχε μόλις λίγους μήνες αρχιεπισκοπικής θητείας; Είναι σαφές οτι οι συγκεκριμένες αναφορές αποτελούν εκτιμήσεις του ιδίου του Ιερωνύμου που γράφονται στα 1975, ως (θετική, κατ' αυτόν) αποτίμηση της 6ετούς αρχιεπισκοπικής θητείας του. Εάν πράγματι οι επαινετικές αυτές αναφορές είχαν εκφρασθεί δια γραφίδος Τσάτσου, δεν θα εύρισκε λίγο χώρο να την παρουσιάσει / δημοσιεύσει στα γραφόμενά του ο βιογράφος του Ιερωνύμου, ο (πολύ προσεκτικός εις οτι έγραφε) Μητρ. Νικόδημος Γκατζιρούλης;.. Η εκτίμηση Τσάτσου για την αρχιεπισκοπεία Ιερωνύμου Κοτσώνη είναι πλήρως καταγεγραμμένη εις το άρθρο του "Κατ' ανοικονόμητον οικονομίαν", εις το τχ 28 Απριλίου 1974 του έγκριτου περιοδικού "Ευθύνη" που εξέδιδε ο γνωστός, λαμπρός λοχοτέχνης και δοκιμιογράφος Κώστας Τσιρόπουλος. Εκεί ο Τσάτσος χαρακτηρίζει τον Ιερώνυμο ως (μοιχ-) επιβάτη της Αρχιεπισκοπής (εισήλθε ως "κλέπτης εν νυκτί", γράφει για τον Ιερώνυμο), ομιλεί περί "φατρίας", περί "αλώσεως" της Εκκλησίας, κλπ. Μπορείτε εύκολα να βρείτε το αρχείον της "Ευθύνης" στην Εθνική Βιβλιοθήκη για να διαπιστώσετε του λόγου μου τ' αληθές (περί των απόψεων Τσάτσου για τον Ιερώνυμο). Επειδή σας θεωρώ άνθρωπο καλής προαιρέσεως σας παρακαλώ να αναζητήσετε τα σχετικά στοιχεία / ντοκουμέντα στο αρχείο του περιοδικού "Ευθύνη". ΔΙΟΓΕΝΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνω γιατί αυτή διαμάχη για το που και εάν τα έγραψε ο Κ. Τσάτσος. Αν υπήρχε αμφισβήτηση όταν ακόμα ζούσε ο Τσάτσος θα το είχε αντικρούσει. Τώρα για το τι έγραψε στην Ευθύνη θα μπορούσα να σας πω ότι η μακαρίτισσα η δεύτερη γυναίκα του Ιωάννα Σεφεριάδου από την εποχή του Χρυσάνθου υπεράσπιζε τον κάθε αρχιεπίσκοπο Αθηνών και το δεσποτικό ράσο. Δεν επιθυμώ να πω προς το παρών περισσότερα. Είναι γνωστή ότι είχε αδυναμία στον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο. Έχω και εγώ ντοκουμέντα όχι του Τσάτσου αλλά της Τσάτσου-Σεφεριάδου υπέρ του Κοτσώνη. Αυτές οι αντεγκλήσεις τον κ. Διογένη είναι άνευ αξίας. Αν θέλει ας γράψει όλα όσα έχει να πει για να βγει ένα συμπέρασμα. Με τις ντουφεκιές μια εδώ και μια εκεί δεν βγαίνει τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμον, 7.7.2017,4:30 μ.μ. Τι "αντεγκλήσεις" και φούμαρα μας τσαμπουνάς; Εδώ
Διαγραφήαποδίδουν στον Τσάτσο δηλώσεις τοποθετούμενες χρονικά στο 1967 τις οποίες στην πραγματικότητα έκανε ο ίδιος Κοτσώνης το 1974... Τι σχέση έχει με το θέμα η σύζυγος Τσάτσου και υπό ποιάν έννοιαν συσχετίζεται αυτή με τις δεδομένες επικριτικές δηλώσεις του συζύγου της στην "Ευθύνη"; Προς τι το επιχειρούμενο τρολάρισμα;.. Ως προς την σύστασή σας να γράψω κάτι εν συμπεράσματι, έχετε δίκιο, θα το κάνω.Επικαλούμενος πάντοτε πρωτογενείς πηγές, από σεβασμό στον αναγνώστη αυτών των σελίδων που πρέπει να μάθει την (τόσο βαρέως τρωθείσα για ορισμένα ζητήματα του εκκλησιαστικού) αλήθεια. ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Ο κ. Κοτταδάκης, ο οποίος, την φερομένην ως δήλωσιν Τσάτσου δια τον Ιερώνυμον του 1967 έχει εντός εισαγωγικών, που σημαίνει οτι κάπου την ηύρε αυτουσίαν και την μεταφέρει εις το άρθρο του, θα μας κάμει την χάριν να μας αναφέρει που την ηύρε δημοσιοποιημένην; (Ένα εκεί.. κι ένα τότε..., αρκούν. Απλά πράγματα. Παρακαλώ). ΔΙΟΓΕΝΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτάνει πιά βρε Διογένη η εμμονή σου σε αυτή την φράση του Κων. Τσάτσου. Ο Κοτταδάκης αναδημοσιεύει παρεμβάσεις του προ ετών (Κριτική Βιβλίου 2. «Ανάπλασις», τ.239/Δεκμβρ.1975. Αρχιεπισκόπου πρώην Αθηνών Ιερωνύμου, «ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ», -β΄ Έκδοσις- Αθήναι 1975.) και εσύ συνεχίζεις το χαβά σου με την ίδια ερώτηση. Κάπου θα το διάβασε τότε…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά εγώ δεν είχα γεννηθεί και του ζητάς τώρα ψύλλους στα άχυρα.
Δεν την αντέχω αυτή την κατάσταση. Να μην σου απαντήσει ο Κοτταδάκης ακόμα και αν βρει την άκρη διότι πας γυρεύοντας.
Άμα πιά!
Και εσύ ιστολόγε σταμάτα μην ξαναδημοσιεύσεις τα ίδια και τα ίδια σχόλια μας κουράζεις. Στο τέλος θα σταματήσω να κοιτάζω τα σχόλια διότι θα είναι μια από τα ίδια.