Σε ευχαριστώ που έχεις μεταξύ των μεριμνών σου να με διορθώσεις, το έχω ανάγκη. Προσπάθησε περισσότερο με προσευχή προς τον Κύριο για την σωτηρία μου. Ποτέ δεν είχα εχθρούς στην ζωή μου. Έναν γνωρίζω ως τώρα και αυτός δεν είναι άλλος από τον εαυτό μου. Γι’ αυτό αδελφέ ως πνευματικός άνθρωπος όπου είσαι κάνε εντατικότερη προσπάθεια για να βοηθηθώ. Σε ευχαριστώ.
Φίλε 8:10, αν έχω καταλάβει καλά-γιατί πολύ περισσότερο στον διαδικτυακό χώρο το επικοινωνιακό μπέρδεμα είναι πιο συχνό λόγω της τεχνητής επικοινωνίας-νιώθεις εχθρότητα. Μ' άρεσε που είσαι ειλικρινής. Θα μου πεις βέβαια, το σχόλιο είναι ανώνυμο, αλλά μην ξεχνάμε πως πίσω απ' αυτό κρύβεται μια ψυχοσωματική οντότητα. Μ' άρεσε επίσης, το ότι σαν προσωπικότητα, μπορείς να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου, όποια κι αν είναι αυτά. Κυρίως όμως,αυτό που μ' άρεσε στο σχόλιό σου περισσότερο,είναι αυτό το "ακόμα". Που υποδηλώνει έναν αγώνα. Που υποκρύπτει ένα θέλω. Αυτό μ' άρεσε. Γιατί,αν στ' αλήθεια είναι έτσι τα πράγματα και δεν πέφτω έξω, σίγουρα μια μέρα θα αγαπήσεις τους εχθρούς σου, τα πουλιά, τον αέρα, τον ήλιο, τη θάλασσα, τα άγρια και τα ήμερα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί υπάρχει μέσα σου ένα κύτταρο, ίσως και περισσότερα, που το θέλει..
Κι ομως Αναστασιε, για εσενα δεν το εχω καταφερει ακομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος: 22 Σεπτεμβρίου 2017 - 8:10 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ που έχεις μεταξύ των μεριμνών σου να με διορθώσεις, το έχω ανάγκη. Προσπάθησε περισσότερο με προσευχή προς τον Κύριο για την σωτηρία μου.
Ποτέ δεν είχα εχθρούς στην ζωή μου. Έναν γνωρίζω ως τώρα και αυτός δεν είναι άλλος από τον εαυτό μου.
Γι’ αυτό αδελφέ ως πνευματικός άνθρωπος όπου είσαι κάνε εντατικότερη προσπάθεια για να βοηθηθώ.
Σε ευχαριστώ.
Ας καταφέρεις τον εαυτό σου και τον εαυτό μου και μετά ας βοηθήσεις τον Αναστάσιο. Στην τελική μήπως αυτοί οι εχθροί του έχουν κάνει κακό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε 8:10, αν έχω καταλάβει καλά-γιατί πολύ περισσότερο στον διαδικτυακό χώρο το επικοινωνιακό μπέρδεμα είναι πιο συχνό λόγω της τεχνητής επικοινωνίας-νιώθεις εχθρότητα. Μ' άρεσε που είσαι ειλικρινής. Θα μου πεις βέβαια, το σχόλιο είναι ανώνυμο, αλλά μην ξεχνάμε πως πίσω απ' αυτό κρύβεται μια ψυχοσωματική οντότητα. Μ' άρεσε επίσης, το ότι σαν προσωπικότητα, μπορείς να εξωτερικεύεις τα συναισθήματά σου, όποια κι αν είναι αυτά. Κυρίως όμως,αυτό που μ' άρεσε στο σχόλιό σου περισσότερο,είναι αυτό το "ακόμα". Που υποδηλώνει έναν αγώνα. Που υποκρύπτει ένα θέλω. Αυτό μ' άρεσε. Γιατί,αν στ' αλήθεια είναι έτσι τα πράγματα και δεν πέφτω έξω, σίγουρα μια μέρα θα αγαπήσεις τους εχθρούς σου, τα πουλιά, τον αέρα, τον ήλιο, τη θάλασσα, τα άγρια και τα ήμερα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί υπάρχει μέσα σου ένα κύτταρο, ίσως και περισσότερα, που το θέλει..
ΑπάντησηΔιαγραφή