Έμπρακτο ενδιαφέρον προς την τρίτη ηλικία - Σοφίας Καυκοπούλου

Έμπρακτο ενδιαφέρον προς την τρίτη ηλικία

Μία επίσκεψη στο Κωνσταντοπούλειο Ευγηρείο Πατρών

τής Σοφίας Καυκοπούλου

           Η ανάγκη των ηλικιωμένων να νοιώθουν ενεργό μέρος τού κοινωνικού συνόλου, δεν σταματά ούτε επηρεάζεται από το πέρασμα των χρόνων. Ο άνθρωπος δεν αντέχει να ζει μόνος, αποκομμένος από τούς γύρω του, ιδιαιτέρως δε, ο ηλικιωμένος έχει ανάγκη να μην παραθεωρείται, να μην νοιώθει πλέον ασήμαντος, ότι δεν έχει θέση μέσα σε μια κοινωνία φαινομενικά ''τελειων'' ανθρώπων, αφού δυστυχώς, επικρατεί η τακτική τού σπαρτιατικού Καιάδα, για όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν τούς ρυθμούς τής σύγχρονης πραγματικότητας.

          Συχνά, η πολυπληθής μερίδα των ηλικιωμένων, γίνεται αποδέκτης απόρριψης, με αποτέλεσμα να θεωρούν και οι ίδιοι ακόμη, ότι δεν έχουν πλέον τίποτα να προσφέρουν. Πρόκειται για μέγα λάθος. Όλοι οι άνθρωποι, έχουν σίγουρα να προσφέρουν είτε κάτι ελάχιστο, είτε κάτι υπερπολίτιμο, στην κοινωνία μας.

Όσον αφορά δε, τούς ηλικιωμένους, μπορεί να πει κάποιος, ότι έχοντας αποκτήσει εμπειρία ζωής συνάμα και γνώση, έχουν να προσφέρουν συμβουλές, πολλάκις δικαιολογημένες και ορθές.

          Δυστυχώς, υπάρχουν και πολλοί ηλικιωμένοι, ιδίως υπέργηροι, άνθρωποι αρκετά μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, απόρροια τής φυσικής φθοράς τού οργανισμού. Προβλήματα άλλοτε σωματικά, άλλοτε νοητικά, συχνά μάλιστα, συνδυασμός προβλημάτων. Η υγεία κλονίζεται. Το μυαλό δεν μπορεί να επεξεργαστεί πληροφορίες που κάποτε θεωρούνταν ευκόλως αντιληπτές και κατανοητές. Η μνήμη φθίνει. Ο ηλικιωμένος γίνεται ''βάρος'', γίνεται ασήκωτο φορτίο για τούς δικούς του. Ελάχιστα περνά από την σκέψη μας, ότι όλοι θα παραδοθούμε στην αμείλικτη οργή τού χρόνου...

          Κάποιοι λυγίζουν, δεν μπορούν να ...ανεχθούν τις ιδιοτροπίες, την κλονισμένη υγεία τού παππού και τής γιαγιάς. Η απόφαση να τούς κρατήσουν στο σπίτι ισοδυναμεί με εκούσια τιμωρία για τούς υγιείς. Δεν τούς κατηγορούμε, ο κάθε άνθρωπος δεν έχει ίδιες αντοχές με τούς άλλους, ενώ όχι σπάνια οι άνθρωποι που καλούνται να φροντίσουν τον ηλικιωμένο, αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι προβλήματα υγείας ή άλλης φύσεως. Βεβαίως, υπάρχουν και ηλικιωμένοι οι οποίοι δεν έχουν συγγενείς για να αναλάβουν την φροντίδα τους.

          Κάπου εκεί, η ανάγκη για έναν χώρο όπου οι γέροντες θα μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς, γίνεται επιτακτική. Ο ηλικιωμένος, βλέποντας ότι δεν μπορεί να συντηρηθεί μόνος, αποφασίζει να ζήσει με την συντροφιά άλλων γερόντων, σε κάποιο ευγηρείο.

          Ένα γνωστό ευγηρείο των Πατρών, είναι το Κωνσταντοπούλειο ευγηρείο, το οποίο αποτελεί δωρεά τής αειμνήστου κυρίας Πηνελόπης Κωνσταντοπούλου. Το Ευγηρείο λειτουργεί εδώ και δεκαετίες, ενώ ο σημερινός διευθυντής του, κ. Γιώργος Σολωμός, μάς ξενάγησε στα ενδότερα, ενός χώρου, ειδικά διαμορφωμένου, με μεράκι και σύγχρονες προδιαγραφές, για την καλύτερη φιλοξενία των ηλικιωμένων.

          Το Κωνσταντοπούλειο -όπως είναι γνωστό-, αποτελεί έναν χώρο όπου ζούν πολλοί γέροντες και σχεδόν όλη η πόλη έχει περάσει για να επισκεφθεί κάποιον ή να συμμετάσχει σε διάφορες εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στο ίδρυμα, ή ακόμη στις Θ. Λειτουργίες που γίνονται στον ιδρυματικό Ι. Ν. Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης. Το περιβάλλον προσεγμένο και καθαρό. Οι υπάλληλοι ευγενικοί και φιλικοί. Η διεύθυνση έτοιμη να εξυπηρετήσει τον καθέναν. Οι γέροντες, με πρόσωπο να λάμπει κάθε φορά που κάποιος τούς σφίγγει το χέρι... κάθε φορά που κάποιος τούς ρωτά αν είναι καλά!

          Αξίζει πραγματικά στους ηλικιωμένους να τούς επισκεπτόμαστε. Να περνούμε λίγο χρόνο μαζύ τους. Να μην τούς ξεχνούμε. Η πρόσβαση είναι εύκολη και η χαρά που θα δώσουμε και θα πάρουμε, αμέτρητη! Για όποιον θα ήθελε να συνδυάσει κάποια ώρα ηρεμίας και προσφοράς, θα προτείναμε να επισκεφθεί το Κωνσταντοπούλειο κάποια Κυριακή, να έρθει στον Ναό, να οδηγηθεί έπειτα στην φιλόξενη τραπεζαρία και τέλος να συνομιλήσει μετούς τροφίμους. Είναι πράξη θεάρεστη και σίγουρα όχι χάσιμο χρόνου!