«Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός». - π. Παναγιώτου Καραγιάννη

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ἐπί ὄρους ὁμιλία

Ματθ. ΣΤ’ 22-33

Πρωτοπρεσβύτερου π. Παναγιώτου Καραγιάννη

 «Ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός».

 Ὁ λύχνος πού δίδει φῶς στό σῶμα εἶναι τό μάτι, ὅπως καί ὁ λύχνος πού φωτίζει τήν ψυχή εἶναι ὁ νοῦς.

 Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί εὐλογημένοι, μᾶς ἐξηγεῖ πολύ θεάρεστα καί θεολογικώτατα ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Καθάπερ οὖν ἐν σώματι τοῦτο σκοποῦμεν ὥστε τόν ὀφθαλμόν ἔχειν ὑγιᾷ, οὕτω καί ἐν τῇ ψυχῇ τόν νοῦν». Ἐάν λοιπόν ἐκεῖνο πού μᾶς ἔδωσεν ὁ Θεός νά μεταδίδη φῶς μέσα μας γίνη σκοτάδι, σέ πόσο τότε σκοτάδι θά βυθιστοῦμε;

 Κάτι ἀνάλογο γίνεται ἄν συμβῆ νά σκοτισθῆ ὁ νοῦς μας ἀπό τήν προσκόλλησι στόν πλοῦτο ἤ τήν φιληδονίαν, καί στήν ἀκολασία γενικά. Σέ πόσο σκοτάδι ἠθικό θά βυθιστῆ τότε ἡ ψυχή μας! Τό ὁμολογοῦμε καί μεῖς οἱ ἴδιοι: «Θόλωσε ὁ νοῦς μου, τό μυαλό μου, καί δέν ἤξερα τί ἔκανα!». Σέ μιά τέτοια κατάστασι ὅταν βρεθῆ ὁ ἄνθρωπος καί δέν συγκρατηθῆ, ὑπάρχει κίνδυνος νά χάση τήν ψυχή του καί νά κολαστῆ αἰωνίως!

 Ἀδελφοί μου, μᾶς παραγγέλλει σήμερα ὁ Χριστός ὅτι «οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν». Τά «δύο ἀφεντικά» διατάζουν ἀντίθετα ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλο. Λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ἐπειδή "τοῦ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ ψυχή καί ἡ καρδία μία" (Πράξ.Δ’32) ἄν καί ἦσαν διῃρημένοι εἰς πολλά σώματα, ἀλλ᾿ ὅμως ἡ ὁμόνοια τούς πολλούς ἕν ἐποίησεν», τούς κάνει ἕνα.

 Καί τώρα ἄλλη μιά ἐντολή καί παραγγελία μεγάλη καί αἰωνία. Καί ὅποιος τήν ἀκούση καί τήν ἐφαρμόση, θά σωθῆ· ὅποιος δέν ἀκούση, θά χαθῆ: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ». Ποιά εἶναι ὅμως ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πού πρέπει νά ζητᾶμε; Ἀκοῦστε: Εἶναι «ἡ εὐλογημένη βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»! Αὐτή ἡ ἐκφώνησις εἶναι ἕνα θαῦμα. Μή ἀπορεῖτε, εἶναι ἕνα θαῦμα! Εἶναι ὁμολογία Πίστεως! Εἶναι ἡ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας! Καί χαρακτηρίζεται ἀπό τρία στοιχεῖα:

 1^ον, ἀπό τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Ἱερεύς λέγοντας «εὐλογημένη ἡ βασιλεία» κάνει τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ.

 2^ον, ἀπό τήν φανέρωσι τοῦ Τριαδικοῦ Δόγματος.

 καί 3^ον, ἀπό τήν διακήρυξι ὅτι αὐτή ἡ Τριαδικότης τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ εὐλογημένη βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

 Καί τέλος, εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία, πού εἶναι ἡ γεῦσις τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἡ γνῶσις τῆς Θείας Μακαριότητος, ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ Ὅρασις τῶν ἀπορρήτων τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐμπειρία τῆς αἰωνιότητος, καί τέλος ἡ βεβαιωμένη ἐλπίδα σωτηρίας!, τήν ὁποίαν εὔχομαι εἰς ἅπαντας ὑμᾶς.

 Ἀμήν.