Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τον Τάκη Δόξα

 Ζωντανή η μνήμη  για τον Ποιητή του «Φωτός της Ολυμπίας»

Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τον Τάκη Δόξα

Συμπληρώθηκαν 41 έτη από τον θάνατο του Τάκη Δόξα στις 30 Οκτωβρίου 1976, του Ποιητή της Ελληνικής Επαρχίας και του «Φωτός της Ολυμπίας». Ο Τάκης Δόξας, πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, γεννήθηκε στον Πύργο το 1913 όπου έζησε και πέθανε το 1976. Το ποίημα του «Φως της Ολυμπίας» ακούγεται στις τελετές αφής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αρχαία Ολυμπία ενώ εκτός από άλλα έργα του που κυκλοφόρησαν σε βιβλία ανέπτυξε πλούσια πνευματική δραστηριότητα που τον κατατάσσουν στους κορυφαίους Ηλείους λογοτέχνες.

Με αφορμή την επέτειο αυτή τελέστηκε το απόγευμα της Δευτέρας 30 Οκτωβρίου 2017  επιμνημόσυνη δέηση στον λιτό τάφο του Τάκη Δόξα και της Ειρήνης Δόξα-Καπογιάννη στο Κοιμητήριο των Αγίων Πάντων στον Πύργο από τον π. Κωνσταντίνο Παπαδημητρίου εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας. Την πρωτοβουλία και φέτος είχε η Πανελλήνια Αγωνιστική Κίνηση για το «Φως της Ολυμπίας», ενώ το παρών πέραν των άλλων έδωσαν ο τ. Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου κ. Νίκος Δουφεξής, η Αντιδήμαρχος Πύργου κ. Ανδριάνα Αγγελακοπούλου, ο λογοτέχνης και δημοσιογράφος κ. Γιάννης Νικολόπουλος, ο λαογράφος και Δάσκαλος κ. Γιάννης Κλουκίνας, ο ποιητής κ. Σάκης Γεωργακόπουλος, ο δημοσιογράφος και ποιητής κ. Ανδρέας Καπογιάννης.

Μεγάλη εντύπωση προξένησε σε όλους τους παρευρισκομένους το γεγονός πως στην ελιά που είναι φυτεμένη στον τάφο του Ποιητή, όταν ξεκίνησε η δέηση, σμήνος πουλιών κάθισε  στα κλαδιά του δέντρου και όλα άρχισαν να τραγουδούν όση ώρα γινόταν η δέηση. Όταν ο ιερέας είπε «δι΄ ευχών», αμέσως έφυγαν από το δέντρο και όλοι έμειναν έκθαμβοι από το πρωτοφανές αυτό περιστατικό, να συνοδεύεται δηλαδή η δέηση από τα τιτιβίσματα των πουλιών, σαν ένας χαιρετισμός στην ψυχή του Ποιητή.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

Ο Τάκης Δόξας πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, γεννήθηκε στον Πύργο το 1913 όπου έζησε και πέθανε το 1976.   Ξεχωριστό κομμάτι της δραστηριότητας του αποτέλεσε και το ανέβασμα 18 συνολικά θεατρικών παραστάσεων, στην πλειοψηφία των οποίων είχε γράψει ο ίδιος ενώ αναλάμβανε και την σκηνοθεσία. Τα έργα ανέβαιναν στα πέντε θέατρα και τις κινηματογραφικές αίθουσες που λειτουργούσαν τότε στην πόλη του Πύργου (θέατρο «Απόλλων», «REX», «Ορφέας», «Τιτάνια», «Πάνθεον»- «Άλσος»).

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά το έργο του. Ποιητικές συλλογές : «Λευκοί δρόμοι», 1938, «Φως της Ολυμπίας», 1960, «Επαρχία σ´ αγαπώ», 1978. Συλλογές διηγημάτων : «Οι ίδιες πάντα ιστορίες», 1932, «Η απολογία του Καμπούρη», 1935, «Η σονάτα των ίσκιων», 1949, «Πικρή ιστορία», 1950, «Ταξίδια χωρίς ήλιο», 1953, «Ροδοσταμιά», 1957, «Μικροζωές», 1965, «Λούνα Παρκ», 1972. Μυθιστορήματα: «Οι ναυαγοί», 1955, «Στη χώρα του Αυγεία», 1973. Δοκίμια: «Μαρία Πολυδούρη», 1937, «Η εσωτερική τέχνη», 1940, «Γιώργος Σεφέρης, ο ποιητής του Νόμπελ», 1964, «Το χρονικό του Πύργου», 1965, «Επιστροφή στην Ελλάδα», 1967, «Βαλαωρίτης, ο Ελευθερωτής και ο Ποιητής», 1967, «Σύγχρονοι ναυαγοί», 1969, «Λόρδος Βύρων, ο ήρωας και ο ποιητής», 1971, «Το αίμα της Πατρίδας», 1972, «Άνθρωποι και ανθρωπιά», 1976. Μελέτες: «Η Πάτρα στον Αγώνα του 21», 1971. Ανθολογίες: «Ηλειακή γραμματολογία», 1963, «Δοκίμια», 1981.