Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

150 χρόνια από τα εγκαίνια του καθολικού της Ιεράς Μονής Αποστόλου Ανδρέα στην Καρπασία» (3-4 Νοεμβρίου 2017)

 ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
ΤΗΣ  Α. Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ  Β΄
ΣΤΟ Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΕ ΘΕΜΑ:
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΩΝ 150 ΧΡΟΝΩΝ
ΑΠΟ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΣΙΑ.

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ,  3  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2017

 Με αισθήματα ιδιαίτερης χαράς χαιρετίζουμε το Γ΄ Ετήσιο  επιστημονικό Συνέδριο για εκπαιδευτικούς Μέσης Εκπαίδευσης,  το οποίο συνδιοργανώνουν η Επισκοπή Καρπασίας,  η Θεολογική Σχολή Εκκλησίας Κύπρου και η Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, στα πλαίσια  της επετείου των εκατόν πενήντα χρόνων από τα εγκαίνια του καθολικού της ιεράς Μονής του Αποστόλου Ανδρέα.
Επιθυμώ να ευχαριστήσω θερμά όλους τους συντελεστές του παρόντος συνεδρίου οι οποίοι συνεργάστηκαν μεθοδικά, με  πνεύμα ομοψυχίας και χριστιανικής αγάπης, τόσο  για την πραγματοποίηση  όσο και για την επιτυχία του.  Δια τούτο και συγχαίρω, εγκαρδίως, όλα τα αξιότιμα Μέλη της Επιστημονικής και Οργανωτικής Επιτροπή  και όλους τους αφανείς συνεργάτες τους, οι οποίοι εργάστηκαν φιλοτίμως  για  τον επιστημονικό και εκκλησιαστικό αυτό στόχο.

Μας συγκινεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι το θέμα του Συνεδρίου αναφέρεται στη ιερά Μονή του Αποστόλου Ανδρέα. Το όνομα του Πρωτόκλητου Μαθητή και  η περιώνυμος  Μονή του  είναι ταυτισμένα με την ψυχοσύνθεση, τα βιώματα  και τους οραματισμούς του λαού μας. Στην Κύπρο δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει το όνομα Ανδρέας. Και όλα παραπέμπουν στην «πεπληρωμένην του χαράν» που δοκίμασε, όταν γνώρισε τον Σωτήρα του κόσμου. Περιχαρής «εὑρίσκει οὗτος πρῶτος τὸν ἀδελφὸν τὸν ἴδιον Σίμωνα καὶ λέγει αὐτῷ· εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν· ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον Χριστός·  καὶ ἤγαγεν αὐτὸν πρὸς τὸν  Ἰησοῦν.  (Ιωάν. α΄ 42).  Το προσφιλές του όνομα παραπέμπει στο ανδρείο του φρόνημα, στον ιεραποστολικό του ζήλο και στη χιαστί θυσία του, στην πόλη των Πατρέων.
Χαίρω γιατί βασικός στόχος του Συνεδρίου  είναι η εμβάθυνση σε θέματα που αφορούν τόσο στην ιστορία της ιεράς Μονής του Αποστόλου Ανδρέα όσο  και στην προβολή και ανάδειξη της πολυετούς προσφοράς της προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα του νησιού.
Είναι  γεγονός αναμφισβήτητο ότι η ιερά Μονή του Αποστόλου Ανδρέα καθώς και όλες οι ιερές Μονές της πατρίδας μας υπήρξαν οι ακένωτες πνευματικές πηγές του πολιτισμού μας και οι φορείς του ιστορικού μας γίγνεσθαι.
Το αγωνιστικό φρόνημα της Ορθοδοξίας μας που καλλιεργήθηκε μέσα στα Μοναστήρια μας υπήρξε η ζωοποιός και δυναμογόνος  ζύμη για το υπόδουλο Γένος μας, κατά τους μακρούς και ασέληνους αιώνες της Φραγκοκρατίας, της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας. Η Εκκλησία ως η «τιθηνοῦσα Μήτηρ» του λαού μας και το Μοναστήρι ως η ένυλη υπόσταση τής ιερής αυτής έννοιας, δια μέσου των αιώνων αποτέλεσε το  ελπιδοφόρο σύμβολο της πίστεως του λαού μας και την έκφραση των ιερών του πόθων. Περιέκλειε μέσα του κατά ένα τρόπο μυσταγωγικό τις έννοιες της Ρωμιοσύνης και της Ελευθερίας του υπόδουλου Γένους μας.  Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης γράφει χαρακτηριστικά: «Τα Μοναστήρια μας ήταν τα πρώτα προπύργια της επανάστασής μας… Οι περισσότεροι καλόγεροι σκοτώθηκαν εις τον Αγώνα μας…».
Βέβαια, εδώ στην Κύπρο, δεν έχουμε την ανάγκη να προστρέξουμε στον Μακρυγιάννη, για ιστορική τεκμηρίωση των λεγομένων μας. Εμείς  έχουμε τη ζώσα ιστορία, η οποία μας διδάσκει,  μας φρονηματίζει και μας εμπνέει. Έχουμε τη βαθύτατη χαρά να έχουμε  ανάμεσα μας τον πατέρα Ζαχαρία και την πρεσβυτέρα του κυρία Μαρούλα. Η παρουσία τους μας συγκινεί βαθύτατα και μας γεμίζει με αισθήματα εκκλησιαστικής εγκαύχησης. Γι’ αυτό και ως Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου τους εκφράζω τα αισθήματα της ευαρέσκειάς μας, του σεβασμού μας, της αγάπης μας και του θαυμασμού μας για τα όσα υπέρ της ιεράς Μονής του Αποστόλου Ανδρέα και της Ορθοδοξίας γενικότερα επιτέλεσαν. Η αυτοθυσία τους συνιστά ένα υπέροχο εκκλησιαστικό παράδειγμα για μίμηση.
Τιμώντας εφέτος τα 150 χρόνια από τα εγκαίνια του Καθολικού της Ιεράς Μονής του Αποστόλου Ανδρέα αναπολούμε με αισθήματα ευγνωμοσύνης τη μεγάλη προσφορά της ιεράς μας Μονής στα ιστορικά δρώμενα της Κύπρου μας. Αλλά, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι και ένας βαθύς ιστορικός πόνος διαπερνάει την ψυχοσύνθεσή μας για το γεγονός ότι το ιστορικό αυτό Μοναστήρι βρίσκεται κάτω από το πέλμα του Τούρκου κατακτητή για σαράντα τρία ολόκληρα χρόνια. Όμως δεν αποκάμνουμε και δεν λιποψυχούμε.  Η πίστη μας  προς τον Κύριο της Δικαιοσύνης  είναι βαθύτατη.   Ο ελπιδοφόρος  στίχος του ιερού ψαλμωδού «οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα»
( Ψαλμ. 19,8), ας μετουσιωθεί μέσα μας σ’ ένα αγωνιστικό βίωμα.
 
Κατακλείοντας τον χαιρετισμό  μας, ας ευχαριστήσουμε  τον Κύριο,
ο οποίος εμφύσησε στην ψυχοσύνθεση του λαού μας αυτόν τον βαθύτατο σεβασμό προς το σεπτό και μαρτυρικό πρόσωπο του Πρωτοκλήτου μας και προς το ιερό του Μοναστήρι, το οποίο αποτέλεσε πηγή δύναμης, έμπνευσης και αναζωπύρωσης του εθνικοθρησκευτικού φρονήματος του ορθόδοξου λαού μας.
Από κέντρου καρδίας παρακαλούμε τον Θεό, όπως, δια πρεσβειών του Αποστόλου του Ανδρέα, μας καταξιώσει σύντομα να αναπέμψουμε ευχαριστήριους ύμνους  στο ελεύθερο Μοναστήρι Του. Και μια ευχή ακόμη. Να αξιωθούμε να δούμε το Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα να λειτουργεί δημιουργικά και  πλήρως επανδρωμένο, όπως όλα τα Μοναστήρια μας στην Κύπρο, εκπληρώνοντας με τον τρόπο αυτό  την ουράνια αποστολή του.
Με αυτούς τους ιερούς πόθους κηρύσσω την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου, ευχόμενος ολοψύχως κάθε επιτυχία σ’ αυτό, επ’ αγαθώ της Επιστήμης, της Εκκλησίας και του χριστεπωνύμου ποιμνίου μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου