Του Βασ. Π. Καυκόπουλου
Για
τα δημοτικά μας τραγούδια, τόσο ως ποίηση, όσο κι ως μουσική, έχουν γραφεί κι
έχουν ειπωθεί ως σήμερα πολλά. Όσοι ασχολήθηκαν και νοιάζονται γι’ αυτά, είτε
Έλληνες είναι είτε ξένοι, ειδικοί επιστήμονες, μουσικολόγοι, εθνομουσικολόγοι,
λαογράφοι, εθνολαογράφοι, φιλόλογοι κ.λπ., οι οποίοι ερευνούν και τα μελετούν,
δεν βρίσκουν λόγια κατάλληλα να εκφράσουν τον θαυμασμό τους για την μεγαλειώδη
αυτή πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία του Ελληνικού Λαού.
Όλοι
διαπιστώνουν τη μεγάλη αξία των δημοτικών μας τραγουδιών, κι εξαίρουν τη
σπουδαία σημασία τους, εθνική, ιστορική, ψυχολογική, παιδευτική, αισθητική. Και
δεν παραλείπουν να τονίζουν, ότι είναι χρέος εθνικό κι επείγουσα ανάγκη να
περισωθή από τον αφανισμό της λήθης και από την αδιαφορία και την άγνοια των
ανθρώπων, η αθάνατη αυτή πνευματική μας κληρονομιά και να περισυναχθή ο
πολύτιμος αυτός θησαυρός της Ελληνικής ψυχής, η μουσική του γλώσσα.
Φίλες
και Φίλοι, είμαι εκείνος που πρώτος – πολύ νεαρός τότε – κατήρτισα ολόκληρο
σχέδιο, το οποίο παρέδωσα στον κ. Παναγιώτη
Κουτουφά και στον τ. Υπουργό
Παιδείας (τότε) κ. Απ. Κακλαμάνη, επάνω στο οποίο βασίστηκε η ίδρυση των
μουσικών σχολείων. Όμως, λυπάμαι πολύ που, ενώ στα χαρτιά και στα σχέδια
είμαστε καταπληκτικοί, το αποτέλεσμα κάθε φορά μας διαψεύδει !
Φίλες
και Φίλοι, είναι κάποιοι άνθρωποι προικισμένοι από τον Θεό, χαρισματικοί και
φωτισμένοι, απλοί άνθρωποι – λαϊκοί, οι οποίοι είναι, κατά τη γνώμη μου, οι
καλύτεροι δάσκαλοι του δημοτικού μας τραγουδιού. Ένας τέτοιος φωτισμένος και
χαρισματικός άνθρωπος, προικισμένος με μοναδικό φωνητικό χάρισμα είναι ο
γνωστός πρωτοψάλτης και υπέροχος δημοτικός αοιδός κ. Γιάννης Μαυρόγιαννης.
Ο
κ. Μαυρόγιαννης, υπήρξε προϊστάμενος του Ο.Σ.Ε. ενώ ευτύχησε να έχη δασκάλους
στη βυζαντινή μουσική και στο δημοτικό τραγούδι σπουδαίους μουσικούς. Άνθρωπος
καλόκαρδος, φιλότιμος και τίμιος, άνδρας, γνήσιος έλληνας και φλογερός
πατριώτης, αποτελεί σήμερα ένα σπουδαίο κεφάλαιο και μια ιερή παρακαταθήκη στον
νεοελληνικό πολιτισμό μας. Είναι η ίδια η ζωή, η βιοτή του κ. Μαυρόγιαννη που
τον κατατάσσει στις σπουδαίες και γνήσιες προσωπικότητες του λαού μας. Έχει «βγει» από τα αρχαία σπλάγχνα αυτού του
λαού ο κ. Μαυρόγιαννης. Δωρική προσωπικότητα, γεμάτη με αρχαίο κάλλος και
λυρισμό, με μοναδική έμπνευση και ευφυΐα χτίζει στα σημερινά δύσκολα χρόνια τη
συνέχεια του λαού μας ! Δημιουργεί τη
συνέχεια της νεοελληνικής λαογραφίας σε βαθμό που δονεί, συγκινεί, ανυψώνει και
προβληματίζει ! Ενθαρρύνει ο κ. Μαυρόγιαννης, συνετίζει και φρονηματίζει με
την διαλεχτή του προσωπικότητα ! Μας κάνει να γελάμε, να κλαίμε εκεί που
πρέπει, να σιωπούμε εκεί που επιβάλλεται, να συζητάμε ήσυχα κι απλά, ν’
αποχωριζόμαστε τον ξεδιάντροπο νεοελληνικό μας κατήφορο … Αυτός είναι ο κ. Γιάννης Μαυρόγιαννης : ένας τρανός του
ελληνικού πολιτισμού !
Όταν
ο Άγγελος Σικελιανός έλεγε ότι στο
φέρετρο του Κωστή Παλαμά ακουμπά η Ελλάδα, η ταπεινότητά μου θα πη ότι στην
απαράμιλλη ψαλτική τέχνη του Γιάννη
Μαυρόγιαννη και στη μοναδική του δεξιοτεχνία
στην απόδοση των δημοτικών μας τραγουδιών μα και στη λαογραφική του ευρηματικότητα, μπορεί να ελπίζη και να ακουμπά η
παλληκαρίσια συνέχεια του Έλληνα και της Ελληνίδας ! Μακρυά από τα «πειραγμένα» δημοτικά (!) που τα κατέστρεψαν κάποιοι με τις ρομά αποχρώσεις ή
τις αρκουδομελωδίες, ο κ. Μαυρόγιαννης μας αναπαύει, μας τονώνει και μας κάνει
να ελπίζωμε !
«Μου παρήγγειλε τ’ αηδόνι
να του πλέξω τη φωληά.
/
με ασήμι, με μπερσίμι,
με μεταξωτή κλωνά ! /»
Αυτήν
την μεταξωτή κλωνά, που βγαίνει από
το στόμα σου, Γιάννη Μαυρόγιαννη, τη
θαυμάζω, τη στοχάζομαι, την ανιχνεύω και την προσκυνώ !
Ο
Θεός να σ’ έχη καλά, για το καλό όλων μας και, κυρίως, των παιδιών μας !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου