Η ανάξια πολιτεία κατά τον Προφήτη Μιχαία - Γεώργιος Γρατσέας

Η ανάξια πολιτεία κατά τον Προφήτη Μιχαία

Είναι ανάξια να υπάρχει η πολιτεία στην οποία η εκμετάλλευση του φτωχού και του κοινωνικά ανίσχυρου απλώνει τα θανατηφόρα πλοκάμια της κι΄ απομυζά κάθε που απομένει ικμάδα ζωής, από πλάσματα κοινωνικά αδύναμα, απροστάτευτα. Σε Μια τέτοια πολιτεία.

«Οι πλούσιοι είναι γεμάτοι αισχρότητα.

Οι κάτοικοι είναι ψεύτες…

Χρησιμοποιούν σε αυτή ψεύτικες πλάστιγγες».

Σε μια τέτοια πολιτεία, όπως η παραπάνω ο άρχοντας στραγγαλίζει τη δικαιοσύνη. Ο αξιωματούχος θέλει λάδωμα για να δράσει. Ο δικαστής διαστρέφει το δίκαιο. Αυτός που θεωρείται άριστος στην ουσία είναι τρίβολος. Αυτός που χαρακτηρίζεται ως αγαθός, είναι κρυφά αγκάθι.

Φωνάζει λοιπόν ο Προφήτης και ελέγχει όλους τους ποιο πάνω. Είστε τους λέει, εχθροί του λαού. Τους φιλήσυχους ανθρώπους τους απογυμνώνετε από τα υπάρχοντά τους. Στις φτωχές γυναίκες του λαού κάνετε έξωση από τα ίδια τα φτωχόσπιτα τους. Μικρά παιδάκια αφήνετε στο δρόμο.

Ο έλεγχος ενάντια στους άρχοντες συνεχίζεται από τον Προφήτη. Τους λέει: «Δεν είναι έργο σας να γνωρίζεται το δίκαιο έσεις όμως μισείτε το καλό και αγαπάτε το κακό»

Για τους άδικους κριτές επισημαίνει ότι «τρώνε τις σάρκες του Λαού, που βγάζουν το δέρμα και σπουν τα κόκκαλα». Με τις εκφράσεις αυτές έρχεται στην σκέψη το κομμάτιασμα που γίνεται στο κρέας πριν ριχτεί στο καζάνι. Έτσι μεταφερόμαστε στην εικόνα στην οποία παρακολουθούμε να κομματιάζεται ο φτωχός για να ψηθεί μέσα στο καζάνι της απληστίας του πλούσιου. Για την εκμετάλλευση  και την σκληρότητα αυτή δεν ευθύνονται μόνο οι πλούσιοι. Ευθύνονται και οι ασυνεπείς εκπρόσωποι της ηθικής. Πρόκειται για αλήθειες, που και σήμερα δυστυχώς τις διαπιστώνουμε.

Ασυνεπείς εκπροσώπους της ηθική; Εύρισκε για την εποχή του ο Προφήτης τους ψευδοπροφήτες και το Ιερατείο. Μας λέει πως οι πρώτοι, οι ψευδοπροφήτες, εξαγγέλλουν ειρήνη σ΄ αυτούς που μπουκώνουν. Σε αυτούς όμως από τους οποίους δεν εισπράττουν τίποτα κηρύσσουν πόλεμο. Οι δεύτεροι το ιερατείο, έχει το νου του μόνο στα έσοδα. Έτσι η πνευματική λατρεία του Θεού παραχωρεί, μέρα με τη μέρα, περισσότερη θέση στους τύπους, στις υλικές προς τον Θεό προσφορές. Ο Θεός όμως δεν ζητά από τον άνθρωπο κριάρια και καρπούς, και λάδια και κρασιά και πρωτότοκα….

Στην  τυπολατρία και στις υλικές προς τον Θεό θυσίες ο προφήτης αντιτάσει την πνευματική λατρεία του πνευματικού θεού. απευθύνεται λοιπόν στον άνθρωπο, και του λέει:

«Σου αναγγέλθηκε άνθρωπε τι είναι καλό

και τι ζητά ο Θεός από σένα:

Τίποτε άλλο παρά να ασκείς δικαιοσύνη,

να επιδιώκεις αγάπη και να πορεύεσαι ταπεινά» (6, 8).

Γεώργιος Γρατσέας