ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ – ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ: ΔΥΟ ΑΚΡΑΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ» - ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ – ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ: ΔΥΟ ΑΚΡΑΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

(Εισήγηση στην αντιαιρετική Ημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς 26-4-2018)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

       Ο σύγχρονος κόσμος βιώνει μια πρωτόγνωρη πνευματική κατάσταση, μια πρωτοφανή πνευματική σύγχυση και κατάπτωση. Μετά την παταγώδη κατάρρευση των υλιστικών ιδεολογιών στα τέλη του περασμένου αιώνα, ο αποκαμωμένος  από τα υλιστικά και μηδενιστικά κηρύγματα άνθρωπος, των τελευταίων αιώνων και ιδιαίτερα του ταραγμένου 20^ου αιώνα, στράφηκε προς τη θρησκευτικότητα και την πνευματικότητα, η οποία όμως δεν είναι δυστυχώς υγιής πνευματική κατάσταση. Κι αυτό διότι εμφορείται από τον αποκρυφισμό και ολόκληρο το φάσμα του νοσηρού μυστικισμού, ο οποίος εκφράζεται με πληθώρα συγκεκριμένων ρευμάτων και ομάδων, του συγχρόνου αποκρυφιστικού φαινομένου της «Νέας Εποχής». Καθώς ελέχθη από τους προλαλήσαντες, το πλέγμα της «Νέας Εποχής» αποτελεί την κύρια, ή και την αποκλειστική πηγή του αποκρυφισμού στις μέρες μας, οι δε ομάδες της είναι συγκοινωνούντα δοχεία, οι οποίες δέχονται και παρέχουν αποκρυφιστικό υλικό.

       Μέσα στον κυκεώνα του σύγχρονου νεοεποχίτικου αποκρυφισμού, ξεχωρίζουν δύο τέτοια ρεύματα, τα οποία αποτελούν τους κυριότερους εκφραστές του αποκρυφιστικού φαινομένου παγκοσμίως: Ο Νεοπαγανισμός και ο Νεοσατανισμός. Πρόκειται για τις σκληρότερες και τις πιο ακραίες εκφάνσεις των αρχών και των επιδιώξεων της «Νέας Εποχής».

      Ο μεν Νεοπαγανισμός είναι η σύγχρονη μορφή αναβίωσης του αρχαίου παγανισμού, η αναβίωση λατρείας της πολυθεΐας και των τελετουργιών της. Ο δε Νεοσατανισμός είναι η σύγχρονη μορφή λατρείας και θεώρησης του Σατανά, ως υπέρτατη θεότητα, όπως την όρισαν οι διαβόητοι αποκρυφιστές του 20^ου αιώνα Α. Κρόουλυ και Αντον Λάβεϋ. Φαινομενικά παρουσιάζονται ως κινήσεις διαφορετικές. Αλλά στην ουσία είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, καθ’ ότι η μήτρα άντλησης του αποκρυφιστικού υλικού τους είναι κοινή,  πρόκειται για τη «Νέα Εποχή». Αν και οι νεοπαγανιστές αφίστανται των κατηγοριών ότι έχουν σχέση με το σατανισμό, αυτό δεν τους εμποδίζει να τιμούν τον Εωσφόρο, στα δημοσιεύματά τους, ως τον «λαμπρό νέο που φέρνει το φως», ή στο πρόσωπο του μυθικού τιτάνα Προμηθέα, ο οποίος ταυτίζεται από τους αποκρυφιστές με τον Εωσφόρο. Κοινές είναι οι ρίζες τους, ο σύγχρονος κυκεώνας του αποκρυφισμού, όπως και οι επιδιώξεις τους, ο αποχριστιανισμός του κόσμου. Κοινό επίσης γνώρισμά τους είναι και το άσβεστο μίσος τους, έως εξαφανίσεως του Χριστιανισμού και φυσικής εξοντώσεως ημών των Χριστιανών. Αν κάποιος θέλει να διαπιστώσει την πιο ακραία μορφή του σύγχρονου φονταμενταλισμού, δεν έχει παρά να μελετήσει τον αντιχριστιανισμό του συγκεκριμένων ομάδων του χώρου για να διαπιστώσει πως συναγωνίζονται επάξια τον φονταμενταλισμό του Ισλάμ!

Ας δούμε τι είναι αυτά τα δύο απειλητικά πνευματικά μεγέθη:

Τι είναι ο Νεοσατανισμός;

       Είναι η λατρεία του Σατανά ως θεού. Μια λατρεία παμπάλαια, η οποία ανάγεται στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας. Ο Εωσφόρος, σύμφωνα με τη θεία αποκάλυψη, στόχευσε να πάρει τη θέση του Θεού και να λατρεύεται αντ’ Αυτού, όταν σκέφτηκε: «Αναβήσομαι επάνω των νεφών, έσομαι όμοιος τω Υψίστω» (Ησ.14,14). Αφού όμως δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τη βδελυρή και βλάσφημη επιθυμία του και κατακρημνίστηκε στην άβυσσο, παρέσυρε τον άνθρωπο, να τον λατρεύει εκείνος ως θεό, να πάρει τη θέση του Θεού. Ο αποστατημένος άνθρωπος, απομακρυνόμενος από

το Θεό λάτρεψε το διάβολο, μέσα από τις ειδωλολατρικές θρησκείες, άλλωστε, σύμφωνα με το λόγο του Θεού «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια»

(Ψαλμ.95,5). Διαβάζουμε σε ελληνική σατανιστική ιστοσελίδα: «Oι Πραγματικοί Θεοί [Δαίμονες] χαρακτηρίστηκαν αδίκως ως τέρατα και στιγματίστηκαν ως «κακοί» (σ.σ. από το Χριστιανισμό) για να αποτραπεί η ανθρωπότητα από την απόκτηση πνευματικής γνώσης. Λόγω αυτού, το ανθρώπινο γένος έχει δραστικά εκφυλιστεί και πνευματικά και διανοητικά», αποκαλυπτικά των ισχυρισμών μας. Τα αρχαία ειδωλολατρικά θρησκεύματα δεν ήταν τίποτε άλλο από λατρεία «θεοτήτων», των οποίων η φύση ήταν σαφώς δαιμονική. Στα πρόσωπα αυτών των «θεών» λατρεύονταν τα ανθρώπινα πάθη, τα οποία υπαγορεύει στους ανθρώπους ο Σατανάς. Η λατρεία του Σατανά ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει και μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού. Στο περιθώριο, μάγοι, αποκρυφιστές και διεστραμμένοι πνευματικά άνθρωποι λάτρευαν κρυφά, λόγω των διώξεων, το Σατανά. Ο σκοτεινός μεσαίωνας είναι μια από τις πλέον δαιμονοκρατούμενες εποχές.

       Στα χρόνια του διαφωτισμού και εντεύθεν, όταν ο δυτικός χριστιανισμός έχασε την επιρροή του στην κοινωνία, και έπαψαν οι διώξεις και οι θανατώσεις των μαγισσών και των σατανιστών, οι λάτρεις του Σατανά έκαμαν πιο φανερή την εμφάνισή τους. Λάτρεις του ήταν κυρίως οι ευγενείς ευρωπαίοι. Διαβάζουμε σε ιστοσελίδα του χώρου την εξής σημαντική πληροφορία: «Τον 17ο αιώνα, κάπου στην Γαλλία ένας ιερέας με το όνομα l'Abbé Guibourg, εφηύρε την λατρεία του Σατανά. Βοηθούμενος από την σύντροφό του Catherine La Voision, είναι ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που οργάνωσε σατανιστικές λειτουργίες από το 1670 μέχρι το 1679. Λέγεται πως η Madame de Montespan, μια παρατημένη ερωμένη του Λουδοβίκου του XIV, ζήτησε από το ζευγάρι να οργανώσει μια σειρά σατανιστικών λειτουργιών, έτσι ώστε να ξαναγίνει η αγαπημένη του βασιλέα. Κατά τη διάρκεια κάθε μιας εξ' αυτών των λειτουργιών, θυσιαζόταν ένα βρέφος, έτσι ώστε το αίμα του να γεμίσει ένα δισκοπότηρο. Το ζευγάρι αφοσιώθηκε και σε τελετές που μιμούνταν και ανέστρεφαν τις Χριστιανικές πρακτικές. Σήμερα, αποδίδουμε την γέννηση του Σατανισμού στην Γαλλία σε εκείνους» (www.vice.com). Είναι γνωστά άλλωστε τα σατανιστικά όργια στα ανακτοβούλια της Ευρώπης και στις επαύλεις των ευγενών, ιδιαίτερα της Γαλλίας των Λουδοβίκων, τον ΙΖ΄ και τον ΙΗ΄ αιώνα, με τις φρικιαστικές «μαύρες λειτουργίες». Το πρόσωπο του Εωσφόρου ανήχθη σε σύμβολο επαναστατικότητας και ελευθερίας από τους επαναστατημένους όχλους. Την κάκιστη περί Θεού αντίληψη του παποπροτεσταντισμού, περί αιμοδιψούς, σαδιστή και απάνθρωπου Θεού, πήρε ο δήθεν «φιλάνθρωπος» Σατανάς, ο οποίος υποτίθεται ότι ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο, θωπεύοντας τα πάθη του και αίροντας κάθε απαγόρευση  για την ικανοποίηση των επιθυμιών του. Ο αντάρτης του Θεού Εωσφόρος γίνεται το σύμβολο απελευθέρωσης του ανθρώπου από τον απάνθρωπο Θεό του Παπισμού και του Προτεσταντισμού.

      Πάνω σε αυτά τα κηρύγματα, δομήθηκε ο Νεοσατανισμός, η σύγχρονη αντίληψη και λατρεία του Σατανά, τον 20^ο αιώνα. Κύριος θεμελιωτής του ο άγγλος μάγος και ακόλαστος αποκρυφιστής Άλιστερ Κρόουλυ (1875-1947), ο οποίος συστηματοποίησε την λατρεία στον Σατανά με το διαβόητο βιβλίο του «Βιβλίο του Νόμου», στο οποίο αποθεώνει στο έπακρο το ανθρώπινο εγώ και απελευθερώνει την ικανοποίηση των πάσης φύσεως ορμέμφυτων. Τη σκυτάλη θα πάρει ο αμερικανός αποκρυφιστής και μάγος Άντον Ζάντορ Λάβεϋ (1930-1997), ο οποίος θα συστηματοποιήσει τη λατρεία του Σατανά, σε συγκεκριμένη θρησκευτική σέκτα, θα ιδρύσει στις 30 Απριλίου 1966 στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. την Ordo Templi Satanis, την «Εκκλησία του Σατανά», στην οποία θα μυήσει χιλιάδες, όχι μόνο περιθωριακούς, αλλά και επωνύμους της αμερικανικής κοινωνίας, κυρίως του χολιγουντιανού θεάματος και της μουσικής βιομηχανίας. Παραρτήματά της θα

διασπαρθούν σε όλον τον κόσμο. Το βιβλίο του «Σατανιστική Βίβλος», το οποίο κυκλοφόρησε με τεράστια εκδοτική επιτυχία το 1971, αποτελεί το «ευαγγέλιο» των νεοσατανιστών και είναι η πλήρης αντιστροφή του Ευαγγελίου του Χριστού. Η σέκτα αυτή κατηγορήθηκε ότι ευθύνεται με ειδεχθή εγκλήματα, τα οποία έγιναν κατά τη διάρκεια σατανιστικών τελετουργιών. Φρικτότερο απ’ όλα η δολοφονία της εγκύου ηθοποιού Σάρον Τέητ από τον σατανιστή Τ. Μάνσον.

       Φρίκη προκαλούν τα τελετουργικά της σέκτας, των οποίων το κύριο χαρακτηριστικό είναι η καθύβριση, ο χλευασμός και η βεβήλωση των χριστιανικών λατρευτικών τελετουργικών και λατρευτικών πράξεων. Στις «μαύρες σατανιστικές λειτουργίες» λαμβάνουν χώρα ακραίες μορφές  φρικιαστικών τελετουργιών, όπως έκχυση και πόση αίματος ανθρώπων και ζώων. Ακατανόμαστα σεξουαλικά όργια, θυσίες ζώων και συχνά ανθρώπων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εξιχνιάσεως εγκλημάτων, τα οποία αποδείχτηκαν ως τελετουργικές ανθρωποθυσίες σατανιστικών λατρειών. Έχουν καθιερώσει και εορτολόγιο, το οποίο, ταυτίζεται με εκείνο του Νεοπαγανισμού, όπως είναι οι τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες. Κύρια εορτή τους η 30^η Απριλίου, η λεγομένη Βαλμπούργιος Νύχτα, κατά την οποία «εορτάζεται» η ίδρυση της σέκτας. 

       Μετά από μισό αιώνα ζωής η επικίνδυνη αυτή σέκτα κατόρθωσε να διεισδύσει σε πλήθος επώνυμων της διεθνούς σόου μπιζ, της πολιτικής και της επιχειρηματικότητας. Οι λάτρεις του Σατανά προβάλλουν με δυναμικό τρόπο τα δικαιώματά τους, απαιτώντας να έχουν λόγο στη δημόσια ζωή. Στις Η.Π.Α. στήνουν αγάλματα σε δημόσιους χώρους, όπως εκείνο στο Ντιτρόιτ και συμμετέχουν σε προσευχές σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως τα τοπικά κοινοβούλια και τους δήμους. Το χειρότερο, απ’ όλα είναι ότι εξοικείωσαν και συμφιλίωσαν τον σύγχρονο άνθρωπο με το Σατανά. Έπαψε να είναι ο εχθρός του, ο καταστροφέας του, αλλά ο πιστός φίλος του. Σύμβολα και εικόνες του κοσμούν επιχειρήσεις και προϊόντα. Έγινε ο αγαπημένος ήρωας του κινηματογράφου. Τα αθώα παιδιά παίζουν με παιχνίδια σατανιστικού περιεχομένου και εξοικειώνονται στη βία και τις αποκρουστικές μορφές, μέσω των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Τρομακτική επίδραση στα παιδιά, μη αναστρέψιμη, είχε το φαινόμενο Χάρρυ Πότερ, τα οποία εδραίωσε στις παιδικές ψυχές την δαιμονική δύναμη, τον αποκρυφισμό και τη μαγεία. Το ίδιο και η μοντέρνα μουσική, μέσω της οποίας μυείται η ανυποψίαστη νεολαία στον σατανισμό. Τα μουσικά συγκροτήματα, τα σύμβολά τους, το ντύσιμο και το παρουσιαστικό τους, τα σκηνικά, οι στίχοι των τραγουδιών και ο τεχνητός μυστικισμός, στις τοιούτου είδους συναυλίες, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την μύηση των παιδιών στο σατανισμό, ή τουλάχιστον λειτουργούν απενοχοποιητικά και τη συμφιλιωτικά του Σατανά στις αθώες ψυχές τους. Αναμφίβολα, τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα του Νεοσατανισμού!

       Για την ιστορία αναφέρουμε και τις μορφές σατανισμού που έδωσαν κάποιοι ερευνητές θρησκειολόγοι: Προτείνουν τέσσερις τύπους σατανισμού: α) τον μεσαιωνικό, β) τον θρησκευτικό γ) τον ερασιτεχνικό δ) τον πνευματικό ή συμβολικό, χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη πρακτική σημασία. Χαρακτηριστική είναι η ομολογία σατανιστών σε ελληνική σατανιστική ιστοσελίδα: «Δουλεύουμε απευθείας με τον Σατανά. Πιστεύουμε ότι κάθε άτομο που είναι πρόθυμο και σέβεται, μπορεί να έχει προσωπική σχέση με τον Σατανά. Δεν Υπάρχουν μεσολαβητές στον Σατανισμό· Το Ιερατείο βρίσκεται εδώ μόνο για καθοδήγηση και υποστήριξη. Παίρνουμε τα αξιώματα και τις πρακτικές απευθείας από τον Σατανά». Αυτό μαρτυρεί ότι στις σατανιστικές τελετές έχουμε άμεση επαφή και σχέση των δαιμονικών δυνάμεων με τους άτυχους λατρευτές τους!

    Η Ελλάδα δεν εξαιρείται από τη δράση του Νεοσατανισμού. Μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο μας βεβαιώνει ότι ο νεοσατανισμός είναι παρών και στη χώρα μας. Βεβαίως δεν υπάρχουν, τουλάχιστον φανερά, η ύπαρξη επισήμων ομάδων, όπως στο εξωτερικό. Όμως η δράση μεμονωμένων κρυφών ομάδων και ατόμων γίνεται συχνά φανερή με απομεινάρια υπαίθριων τελετουργιών, βεβηλώσεις Ιερών Ναών και σχεδίαση συμβόλων, ανά την επικράτεια. Διαπιστώνονται συχνά ίχνη τελετουργιών σε ερημικά μέρη.   

     Το στήσιμο αγαλμάτων σε διάφορα σημεία της χώρας μας, τα οποία υποκρύπτουν αποκρυφιστικές φυγούρες, δεν είναι άσχετο με την ανάπτυξη του νεοσατανιστικού φαινομένου και στη χώρα μας (βλ. Μεταξουργείο, Π. Φάληρο). Αυτό δείχνει πως ο αποκρυφισμός και η εξοικείωση με τον Σατανά είναι επικίνδυνα διαδεδομένη και στην πατρίδα μας. Το πλέον ανησυχητικό είναι τα αποτρόπαια εγκλήματα, που έχουν σημειωθεί κατά καιρούς, όπως εκείνο των σατανιστών της Παλλήνης του 1993, της Γλυφάδας του Πάσχα 2016 και της Κεφαλονιάς της περασμένης πρωτοχρονιάς. Δείτε μια κυνική ομολογία σατανιστών για την δικαιολόγηση των εγκλημάτων τους, σε ελληνική σατανιστική ιστοσελίδα, δηλωτική της σεκταριστικής υφής του Νεοσατανισμού: «Ο Πνευματικός Σατανισμός δε συγχωρεί με κανένα τρόπο τη κακοποίηση πνευμάτων όπως διδάσκεται στα κλασσικά γριμόρια. Οι Δαίμονες που δεσμεύθηκαν και υποχρεώθηκαν να εκτελέσουν τα προστάγματα των μάγων τώρα είναι ελεύθεροι και όποιος χρησιμοποιήσει τις μεθόδους μαγικών κύκλων και το όνομα του «Ιεχωβά», προσκαλεί τη προσωπική του καταδίκη»! 

Τι είναι ο Νεοπαγανισμός;     

      Παγανισμός, είχε αποκληθεί στα πρώτα βυζαντινά χρόνια, η εναπομείνασα ειδωλολατρική θρησκεία, ψήγματα της οποίας είχαν περιορισθεί στις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές των αμόρφωτων χωρικών, εξ ου και το όνομά του, που σήμαιανε τη θρησκεία των χωρικών. Τα τελευταία απομεινάρια του έσβησαν περί τον Θ΄ μ. Χ. αιώνα.

      Αλλά ο παγανισμός ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά από μερικούς αιώνες, με τη μορφή του Νεοπαγανισμού, δηλαδή με μια νέα μορφή του αρχαίου παγανισμού. Ιστορικά ο Νεοπαγανισμός έλκει τις ρίζες του στις αλλόκοτες θεωρίες του Πλήθωνα τον 15^ο αιώνα, του Μπαίμε τον 17^ο αιώνα, τους ρομαντικούς και τους φυσιοκράτες του 19^ου αιώνα, και γενικά στο αντιχριστιανικό κλίμα του λεγομένου ευρωπαϊκού διαφωτισμού. Ο άκρατος κλασικισμός της εποχής αυτής ανέσυρε, ως δήθεν αξίες της αρχαιότητας, και τις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες, τις οποίες έθεσε ως αντίβαρο στον απεχθή, για τους ευρωπαίους διαφωτιστές, Χριστιανισμό. Η συμβολή της  Θεοσοφίας, στα μισά του 19^ου αιώνα, υπήρξε σημαντική για την ανάδυση των αρχαίων ξεχασμένων παγανιστικών θρησκευμάτων. Στα 1888 ιδρύθηκε από τρεις άγγλους αποκρυφιστές στο Λονδίνο ο ναός της Ίσιδος – Ουρανίας, είναι ο πρώτος καταγραμμένος νεοπαγανιστικός ναός. Στις αρχές του 20^ου αιώνα έχουμε τη στροφή πολλών ευρωπαίων στον αποκρυφισμό και το σατανισμό, με πρωτοπόρο τον άγγλο αποκρυφιστή Άλιστερ Κρόολυ (1875-1947), ο οποίος στο νεοσατανιστικό του σύστημα ανάμειξε και πάμπολλα στοιχεία του αρχαίου παγανισμού. Η αγαπημένη φιγούρα του ήταν ο τραγόμορφος αρχαιοελληνικός «θεός» Πάνας. Ουσιαστικός εμπνευστής και πρωτεργάτης στην ανάπτυξη του νεοπαγανιστικού φαινομένου υπήρξε, ο επίσης άγγλος αποκρυφιστής, Τζέραλντ Γκάρντνερ (1884-1964), ο οποίος με τη βοήθεια, της διαβόητης γηραιάς μάγισσας Τσάτερμπουρχ, σύστησε την μαγικοπαγανιστική θρησκεία Wicca, η οποία είναι ανάμειξη της μαγείας, του

σατανισμού του Κρόουλυ, στον οποίο είχε θητεύσει ο Γκάρντνερ, και του παγανιστικού δρυιδισμού. Η αποποινικοποίηση της μαγείας στην Αγγλία το 1954 έπαιξε τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξη και τη διάδοση του νεοπαγανιστικού

δρυιδισμού και τη λατρεία της «Μεγάλης Θεάς» της  Wicca. Σε ελάχιστο χρόνο ο Νεοπαγανισμός διαδόθηκε σε όλη τη Μ. Βρετανία, στην Ευρώπη, στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Διάφορες περιθωριακές ομάδες, όπως των χίπεις, υιοθέτησαν τον παγανισμό. Επίσης η λατρεία της «Μεγάλης Θεάς» του δρυιδικού παγανισμού συνδέθηκε με το οικολογικό κίνημα και τη φυσιολατρία. Σταθμό στην ανάπτυξη και τη διάδοση του Νεοπαγανισμού υπήρξε το 1979 το μπεστ σέλερ της αμερικανίδας σατανίστριας Στάρχοουκ, «Σπειροειδής χορός: Μια αναγέννηση της αρχαίας θρησκείας της μεγάλης θεάς», η οποία σύνδεσε το σατανισμό με τον κέλτικο παγανισμό. Το 1998 συστήθηκε και το «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εθνικών Θρησκειών» στη Βίλνα της Λιθουανίας, ως μια ομοσπονδία του παγκόσμιου νεοπαγανισμού. Το 2004 έγινε το συνέδριο αυτού του παγκόσμιου οργανισμού στην Αθήνα.

      Δε μπορούμε τέλος να παραβλέψουμε το γεγονός, πως η κατάρρευση του μαρξισμού, ενίσχυσε το Νεοπαγανισμό, ως μια περίεργη μετάγγιση δυναμικού από τον αθεϊσμό στον παγανισμό! Κατά περίεργο τρόπο, μια μεγάλη μερίδα οπαδών διαφόρων νεοπαγανιστικών ομάδων προέρχονται από μαρξιστικές ομάδες της ανένταχτης αριστεράς! Πρώην φανατικοί άθεοι συμμετέχουν με ζήλο σε λατρευτικές τελετουργίες των παγανιστικών «θεοτήτων»! 

         Στην πατρίδα μας, από την δεκαετία του 1980, δραστηριοποιούνται δεκάδες οργανώσεις, με εμφανείς σκοπούς την αναβίωση του αρχαιοελληνικού κλέους, την «επανελλήνιση» της Ελλάδος, όπως διατείνονται, στην ουσία όμως προωθούν την αναβίωση της αρχαιοελληνικής πολυθεϊστικής θρησκείας, επιλεκτικά των πολλαπλών μορφών της.  Ήδη πολλές από αυτές μετέβαλλαν τα σωματεία και τις ενώσεις τους σε θρησκευτικές κοινότητες. Ο πρόσφατος νόμος για τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα, σε κάποιες από αυτές έδωσε την άδεια να συστήνουν θρησκευτικά σωματεία, να ιδρύουν ευκτηρίους οίκους και να ασκούν λατρευτικές πράξεις, σύμφωνα με τα αυτοσχέδια τελετουργικά της κάθε ομάδας. Συχνά τελούν θρησκευτικές πράξεις σε αρχαιολογικούς χώρους και στην ύπαιθρο. Χαρακτηριστική είναι η ετήσια εορταστική τους εκδήλωση στον Όλυμπο, τα «Προμήθεια», όπου προβαίνουν σε χαρακτηριστικά δρώμενα, τα οποία χαρακτηρίζουν ως «αναβίωση της ελληνικής κοσμοθέασης». Χαρακτηριστική είναι επίσης οι ιεροπραξίες τους σε διάφορους ιερούς για τους αρχαίους και ιστορικούς χώρους, όπως είναι το Σούνιο στην Αττική, το Λύκαιο όρος στην Αρκαδία, οι Δελφοί, αλλά και οι Θερμοπύλες, οι Πλαταιές, ο Μαραθώνας, η Σαλαμίνα, όπου θέλουν να μονοπωλήσουν την τιμή προς τους αρχαίους ήρωες. Από δικές τους ανακοινώσεις πληροφορούμαστε ότι προβαίνουν σε μυστικές τελετουργίες αποβάπτισής τους! Ακόμη σκοπεύουν να ιδρύσουν μαντεία, βωμούς θυσιών, ασκληπιεία και ακόμη την αναβίωση των αρχαίων μυστηρίων.    

       Ίσως αναρωτηθούν κάποιοι, γιατί ασχολούμαστε με το φαινόμενο του Νεοπαγανισμού, αφού σε μια κοινωνία ανεξιθρησκίας δεν έχουν θέση οι οπαδοί του;  Απαντάμε: ασφαλώς και έχουν! Μάλιστα εμείς οι χριστιανοί, με την ελευθερία  επιλογής που μας επιτάσσει η πίστη μας, έχουμε χρέος να τους ανεχτούμε. Αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, όσο φαίνονται. Δεν έχουμε εμείς πρόβλημα  συνυπάρξεως με αυτούς, αλλά εκείνοι! Αυτοί εγείρουν θέμα συνυπάρξεως με εμάς τους Χριστιανούς, επιδιώκοντας  τη δηγμιουργία θρησκευτικής διχόνοιας. Εμάς τους Χριστιανούς δε μας θεωρούν καν Έλληνες, αλλά «κατακτητές της Ελλάδος», την οποία θεωρούν αποκλειστικά δική τους της πατρίδα! Παραχαράσσοντας με απίστευτη δολιότητα, θράσος και μαεστρία την ιστορία, επιχειρούν να πείσουν ότι εμείς οι

Χριστιανοί δεν είμαστε Έλληνες, αλλά  «εβραιοχριστιανοί». Διατυμπανίζουν πως στα πρωτοβυζαντινά χρόνια οι χριστιανοί κατάλαβαν δια τον όπλων την (υπόδουλη στους ειδωλολάτρες Ρωμαίους) Ελλάδα και επικράτησαν, αφού έσφαξαν τους

Έλληνες, χωρίς να μας εξηγούν από πού ήρθαν οι «σφαγείς» Χριστιανοί και ποιας εθνικότητας ήταν! Διαδίδουν, με στόμφο, τον ψευδή και ανιστόρητο ισχυρισμό, ότι ο Χριστιανισμός αποτελεί υλοποίηση του πανάρχαιου σχεδίου των Εβραίων για την δήθεν εξαφάνιση του Ελληνισμού και του ελληνικού πολιτισμού. Για το σκοπό αυτό έχουν επιστρατεύσει όλο το διαχρονικό αντιχριστιανικό οπλοστάσιο, από την αρχαιότητα ως τα σήμερα. Ο νεοπαγανιστικός φανατισμός και εκπεφρασμένος φονταμενταλισμός του αποτελεί στις μέρες μας αξιοπερίεργο φαινόμενο, ο οποίος συχνά φτάνει (λεκτικά) και ως αυτή την φυσική μας εξόντωση. Τα δημοσιεύματά τους στον τύπο και το διαδίκτυο, όπως «οι χριστιανοταλιμπάν δεν έχουν θέση στην πατρίδα μας, να πάνε στην πατρίδα τους το Ισραήλ», ή «ήρθε η ώρα να πληρώσουν οι δολοφόνοι χριστιανοί για τα εγκλήματα κατά των Ελλήνων» είναι αντιπροσωπευτικά και δηλωτικά του μίσους τους κατά ημών των Χριστιανών.

      Η απίστευτη εχθρότητά τους εναντίον μας αρχίζει από τις φρικτές και αχαρακτήριστες ύβρεις κατά του Τριαδικού Θεού, των ιερών προσώπων της Εκκλησίας μας, της Εκκλησίας, των κληρικών μας και σε κάθε τι που σχετίζεται με μας. Άσπονδοι εχθροί τους γίνονται και όσοι διάκεινται φιλικά προς ημάς, όπως οι πολιτικοί, οι επιστήμονες κ.α.   

      Μέσω των παραποιημένων ιστορικών γεγονότων επιχειρούν να στηρίξουν τις θέσεις τους και να αποκτήσουν οπαδούς. Όσοι γνωρίζουμε, έστω και στοιχειωδώς την ιστορία, φρίττουμε από το  μέγεθος της παραχάραξης. Μένουμε εκστατικοί από το θράσος τους όταν από τηλεοράσεως ακούμε εξωφρενικά πράγματα. Συν τοις άλλοις, έχουν επικεντρωθεί στην επιχείρηση κατάρριψης του γεγονότος των διωγμών των πρώτων Χριστιανών. Προσπαθούν να εξωραΐσουν τους φοβερούς διώκτες, όπως τον Νέρωνα, το Δέκιο και τον Διοκλητιανό ως «μεγάλες προσωπικότητες» τους οποίους δήθεν αδίκησε η χριστιανική προπαγάνδα. Προσπαθούν να εξωραΐσουν επίσης τον παρανοϊκό Ιουλιανό και τον σκοτεινό Πλήθωνα ως δήθεν «στυλοβάτες του Ελληνισμού».                    

     Περιδιαβαίνοντας τα βιβλία τους, τα περιοδικά τους, τις ιστοσελίδες τους στο διαδίκτυο και παρακολουθώντας τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές τους εκπομπές τους, διαπιστώνουμε αυτή τη φοβερή εχθρότητά τους και το απίστευτο μίσος εναντίον ημών των Χριστιανών. Θεωρούν τους εαυτούς τους ως δήθεν επιφορτισμένους να πάρουν εκδίκηση κατά των δήθεν «σφαγών των προγόνων τους»! Ότι δήθεν το αίμα των «αδικοσκοτωμένων Ελλήνων» ζητά εκδίκηση από τους σημερινούς λάτρεις των κοινών «θεών» τους! Το υβρεολόγιό τους ξεπερνά τα όρια της ευπρέπειας και του πολιτισμού, οι ύβρεις τους εναντίον των ιερών προσώπων της πίστεώς μας είναι πρωτόγνωρες. Οι απειλές τους ξεπερνούν τα όρια της νομιμότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις κάνουν γνωστή την πρόθεσή τους (όταν επικρατήσουν) να αναβιώσουν τους διωγμούς των πρωτοχριστιανικών χρόνων!

      Σμίγουν τις κραυγές τους με τους αθέους, τους αγνωστικιστές, τους αλλοθρήσκους, τους αιρετικούς και με όλους τους χριστιανομάχους, προβάλλοντας πλειάδα απαιτήσεων. Απαιτούν εδώ και τώρα την παράδοση κάθε αρχής και εξουσίας του κράτους σ’ αυτούς, διότι, κατ’ αυτούς, μόνο οι λάτρεις των αρχαίων «θεών» είναι οι γνήσιοι Έλληνες και οι νόμιμοι κάτοικοι της Ελλάδος. Κάποιες ακραίες νεοπαγανιστικές ομάδες έχουν εκδηλώσει ανοιχτά την πρόθεσή τους να συμμαχήσουν με εχθρούς της Πατρίδος, ώστε να καταλυθεί (όπως αποκαλούν τις νόμιμες κυβερνήσεις) η «εβραιοχριστιανική κατοχή»! Απαιτούν τον άμεσο χωρισμό Εκκλησίας – Κράτους, κατάσχεση της εκκλησιαστικής περιουσίας, την κατάργηση της μισθοδοσίας του κλήρου. Κατάργηση όλων των θρησκευτικών συμβόλων και τελετών σε όλες τις κρατικές και δημόσιες υπηρεσίες. Κατάργηση του μαθήματος

των θρησκευτικών στα σχολεία. Κατάργηση κωδωνοκρουσιών των ναών. Κατεδάφιση των ναών που βρίσκονται πάνω σε αρχαίους ναούς ή πλησίον αυτών σε

απόσταση πεντακοσίων μέτρων. Εισαγωγή του μαθήματος της αρχαίας θρησκευτικής παραδόσεως σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.      

    Με βάση αυτά τα στοιχεία, συμπεραίνουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με αναβίωση κάποιας αρχαίας θρησκείας, αλλά για τη δημιουργία νέας πρωτόγνωρης πνευματικής κατάστασης στη χώρα μας, με προφανή στόχο τον αφανισμό της Εκκλησίας μας και ημών των Χριστιανών. Πρόκειται για δημιούργημα του σύγχρονου παγκόσμιου πνευματικού κινήματος της «Νέας Εποχής», ως το πιο πρόσφορο μέσον για την διάδοση και εδραίωση του αποκρυφισμού. Δεν το κρύβουν άλλωστε και οι ίδιοι ότι τα τελετουργικά τους είναι γεμάτα από μυστικιστικά και αποκρυφιστικά στοιχεία. Επίσης ολόκληρο το υπόβαθρο των δοξασιών του είναι ταυτόσημο με αυτό της «Νέας Εποχής». Αλλά, πέρα από την πρόσφορη διάδοση του αποκρυφισμού, μέσω των μορφών της νεοπαγανιστικής λατρείας, ο Νεοπαγανισμός δημιουργήθηκε να λειτουργήσει και ως προωθητικός κριός ενός ιδιότυπου θρησκευτικού εθνικισμού, διχόνοιας και έριδας στους χριστιανικούς λαούς. Ένας διχασμένος λαός, μια διχασμένη κοινωνία, χάνει τις αντιστάσεις της, δεν αντιδρά στις εξωτερικές προκλήσεις και δέχεται ευκολότερα τα υποβαλλόμενα έξωθεν. Αν δεν έχουμε υπόψη μας αυτή τη λεπτομέρεια δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον φονταμενταλισμό και την εχθρότητα του Νεοπαγανισμού, αποκλειστικά κατά του Χριστιανισμού!

       Θεωρούμε λοιπόν το φαινόμενο του Νεοπαγανισμού ως μια σοβαρή πνευματική, κοινωνική και εθνική πρόκληση για την πνευματική πορεία του λαού μας και την κοινωνική και εθνική μας συνοχή, την οποία υπηρετεί εδώ και αιώνες η Εκκλησία μας. Στοχεύει στην πνευματική αλλοτρίωση του λαού μας. Ως κατ’ εξοχήν αντιχριστιανικό μέτωπο, έχει απώτερο και ίσως το μοναδικό σκοπό, την περιθωριοποίηση της Εκκλησίας μας.

       Ευτυχώς όμως, μετά από τέσσερις σχεδόν δεκαετίες παρουσίας και δράσης στη χώρα μας το φαινόμενο του Νεοπαγανισμού παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια μια εμφανή στασιμότητα και κόπωση. Μια εμφανή κάμψη. Φαίνεται πως στην χώρα που κάποτε μεσουράνησε η πλάνη της πολυθεΐας δεν υπάρχουν πια νοσταλγοί της και οι προωθητές του νέου παγανισμού έκαμαν λάθος στις εκτιμήσεις τους. Φαίνεται πως ο ορθόδοξος ελληνικός λαός, στη συντριπτική του πλειοψηφία, δηλώνει την προσήλωση του στην Ορθοδοξία μας και γυρίζει την πλάτη στη νεοπαγανιστική πρόκληση, την οποία αντιμετωπίζει συχνά με σαρκαστική περιφρόνηση, διαισθανόμενος την τεχνητή της προώθηση στην ελληνική κοινωνία! Οι άλλοτε πολυπληθείς ομάδες τους λιγοστεύουν και οι εναπομείνασες φθίνουν συνεχώς από άποψη μελών, παραμένοντας πλέον ολιγομελείς. Οι φωτογραφίες των διαφόρων εκδηλώσεών τους είναι δηλωτικές της πενίας οπαδών των. Παρά τις προσπάθειες κάποιων για συνένωση των δυνάμεών τους, αυτή δεν κατέστη δυνατή. Οι ηγήτορες των διαφόρων ομάδων ερίζουν μεταξύ τους, τόσο για την ποδηγέτηση του ελληνικού Νεοπαγανισμού, όσο και για τη μορφή της θρησκείας, που θέλουν να νεκραναστήσουν.  Ούτε γι’ αυτόν τον αριθμό και τη φύση των «θεών» τους δεν συμφωνούν, αφού άλλοι τους εκλαμβάνουν ως ιδέες, άλλοι ως ενσώματα όντα και άλλοι ως απρόσωπες φυσικές δυνάμεις! Χαώδεις είναι επίσης οι διαφορές τους και όσον αφορά τα διάφορα λατρευτικά τελετουργικά τους, τα οποία είναι εν πολλοίς αυθαίρετες ερασιτεχνικές επινοήσεις, αφού η προφορική παράδοση διέσωσε ελάχιστα

στοιχεία από τις αρχαιοελληνικές θρησκευτικές τελετουργίες. Όλες οι προσπάθειές τους για συνεννόηση, συνεργασία και συνένωση απέβησαν άκαρπες ως τώρα! Αυτό δε σημαίνει βεβαίως εφησυχασμό από μέρους μας. Όταν και μια ψυχή μπορεί να

ξεφύγει από τη σωστική αγκαλιά της Εκκλησίας και να χαθεί, έχουμε χρέος να τη σώσουμε. Μπορεί το φαινόμενο στη χώρα μας να παρουσιάζει κάμψη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν συνεχίζεται να χάνονται ψυχές (έστω και ολίγες) υπέρ των οποίων ο Χριστός απέθανε!  

        Για τη νεοπαγανιστική πρόκληση έχουμε τις απαντήσεις μας. Ο Ελληνισμός, απόλυτα παρηκμασμένος στα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Ο Χριστιανισμός διέσωσε ό, τι υπήρχε ως αξία σε αυτόν. Πρωτίστως απορρίφτηκε η αρχαία θρησκεία, η οποία είχε ήδη απορριφτεί από τους σοφούς Έλληνες, πεντακόσια χρόνια πριν, ως πρωτόγονο θρησκευτικό μόρφωμα, ανάξιο για τους εκλεκτικούς και μορφωμένους προγόνους μας. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πως αν δεν υπήρχε η Εκκλησία να διασώσει την ελληνική γλώσσα, τη φιλοσοφία, την τέχνη και όλα τα πολιτισμικά του στοιχεία, δε θα είχε φτάσει ως εμάς τίποτε από αυτά. Αν δεν υπήρχαν οι αντιγραφείς μοναχοί των αρχαίων κειμένων και οι εκκλησιαστικές βιβλιοθήκες να τα διατηρήσουν, δε θα γνωρίζαμε τίποτε για την αρχαιοελληνική γραμματεία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα παλαιότερα χειρόγραφα των αρχαίων φιλοσόφων ανάγονται στον 10^ο μ. Χ. αιώνα, αντιγραμμένα αποκλειστικά από χέρια καλλιγράφων μοναχών. Οι δήθεν διώξεις των Χριστιανών κατά των παγανιστών στα πρωτοβυζαντινά χρόνια είναι κατασκεύασμα της ιστορικής παραχάραξης, του γενικότερου αντιχριστιανικού κλίματος και ιδία του αθέου ευρωπαϊκού διαφωτισμού, η οποία αποτελεί το βρώμικο οπλοστάσιό τους κατά της Εκκλησίας μας.

      Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: αν ήταν επιτρεπτό να κάνουμε αξιολογική χρήση πατριωτισμού και αγάπης προς την Ελλάδα, εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θα κατείχαμε την πρωτοπορία, διότι η ιστορική μας πορεία είναι απόλυτα συνυφασμένη με τους εθνικούς μας αγώνες. Από τους ακρίτες της ένδοξης Ρωμανίας μας, ως τους ευσεβείς αγωνιστές του 1821, τους φλογερούς πολεμιστές των βαλκανικών πολέμων, τους ένδοξους πολεμιστές του 1940 και τους σύγχρονους ηρωικούς στρατιωτικούς μας, έχοντας ως Υπέρμαχο Στρατηγό την Παναγία μας, έχυσαν και χύνουν ποταμούς αιμάτων για την Ελλάδα μας. Οι διαχρονικοί μας αγώνες έγιναν «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία»! Δε χρειάζεται να είναι κανείς λάτρης της αρχαίας θρησκείας για να αγαπά πραγματικά την Ελλάδα. Ως Χριστιανοί την αγαπούμε τουλάχιστον το ίδιο όσο εκείνοι. Όσο για τον πνευματικό διαμελισμό του λαού μας, τον οποίο επιδιώκουν, θα διαψευσθούν οικτρά, διότι εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες ξέρουμε να φυλάγουμε Θερμοπύλες και στην πνευματική μας ζωή!

      Εν κατακλείδι, από τα λίγα και συνοπτικά αυτά στοιχεία, που είχαν τη τιμή να σας παρουσιάσω, έγινε  κατανοητό, πως το γενικότερο πνευματικό κλίμα στη χώρα μας απαιτεί να «σημάνουμε συναγερμό». Οι δύο αυτές ακραίες μορφές του νεοεποχίτικου αποκρυφισμού, ο Νεοπαγανισμός και ο Νεοσατανισμός, αποτελούν σοβαρές προκλήσεις για την πνευματική πορεία του λαού μας, για την κοινωνική ηρεμία και συνοχή μας. Ως ποιμένες της Εκκλησίας μας, ως παιδαγωγοί, ως γονείς, ως πολίτες αυτής της χώρας, έχουμε υποχρέωση και επιτακτικό καθήκον να θέσουμε στο περιθώριο τέτοια φαινόμενα, αν θέλουμε να έχει μέλλον το Γένος μας και τα παιδιά μας να ζήσουν σε ένα ελληνορθόδοξο περιβάλλον, υγιούς θρησκευτικότητας, πνευματικής προόδου, ηθικών αξιών, κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Την Ελλάδα μας δε θα τη σώσουν οι ανύπαρκτοι «θεοί», της οριστικά νεκρής, εδώ και δεκαεπτά αιώνες, πολυθεϊστικής θρησκείας των προγόνων μας, πολλώ δε μάλλον ο «ανθρωποκτόνος απ’ αρχής», ο ολετήρας της ανθρωπότητας, ο Σατανάς, αλλά ο ζωντανός Τριαδικός Θεός, ο μόνος συμπαθής και φιλάνθρωπος Θεός ημών. Η πηγή της αστείρευτης αγάπης και του άμετρου ελέους!                        

Σας ευχαριστώ πολύ