Σα προσευχή.. - Μάρω Σιδέρη

Σα προσευχή...

Στο πρόσωπό σου ενώνονται όλα τα σημάδια αυτής της πατρίδας... γεννήθηκες από τη γενιά ενός Ισραηλίτη προφητάνακτα, μα πολιτογραφήθηκες Ελληνίδα γιατί αυτή τη γη αγάπησες και αυτή η γη σε αγάπησε ως μάνα... δεν του ταιριάζει του Έλληνα άλλη μητέρα, παρά μονάχα η μητέρα ενός Θεού κι Εσύ κούρνιασες στα βάσανά αυτού του λαού και έγινες κομμάτι της προφορικής του Ιστορίας, κομμάτι της καρδιάς του. Εδώ απέκτησες χίλια ονόματα, πως κάθε χωριό στη μέση του πελάγους ή στην άκρη των γκρεμών σε ήθελε δική του και έτσι σε έχει κλειδώσει: Παναγιά Θαλασσινή και Γκρεμιώτισσα, Παναγιά Γλυκοφιλούσα και Γερόντισσα... Παναγιά των φιδιών και των ρόδων... Παναγιά Βρεφοκρατούσα και Θρηνούσα... Βουνογιάτρισσα και Γλυκοκυματούσα... Ελευθερώτρια και Θαλασσομάχισσα...Πλατυτέρα και Λαοδηγήτρια... χίλια ονόματα για μια γυναίκα, χίλια επίθετα για μια μητέρα... ακόμα και τούτη την άγια μέρα που η Ελλάδα γιορτάζει το φευγιό σου, η δική σου κοίμηση έχει αιώνια δεθεί με μια σελίδα της ιστορίας αυτής της πατρίδας...

Virgin Mary για όλο τον κόσμο, μα για μας πιο πάνω από Αγία, πιο πολύ από Μητέρα, πιο ζεστή από αγκαλιά, μπροστά σε όλα, δίπλα σε όλους, να στοργεύεις και να καθοδηγείς... να συντροφεύεις και να παρηγορείς...

Σε τούτη τη γιορτή Κυρά μου μας βρίσκεις λαβωμένους... κούραση και πόνο και αγωνία και φόβο σου φέρνουμε αντί λουλούδια κι έτσι σε γιορτάζουμε... σε καμμένη γη σε γιορτάζουμε Κυρά μου, ντυμένοι στα μαύρα, με μάτια πρησμένα από το κλάμα και με την ψυχή βαριά... κουραστήκαμε Κυρά ... και πονάμε...κι άλλη αλήθεια εκτός απ' αυτή δεν έχουμε... ούτε ελπίδα... οι γήινες ελπίδες πέθαναν Κυρά μου... γι' αυτό και το δώρο που λάβαμε την ώρα του εσπερινού είχε κάτι από βάλσαμο... σα να μας χαμογέλασε ο ουρανός με ένα μήνυμα για ελευθερία...

Στο πρόσωπό σου ενώνονται όλα τα σημάδια αυτής της πατρίδας... και στα πόδια σου αφήνονται χιλιάδες προσευχές και δάκρυα και ευχαριστίες... Χρόνια τώρα, αυτή η γιορτή μοσχομυρίζει Ελλάδα: μοσχομυρίζει θάλασσα και θυμάρι...ακόμα και όταν θρηνεί, τούτη η πατρίδα σου χαρίζει την καρδιά της... πες στο Γιο σου Κυρά μου πως πονάμε... και μάλωσέ Τον για να μη μας αφήσει... και στην πλατιά αγκαλιά σου κρύψε μας Κυρά μου όλους για να μη φοβόμαστε... 

Μάρω Σιδέρη