Σε «πάω» που έλεγε και ο Χριστόδουλος για τον αυτοσαρκασμό με την φωτογραφία σου. Μας λέει μεγάλες αλήθειες ο κ. Πάσχος, με την διαφορά ότι είναι αλήθειες για τους άλλους και όχι για «εμένα». θέλει δύναμη ψυχής και πνευματικότητας να το αποδεχθείς και να διορθωθείς.
Το πιστεύεις ή όχι μας κότσαρες την φωτό σου. καλό αυτό. Κάποιοι μεγαλοσχήμονες ιεροκήρυκες, που μα έχουν ζαλίσει με τις διδασκαλίες χρόνια τώρα, και τα παχιά τα λόγια, το νιώθουνε ότι στη τελική είναι σούπερ αδιάβροχοι. Ας το προσέξουνε μήπως τους πει ο Κύριος «δάσκαλε» που δίδασκες…..
Κοίτα τον εαυτό σου και τα χάλια σου ανώνυμε 10:17 π.μ. και μην κοιτάς να βρεις ψεγάδια στους "κάποιους μεγαλοσχήμονες ιεροκήρυκες" που μπορεί και να μην φθάνεις ούτε το παπούτσι τους και σε τσιγαρίζουν τα σωστά κηρύγματα τους.
Ποιητές και εκδότες δεν γνωρίζω (3.50). Παπάδες ιεροκήρυκες και λαϊκούς ιεροκήρυκες έχω ακούσει και μπορώ να πω την γνώμη μου. Το σωστό είναι υποκειμενικό. Πολλές φορές άλλα λέει ο ένας και άλλα ο άλλος. Ποιος έχει δίκιο; Δεν με τσιγαρίζουν εμένα αλλά αυτούς που τα λένε και δεν τα κάνουν. Εγώ ακούω και δεν διδάσκω.
Δεν είναι δικές μου εξυπνάδες αλλά του καταξιωμένου Πανεπιστημιακού και συγγραφέα κ. Π. Β. Πάσχου. Σε εκδήλωση προς τιμήν του Π. Β. Πάσχου, ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης μεταξύ άλλων είπε ότι πρόκειται για: « …έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο που τίμησε και τιμά το λειτούργημα ενός εμπνευσμένου και εμπνέοντος με τα γραπτά του θεολόγου, τίμησε και τιμά το διακόνημα ενός σύγχρονου κήρυκος της Χριστιανικής αλήθειας σε ευρέα στρώματα πιστών οι οποίοι αναζητούν αγωνιωδώς στηρίγματα πνευματικά και δρόμους στερέωσης της πίστεως.» Ο καθηγητής π. Γ. Μεταλληνός εύστοχα τονίζει τα δύο πεδία της προσφοράς του Β.Π. Πάσχου «… επί δεκαετίες μας φωτίζει και μας ευφραίνει με τον επιστημονικό του λόγο, τη λογοτεχνική και ιδιαίτερα την ποιητική του προσφορά…»
Τώρα ως προς εμένα. Είμαι πικραμένος με τον εαυτό μου. Το συγκεκριμένο ποίημα το αφιέρωσα σε έμενα. Τολμάω πλέον να βλέπω μέσα από τις πίκρες μου και την εσωτερική μου ακαταστασία και τα δικά μου λάθη. Μελετώ μετά προσοχής το περί αυτογνωσίας κεφάλαιο του π. Ευσεβίου.
Όμως αγαπητέ μου εν Χριστώ Ιησού αδελφέ, με τους άλλους δεν είμαι απλά πικραμένος, αλλά απογοητευμένος. Είναι οδυνηρό, να διαπιστώνω ότι άνθρωποι που στεκόντουσαν στα ύψη, και τους είχα ως πρότυπα ζωής και πνευματικού αγώνα, από αετούς να καταντούν σπουργίτια. Να διαπιστώνω ότι αυτά που με δίδασκαν -και έκανα αγώνα για να προσπαθήσω να τα πραγματοποιήσω- οι ίδιοι ως «αδιάβροχοι» δεν επηρεάσθηκαν, αν και συνεχώς κρατούσαν στο χέρι την Γραφή και μιλούσαν από Αυτή. Ο Κύριος το είχε πει και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος το κατέγραψε: «λέγων· επί της Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. πάντα ουν όσα εάν είπωσιν υμίν τηρείν, τηρείτε και ποιείτε, κατά δε τα έργα αυτών μη ποιείτε· λέγουσι γαρ, και ου ποιούσι.» έχοντας κατά νου αυτά τα λόγια του Κυρίου προχωρώ. Τουλάχιστον έφτασα πλέον στο μέτρο της ηλικίας να τολμάω να δημοσιοποιώ τις «γνωστές εξυπνάδες ενός μόνιμου πικραμενου» και απογοητευμένου από τους «πνευματικούς» ανθρώπους, αλλά και να μην παύω να αναζητώ «αγωνιωδώς στηρίγματα πνευματικά και δρόμους στερέωσης της πίστεως.» Με αγάπη. Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος
Δυνατό το ποίημα αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολλούς αποδέκτες, οι οποίο θα το επιστρέψουν, ως άγνωστο προς αυτούς!!!!!!
Σε «πάω» που έλεγε και ο Χριστόδουλος για τον αυτοσαρκασμό με την φωτογραφία σου. Μας λέει μεγάλες αλήθειες ο κ. Πάσχος, με την διαφορά ότι είναι αλήθειες για τους άλλους και όχι για «εμένα». θέλει δύναμη ψυχής και πνευματικότητας να το αποδεχθείς και να διορθωθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιστεύεις ή όχι μας κότσαρες την φωτό σου. καλό αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι μεγαλοσχήμονες ιεροκήρυκες, που μα έχουν ζαλίσει με τις διδασκαλίες χρόνια τώρα, και τα παχιά τα λόγια, το νιώθουνε ότι στη τελική είναι σούπερ αδιάβροχοι.
Ας το προσέξουνε μήπως τους πει ο Κύριος «δάσκαλε» που δίδασκες…..
Κοίτα τον εαυτό σου και τα χάλια σου ανώνυμε 10:17 π.μ. και μην κοιτάς να βρεις ψεγάδια στους "κάποιους μεγαλοσχήμονες ιεροκήρυκες" που μπορεί και να μην φθάνεις ούτε το παπούτσι τους και σε τσιγαρίζουν τα σωστά κηρύγματα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να ειμαστε με Τον Χριστο και να πασχουμε με τον Χριστο,ειναι νομιζω καλυτερο απο το να πινουμε και να τρωμε με τους φιλους του Αντιχριστου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχεια σχολιου ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχολιο δεν κατευθυνεται για τον ιστιολογο,παντοτε γενικα μιλαμε για να μην παρεξηγηθουμε.
Ευχαριστω!
Ποιητές και εκδότες δεν γνωρίζω (3.50). Παπάδες ιεροκήρυκες και λαϊκούς ιεροκήρυκες έχω ακούσει και μπορώ να πω την γνώμη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σωστό είναι υποκειμενικό. Πολλές φορές άλλα λέει ο ένας και άλλα ο άλλος. Ποιος έχει δίκιο; Δεν με τσιγαρίζουν εμένα αλλά αυτούς που τα λένε και δεν τα κάνουν.
Εγώ ακούω και δεν διδάσκω.
Οι γνωστές εξυπνάδες ενός μόνιμου πικραμενου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος: 25 Σεπτεμβρίου 2018 - 1:12 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αναφέρεσαι σε μένα οφείλω να σου απαντήσω.
Δεν είναι δικές μου εξυπνάδες αλλά του καταξιωμένου Πανεπιστημιακού και συγγραφέα κ. Π. Β. Πάσχου.
Σε εκδήλωση προς τιμήν του Π. Β. Πάσχου, ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης μεταξύ άλλων είπε ότι πρόκειται για: « …έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο που τίμησε και τιμά το λειτούργημα ενός εμπνευσμένου και εμπνέοντος με τα γραπτά του θεολόγου, τίμησε και τιμά το διακόνημα ενός σύγχρονου κήρυκος της Χριστιανικής αλήθειας σε ευρέα στρώματα πιστών οι οποίοι αναζητούν αγωνιωδώς στηρίγματα πνευματικά και δρόμους στερέωσης της πίστεως.»
Ο καθηγητής π. Γ. Μεταλληνός εύστοχα τονίζει τα δύο πεδία της προσφοράς του Β.Π. Πάσχου «… επί δεκαετίες μας φωτίζει και μας ευφραίνει με τον επιστημονικό του λόγο, τη λογοτεχνική και ιδιαίτερα την ποιητική του προσφορά…»
Τώρα ως προς εμένα. Είμαι πικραμένος με τον εαυτό μου. Το συγκεκριμένο ποίημα το αφιέρωσα σε έμενα. Τολμάω πλέον να βλέπω μέσα από τις πίκρες μου και την εσωτερική μου ακαταστασία και τα δικά μου λάθη. Μελετώ μετά προσοχής το περί αυτογνωσίας κεφάλαιο του π. Ευσεβίου.
Όμως αγαπητέ μου εν Χριστώ Ιησού αδελφέ, με τους άλλους δεν είμαι απλά πικραμένος, αλλά απογοητευμένος. Είναι οδυνηρό, να διαπιστώνω ότι άνθρωποι που στεκόντουσαν στα ύψη, και τους είχα ως πρότυπα ζωής και πνευματικού αγώνα, από αετούς να καταντούν σπουργίτια. Να διαπιστώνω ότι αυτά που με δίδασκαν -και έκανα αγώνα για να προσπαθήσω να τα πραγματοποιήσω- οι ίδιοι ως «αδιάβροχοι» δεν επηρεάσθηκαν, αν και συνεχώς κρατούσαν στο χέρι την Γραφή και μιλούσαν από Αυτή. Ο Κύριος το είχε πει και ο Ευαγγελιστής Ματθαίος το κατέγραψε: «λέγων· επί της Μωσέως καθέδρας εκάθισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. πάντα ουν όσα εάν είπωσιν υμίν τηρείν, τηρείτε και ποιείτε, κατά δε τα έργα αυτών μη ποιείτε· λέγουσι γαρ, και ου ποιούσι.» έχοντας κατά νου αυτά τα λόγια του Κυρίου προχωρώ. Τουλάχιστον έφτασα πλέον στο μέτρο της ηλικίας να τολμάω να δημοσιοποιώ τις «γνωστές εξυπνάδες ενός μόνιμου πικραμενου» και απογοητευμένου από τους «πνευματικούς» ανθρώπους, αλλά και να μην παύω να αναζητώ «αγωνιωδώς στηρίγματα πνευματικά και δρόμους στερέωσης της πίστεως.»
Με αγάπη.
Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος
Καλά κάνεις και δεν «μασάς» την κάθε βλακεία που σου γράφουν Κωστοπουλε οι επισκέπτες σου. Η απάντησή σου δίνει «ρέστα»!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει και ταπείνωση η απάντηση του κ. Κωστόπουλου με αναφορές και από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό και τον π. Ευσέβιο Ματθόπουλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ και εγώ μαζί του αρκετά. Ο Π. Πάσχος είναι από τους ευλαβείς νομίζω καθηγητές της Θεολογικής και καλά κάνει ο κ. Κωστόπουλος και αντλεί.
Φαίδων
Μην τον γλείφεις.... Δεν τους κάνεις καλό
ΑπάντησηΔιαγραφή