Ο Δαλάι Λάμα και το 1821 - ΘΕΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Ο Δαλάι Λάμα και το 1821

ΘΕΜΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Κάποια ελάχιστα εκατομμύρια ανιστόρητων Ελλήνων αγνοούν ότι την επανάσταση του 1821, η οποία οδήγησε στη σύσταση του σημερινού ελληνικού κράτους, την έκαναν βουδιστές, μορμόνοι, πιστοί της Εκκλησίας του Μουν, ευαγγελιστές, καπουτσίνοι μοναχοί και ολίγοι ιερείς του Δαλάι Λάμα μυστικά αφιχθέντες απ' το Θιβέτ. Καθοριστική υπήρξε επίσης για την απελευθέρωση της Ελλάδας η παθητική συμβολή της μουσουλμανικής μειονότητας. Και, για να μην αδικήσουμε κανέναν, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι προαιρετικά συμμετείχαν σε δευτερεύοντα ρόλο και κάποιοι ελάχιστοι ορθόδοξοι χριστιανοί.

Δυστυχώς τότε δεν υπήρχε η «αρχή προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων» του κ. Δαφέρμου, με αποτέλεσμα η προαναφερθείσα μειονότητα να προβάλλει καθ' υπερβολήν το στοιχείο της Ορθοδοξίας προκειμένου να υπερκεράσει όλες τις άλλες θρησκευτικές ομάδες του επίσημου τουρκικού κράτους. Εκμεταλλευόμενοι το κενό του νόμου, οι εν λόγω ορθόδοξοι ύψωσαν σημαία με τον σταυρό (!) και περιόρισαν την έναρξη της πολυπολιτισμικής εξέγερσης σε χριστιανικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας.

Δεν εγνώριζαν λόγω της ελλιπέστατης μόρφωσής τους οι εν λόγω βίαιοι οπλαρχηγοί ότι με τη φανατική θρησκόληπτη συμπεριφορά τους καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1820 παραβίαζαν κατάφωρα όλες τις διεθνείς συμβάσεις περί μη ανάμιξης της Εκκλησίας στα της Πολιτείας. Δεν αποτελεί δικαιολογία ότι εκείνη την εποχή δεν είχαν πρόσβαση στα συγγράμματα του καθηγητού κ. Μ. Σταθόπουλου, στις προγραμματικές διακηρύξεις του Συνασπισμού της Αριστεράς, έστω στη σκέψη διαφόρων προοδευτικών διανοουμένων ή στις θέσεις της «Ομοσπονδίας Τούρκων Χιλιαστών Ελλάδος». Αν ρωτούσαν έστω κάποιους ιδεολογικούς προγόνους των ως άνω στο Φανάρι, δεν θα 'χαν παρασυρθεί σε τόσο άγριες, ρατσιστικού χαρακτήρα διακρίσεις κατά άλλων μειονοτήτων και δη της οθωμανικής. (Για τον σκοπό αυτόν ανέπτυξαν ολόκληρο παραεκκλησιαστικό δίκτυο προσηλυτισμού ονομαστό ως «κρυφό σχολειό».)

Δυστυχώς ξεπέρασαν κάθε όριο, με αποτέλεσμα ζηλωτές ορθόδοξοι παπάδες να αναμειγνύονται όχι μόνο στα της Πολιτείας, αλλά και στις υποθέσεις του Στρατού! Χαρακτηριστικά αναφέρεται ζηλωτής κληρικός ονόματι Παπαφλέσσας, ο οποίος έφτασε στο σημείο να ηγείται στρατιωτικού σώματος και μάλιστα να σφάξει ο ίδιος χιλιάδες ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή ανήκαν σε άλλη εθνική και θρησκευτική ομάδα. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και πολλές άλλες περιπτώσεις κατά τις οποίες ορθόδοξοι κληρικοί προσπάθησαν να οικειοποιηθούν τον Αγώνα του '21 κυρίως με συμβολικές φαντασμαγορικές ενέργειες που είχαν στόχο το συναίσθημα και τον ψυχισμό και όχι τη λογική και την επιστημονική άποψη. Οπως, π.χ., το Αρκάδι, το Κούγκι με τον καλόγερο Σαμουήλ κτλ. Κατάφεραν ως εκ τούτου να δημιουργήσουν μια ολόκληρη μυθολογία περί δήθεν κοινής πορείας Ορθοδοξίας και Ελληνισμού απ' το 1821, στο 1912-1913, στο 1920-1922, στο 1940-1941, η οποία επηρεάζει παραμορφωτικά την ιστορία του έθνους ως σήμερα.

Σχετικά πρόσφατα μάλιστα είχαμε ακόμη πιο κραυγαλέα και παράνομα για την επιτροπή Δαφέρμου κρούσματα ανάμειξης Εκκλησίας στα της Πολιτείας, με αποκορύφωση την περίπτωση Μακαρίου, ο οποίος, σφετεριζόμενος την αρχή της κυπριακής αντίστασης κατά των Αγγλων, έφθασε στο σημείο να τεθεί και επισήμως επικεφαλής του ελληνικού κυπριακού κράτους! Είναι κατανοητό τοις πάσι ότι οι μελανές αυτές σελίδες της Ελλάδας των τελευταίων πέντε αιώνων πρέπει να λευκανθούν και να αποδοθεί η χώρα εξαγνισμένη στη νέα ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Ας αρχίσουμε καλύτερα απ' τα πρώιμα βυζαντινά χρόνια και στη θέση του μισαλλόδοξου «εν τούτω ΝΙΚΑ» ας βάλουμε το «εν τούτω ΙΚΑ». Οτι δηλαδή ο αγώνας γινόταν για τα ασφαλιστικά δικαιώματα των τότε απασχολησίμων. Εμφανέστατη συνεπώς η ανάγκη να γραφεί ξανά η ιστορία υπό το πνεύμα της ανεξιθρησκίας και να αναδειχθεί παράλληλα και ο εθνικοαπελευθερωτικός ρόλος το 1821 άλλων ομάδων, όπως, π.χ., μορμόνοι και δαλάι-λαμιστές, έτσι ώστε να χωρισθεί άπαξ και διά παντός Ορθοδοξία και Ελληνισμός. Δεχθείτε, παρακαλώ, το εν λόγω πόνημά μου ως ελάχιστη ταπεινή συμβολή.

ΤΟ ΒΗΜΑ , 21-05-2000

Μόνο για αυτό το κείμενο που έγραψε Θέμος, το 2000, με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων, να είναι ελαφρύ το, ελληνικό, χώμα που θα τον σκεπάσει...

Γ.Κ.