Mνήμη του οσίου Βενεδίκτου, Αρχιμανδρίτου Ρώμης (14 Μαρτίου)

Σήμερα, η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη  του Αγίου Ευσχήμονος του Ομολογητού, επισκόπου Λαμψάκου, του Οσίου Βενεδίκτου, αρχιμανδρίτου Ρώμης, και του Μάρτυρος Αλεξάνδρου του εν Πύδνη. 

O Όσιος Βενέδικτος γεννήθηκε στη Νουρσία της Ιταλίας και έζησε τον 6^ο  αιώνα μ.Χ. Οι γονείς του, ευγενείς και πλούσιοι, τον ανέθρεψαν με αγάπη, ταπεινό φρόνημα και βαθιά ευσέβεια. Μόλις ενηλικιώθηκε, αποσύρθηκε σ’ ένα φαράγγι στα Απέννινα όρη, όπου επιδόθηκε με θαυμαστό ζήλο στην προσευχή, την άσκηση και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.

Γρήγορα η ασκητική και αγία ζωή του έγινε γνωστή, και απέκτησε μεγάλη φήμη ως γνήσιου Ορθόδοξου κληρικού. Σε διάστημα λιγότερο των είκοσι ετών, ήλθαν κοντά του 170 περίπου μοναχοί, με αποτέλεσμα το έτος 540 μ.Χ. να ιδρύσει μοναστήρι επάνω στο Όρος Κασσίνο.

O Όσιος προαισθάνθηκε το τέλος του και έδωσε εντολή να ανοιχθεί τάφος για τον ενταφιασμό του. Μετά από ολιγοήμερη ασθένεια και αφού μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων, εκοιμήθη ειρηνικά το έτος 543 σε ηλικία 62 ετών.

O Όσιος Βενέδικτος, είναι ο ιδρυτής του μοναχικού τάγματος των Βενεδικτίνων, το οποίο υφίσταται μέχρι και σήμερα στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Ο Όσιος Βενέδικτος εφάρμοσε στη ζωή του την ευχή του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, η οποία επαναλαμβάνεται αυτές τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

«Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου