ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: "Αντιπελάργηση". Tιμητικός Τόμος για τον καθηγητή Ι. Μ. Κονιδάρη

Τιμητικός Τόμος για τον καθηγητή Ι. Μ. Κονιδάρη

*  «Aντιπελάργηση» στον πανεπιστημιακό δάσκαλο 

του Εκκλησιαστικού Δικαίου από τους μαθητές του

Του Χάρη Ανδρεόπουλου *

Ο όρος «αντιπελάργηση» είναι ελάχιστα γνωστός στο ευρύ κοινό και σημαίνει την εκ μέρους των παιδιών αντιδωρεά, την ανταπόδοση, των ευεργεσιών και της οφειλομένης φροντίδος προς τους γέροντες γονείς τους. Τον συγκεκριμένο όρο που αφορά στη φροντίδα των νέων και ακμαίων πελαργών προς τους ηλικιωμένους και ασθενικούς γονείς τους, χρησιμοποιεί ο Μέγας Βασίλειος στον 8o Λόγο (Ομιλία) του εις την «Εξαήμερον»,  ως  διδακτικό παράδειγμα της οφειλομένης στοργής του παιδιού προς τους γονείς του:  «Ἡ δὲ περὶ τοὺς γηράσαντας τῶν πελαργῶν πρόνοια ἐξήρκει τοὺς παῖδας ἡμῶν, εἰ προσέχειν ἐβούλοντο, φιλοπάτορας καταστῆσαι. Ἐκεῖνοι τὸν πατέρα ὑπὸ τοῦ γήρως πτερορρυήσαντα περιστάντες ἐν κύκλῳ τοῖς οἰκείοις πτεροῖς διαθάλπουσι, καὶ τὰς τροφὰς ἀφθόνως παρασκευάζοντες, τὴν δυνατὴν καὶ ἐν τῇ πτήσει παρέχονται βοήθειαν, ἠρέμα τῷ πτερῷ κουφίζοντες ἑκατέρωθεν. Καὶ οὕτω τοῦτο παρὰ πᾶσι διαβεβόηται, ὥστε ἤδη τινὲς τὴν τῶν εὐεργετημάτων ἀντίδοσιν ἀντιπελάργησιν ὀνομάζουσι».

Με τoν όμορφο αυτό όρο – «Αντιπελάργηση» - επέλεξαν να τιτλοφορήσουν τον Τιμητικό Τόμο μελετών που εξέδωσαν για τον δάσκαλό τους οι μαθητές του ομ. Καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής  του  Πανεπιστημίου Αθηνών  κ. Ιωάννη Μ. Κονιδάρη καταθέτοντας στον εκδοθέντα τόμο τoν επιστημονικό και ερευνητικό τους αμητό,  καθιστώντας με τον τρόπο αυτό εφικτή την εκπλήρωση ενός χρέους προς τον τιμώμενο δάσκαλο.

Οι μαθητές του κ. Κονιδάρη – παλαιότεροι και νεότεροι - συνέβαλαν στη συγγραφή του τόμου με πρωτότυπες και δη μη προδημοσιευμένες μελέτες τους σε θεματολογία της επιλογής τους, η οποία, πάντως, αφορά, κυρίως, στα επιστημονικά πεδία που υπηρέτησε και θεράπευσε ο Καθηγητής. Ο παρών Τόμος, ο οποίος επιγράφεται «Αντιπελάργηση», νοείται ως ευχαριστιακή ανταπόδοση των μαθητών προς τον δάσκαλο για όσα μέχρι σήμερα τους  έχει διδάξει· ως ελάχιστο αντίδωρο για όσα έχει ανυστερόβουλα τους έχει προσφέρει.

Στον 513 σελίδων Τόμο, o οποίος εξεδόθη τον περασμένο Οκτώβριο από τις ευφήμως γνωστές Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε., περιλαμβάνονται είκοσι (20), συνολικά, ενδιαφέρουσες μελέτες επικαίρων ζητημάτων Εκκλησιαστικού Δικαίου τις οποίες υπογράφουν μαθητές του κ. Κονιδάρη και ήδη διακεκριμένοι επιστήμονες - πανεπιστημιακοί και διδάκτορες – όπως οι κ.κ. Γ. Ανδρουτσόπουλος,  επικ. καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου Παν/μίου Αθηνών με θέμα «Η τυπολογία των σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας στην ελληνική επικράτεια: από το πόρισμα της Επιτροπής Σταμάτη στην πρόταση του καθηγητή Ι. Μ. Κονιδάρη», Π. Λαζαράτος, καθηγητής Διοικητικού Δικαίου Παν/μίου Αθηνών, «Τα αυτοκρατορικά χρυσόβουλα των ετών 1088, 1292 και και οι κτήσεις της Ιεράς Μονής Πάτμου», Αχ. Αιμιλιανίδης, καθηγητής Νομικής Σχολής Παν/μίου Λευκωσίας, «Νομικές πτυχές της Παλαιοημερολογιτικής Εκκλησίας Κύπρου», Γ. Κτιστάκις, επικ. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου (ΔΠΘ)Νομικής Σχολής Παν/μίου Θράκης, «Συνηγορία για καινοτόμες ρυθμίσεις στις σχέσεις Πολιτείας και θρησκευτικών κοινοτήτων», Vassilios Kondylis, prof. assistant à l’École de Droit de l’ Université d’ Athènes, «Les phénomènes de ‘antidosis’ des qualités et de ‘circumincession’ dans le dialogue direct des juges nationaux avec les juges européens», Δ. Νικολακάκης, αναπλ. καθηγητής Κανονικού Δικαίου Θεολογικής ΑΠΘ, «Οι περιουσιακές έννομες συνέπειες της μοναχικής κουράς σε ιερό ησυχαστήριο της Εκκλησίας της Ελλάδος», Γ. Ιατρού, διδάκτωρ Νομικής - δικηγόρος, «Αναδείξεις Αρχιερέων στην Εκκλησία της Ελλάδος κατά την τελευταία πεντηκονταετία (1967-2017), Ζ. Καραμήτρου, διδάκτωρ Νομικής, ειδική επιστήμων στην Ανεξάρτητη Αρχή «Συνήγορος του Πολίτη», «Η οργάνωση των θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα. Kατ’ άρθρον παρουσίαση του Ν. 4301/2014», Θεοδ. Τσιβόλας, διδάκτωρ Νομικής, «Η Πολιτική Διάσταση του Εκκλησιαστικού Δικαίου», Ηλ. Καστανάς, διδάκτωρ Νομικής - νομικός σύμβουλος Β΄, Υπ. Εξωτερικών, «Η θρησκευτική ελευθερία στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου-μεταξύ σεβασμού της ετερότητας και διαφύλαξης της κοινωνικής συνοχής», Β. Μάρκος, διδάκτωρ Νομικής, «Η ενσωμάτωση της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του 1928 στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος», Αθ. Κόντης διδάκτωρ Νομικής, «Το νομικό καθεστώς των κτι(η)τορικών και ιδιόκτητων ναών της Ορθοδόξου Εκκλησίας», Δ. Κρεμπενιός, διδάκτωρ Νομικής, «Το Άγιον Όρος στη νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας», Γ. Μάμαλος, διδάκτωρ Νομικής, «Προσεγγίζοντας το οικουμενικό όραμα του Πατριάρχη Αθηναγόρα εβδομήντα χρόνια από την εκλογή του (1948-2018): Οι σχέσεις με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία», Μ. Τσαπόγας, διδάκτωρ Νομικής, «Η εφημερίδα Augsburger Allgemeine Zeitung για τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου 1843 και για το Σύνταγμα του 1844», πρωτ. Βασ. Τρομπούκης, διδάκτωρ Νομικής - Ε.ΔΙ.Π. Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, «Έμμισθος και άμισθος εφημεριακός κλήρος», Εμ. Ανδρουλακάκης, μεταπτυχ. διπλ. Εκκλησιαστικού Δικαίου, «Η διοίκηση της εκκλησιαστικής περιουσίας στην Εκκλησία Κρήτης»,  αρχιμ. Ιωαννίκιος Ζαμπέλης, πτ. μεταπτυχ. δίπλωμα Εκκλησιαστικού Δικαίου, «Οργάνωση και απονομή της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης στην Ιόνιο Εκκλησία», Ι.  Καστανάς, μεταπτυχ. διπλ.  Εκκλησιαστικού και Δημοσίου Δικαίου, «Εντάσσονται τα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα στον «δημόσιο τομέα»; Σπουδή στο άρθρο 68 § 1 υποπ. 3 Ν. 4235/2014» και Ν. Χαμάκος, Πρωτοδίκης Διοικητικών Δικαστηρίων - μεταπτυχ. διπλ. Εκκλησιαστικού Δικαίου, «Η αντιμετώπιση των λαϊκών από τις νομοκανονικές συλλογές σχετικά με τη συμμετοχή τους στη διοίκηση της Εκκλησίας».

 * Με τον καθηγητή κ. Κονιδάρη με συνδέει μια πολύχρονη, διττή σχέση μαθητείας: πρώτον και εμμέσως, υπό την προτέρα ιδιότητά μου ως δημοσιογράφου – εκκλησιαστικού συντάκτη που προσέτρεχα στα επιστημονικά - περί το Εκκλησιαστικό Δίκαιο - συγγράμματά του για να τεκμηριώσω νομοκανονικά τα (εκκλησιαστικά) ρεπορτάζ μου - ιδίως σε περιόδους εξημμένων παθών και συσσωρευμένων εντάσεων (όπως κατά τις αρχές της δεκαετίας του ΄90, οπότε την Εκκλησία ταλάνισε επί μακρόν η υπόθεση των 12 εκπτώτων – από το 1974 - «ιερωνυμικών» λεγομένων μητροπολιτών, μετά την δικαιωτική γι΄ αυτούς - τον Οκτώβριο του 1990 - απόφαση του ΣτΕ) και δεύτερον, και αμέσως, υπό την σημερινή επαγγελματική μου ιδιότητα ως θεολόγου καθηγητή Β/θμιας και ιδίως στην περίπτωση της εκδόσεως σε εμπλουτισμένη μορφή της διδακτορικής μου διατριβής με θέμα που αφορά στο εκκλησιαστικό ζήτημα της Επταετίας (1967-1974). Εχοντας προ πολλού ασχοληθεί και ο ίδιος ο κ. καθηγητής με το εν λόγω ζήτημα, στο μνημειώδες έργο του «Η διαπάλη νομιμότητας και κανονικότητας και η θεμελίωση της εναρμονίσεώς τους» (Αθήνα: Eκδ. Αντ. Σάκκουλα, 1994, σσ. 262 - έργο του οποίου το ειδικότερο Μέρος περί της Εκκλησίας κατά την Επταετία θεωρώ οιονεί πρόδρομο της δικής μου μελέτης), μου προσέφερε τις πολύτιμες επιστημονικές του συμβουλές για την έκδοση της διατριβής μου σε βιβλίο προσέτι δε μου έκαμε και την εξαιρετική τιμή να προλογίσει το υπό τον τίτλο "H Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974. Ιστορική και νομοκανονική προσέγγιση" (Θεσσαλονίκη: Eκδ. Επίκεντρο, 2017, σσ. 424), κυκλοφορηθέν βιβλίο μου.  Το θεωρώ υψίστη τιμή από τη θέση αυτή το καταθέτω·  εγκαρδίως και ευγνωμόνως.   

 *  Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι Θεολόγος καθηγητής Β/θμιας, Δρ. Εκκλησιαστικής Ιστορίας του  ΑΠΘ. Υπηρετεί ως Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου κλ. ΠΕ01 – Θεολόγων (Περιφερείας Στ. Ελλάδος).