Επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον - Βαρθολομαίος Καθηγούμενος της Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον

«Γύρισε πίσω και ρίξε πάλι τα δίχτυα σου για να ψαρέψεις», ακούστηκε με σιγουριά και βεβαιότητα η φωνή του Ιησού προς τον Πέτρο.
Ξαφνιάστηκε ο Πέτρος από την βεβαιότητα, στον λόγο του Ιησού. Δεν έμεινε, όμως, στο ξάφνιασμα, αλλά συνέχισε ο ίδιος να μιλά και να λέει αληθινά γεγονότα, τα οποία ήρθαν να αντικρούσουν τον λόγο του Ιησού.
«Επιστάτα, όλη την νύχτα ψαρεύαμε και δεν πιάσαμε τίποτα...»

Αυτή είναι η αλήθεια, που έλεγε ο Πέτρος, δικαιολογώντας το ξάφνιασμα στην βεβαιότητα του Ιησού.
Είχε εμπειρία ο Πέτρος, γιατί όλη την νύχτα ψάρευε, ενώ ο Ιησούς δεν γνώριζε, γιατί δεν ήταν μαζί.

Έρχεται σ' αυτήν την κρίσιμη στιγμή, η αλήθεια, η γνώση και η εμπειρία του Πέτρου, να συγκρουστεί με την βεβαιότητα του Ιησού.

Οι σκέψεις του Πέτρου ίσως να τον βασάνιζαν εκείνη την στιγμή, όπως για παράδειγμα:
«Μα πώς μου λες Κύριε, να ξαναρίξω τα δίχτυα, αφού βλέπεις ότι τα είχα όλη νύχτα ριγμένα και δεν έπιασα τίποτα».
«Η βεβαιότητά Σου με γεμίζει αμφιβολίες, γιατί εγώ ξέρω σίγουρα ότι δεν είχε σήμερα ψάρια».

Ο Πέτρος, όμως, δεν έμεινε μόνο στα αληθινά γεγονότα. Δεν άφησε τελικά την «αλήθεια» του να συγκρουστεί με την βεβαιότητα του Ιησού.
«Επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον». Για τον λόγο που είπες, θα ρίξω πάλι τα δίχτυα μου. Έχω εμπιστοσύνη στον λόγο Σου και έχω την δύναμη να παραμερίσω την δική μου «αλήθεια».

Εμπρός στον λόγο Σου δεν χωρά αμφιβολία αλλά μόνο εμπιστοσύνη και πράξη.
Το αποτέλεσμα της υπακοής του Πέτρου ήταν θαυμαστό. Τόσο μεγάλος ήταν ο αριθμός των ψαριών που έπιασε στα δίχτυα του, που ήρθε και δεύτερο πλοίο να βοηθήσει στο μάζεμα, γιατί δεν μπορούσε μόνος του, κινδυνεύοντας να βουλιάξουν και τα δύο πλοία από το βάρος της ψαριάς.
Η λύπη της νύχτας μετετράπη σε χαρά την ημέρα. Η ικανοποίηση πήρε την θέση της απογοήτευσης. Η εμπιστοσύνη στον λόγο του Ιησού διέψευσε την αλήθεια που είχε στον νου του ο Πέτρος.

Μέσα από αυτό το θαυμαστό γεγονός, ο Ιησούς ήθελε να αποκαλύψει στον Πέτρο την αληθινή αποστολή για την οποία τον προόριζε... «μη φοβού. Από του νυν ανθρώπους έση ζωγρών». «Μη φοβάσαι», του λέει, «μη σε τρομάζει το θαύμα που είδες. Από τώρα θα αλιεύεις ψυχές ανθρώπων»!
Τον προετοίμαζε για την αποστολή του στον κόσμο. Πώς θα μπορούσε, όμως, να αποδεχθεί αυτήν την αποστολή, γνωρίζοντας καλά την ανθρώπινη φύση; Γνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος δεν εμπιστεύεται εύκολα. Πώς θα πίστευαν οι άνθρωποι, όταν θα τους μιλούσε για τον ουρανό, αυτόν τον οποίο δεν είδαν ποτέ; Πώς θα πιστέψουν σε κάτι που δεν βλέπουν, το οποίο διαψεύδει αυτό που βλέπουν;

Ο Πέτρος πλέον βεβαιώνεται μέσα του, εμπιστεύεται τον Ιησού, κατανοεί την αδυναμία του και πέφτει με δέος και φόβο στα πόδια του Ιησού. «Φύγε από κοντά μου γιατί είμαι αμαρτωλός και ανάξιος να Σε πλησιάζω».

Γλυκός και παρήγορος ο λόγος του Ιησού: «μη φοβού». «Δεν χρειάζεται κοντά μου να φοβάσαι».
«Όπου είμαι Εγώ δεν υπάρχει φόβος». Το έργο για το οποίο καλούσε τον Πέτρο ήταν μεγάλο και δεν έπρεπε να υπάρχει ο φόβος, μόνο η εμπιστοσύνη.

Ανοιχτός πλέον ο δρόμος φαινόταν εμπρός του Πέτρου. Δεν υπολόγισε τίποτα. Τα άφησε όλα και ακολούθησε τον Ιησού.

Αυτήν την εμπιστοσύνη ας καλλιεργήσουμε όλοι! Η βεβαιότητα στον Χριστό αποτελεί βεβαιότητα σωτηρίας. Η εμπιστοσύνη μόνο στους λογισμούς μας μάς οδηγεί μόνο σε αδιέξοδα.
Ας εμπνευστούμε από την εμπειρία του Πέτρου, ο οποίος παραμέρισε την αλήθεια και την σιγουριά του και ακολούθησε πιστά τον λόγο του Χριστού.

Η εμπιστοσύνη στον Θεό γεννά το θαύμα. Η πίστη μας προκαλεί τον Θεό και γίνεται το θαύμα.
Ας δείξουμε έμπρακτα με την ζωή μας ότι εμπιστευόμαστε τον Θεό, διώχνοντας κάθε λογισμό και κάθε πάθος που βασανίζει τον νου μας, φωνάζοντάς Του μέσα από την καρδιά μας: «επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον», και ας Τον ακολουθήσουμε!

+αρχιμ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος της Ι. Μονής του Εσφιγμένου