"Κεραυνοί. Μύθοι και θρύλοι για το φυσικό αυτό φαινόμενο." - Δημήτρη Ι. Ευσταθιάδη

"Κεραυνοί. Μύθοι και θρύλοι για το φυσικό αυτό φαινόμενο."

Του Δημήτρη Ι. Ευσταθιάδη,

Ως κεραυνός ορίζεται η ηλεκτρική εκκένωση, δηλαδή ένας γιγαντιαίος σπινθήρας, που παρατηρείται συνήθως κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ανάμεσα στα έτη 1747 και 1749 πειραματιζόμενος με έναν χαρταετό, συσχέτισε για πρώτη φορά το «άγνωστο» φαινόμενο με το ηλεκτρικό ρεύμα και την ηλεκτρική εκκένωση  μεταξύ νέφους και εδάφους. Όταν δυο σώματα ηλεκτρισμένα με διαφορά δυναμικού πλησιάζουν αρκετά

παράγεται μεταξύ των ηλεκτρική εκκένωση υπό μορφή σπινθήρα. Η αναλαμπή η οποία δημιουργείται κατά την εκκένωση ονομάζεται αστραπή ο δε κρότος που τη συνοδεύει βροντή. Όταν η εκκένωση συμβεί μεταξύ νέφους και εδάφους το φαινόμενο ονομάζεται κεραυνός.

Ο παραπάνω, κατά προσέγγιση, ορισμός του κεραυνού δίνει την επιστημονική ή και λογική εξήγηση,αν προτιμάτε του φυσικού αυτού φαινομένου. Πώς εξηγούνταν,όμως και πού αποδίδονταν ο κεραυνός εκείνα τα πολύ παλιά χρόνια, όπου οι επιστήμες και οι γνώσεις του ανθρώπου ήταν περιορισμένες; Ανάλογα με τον τόπο και την κουλτούρα του κάθε πολιτισμού, η εξήγηση δίδονταν με διαφορετική ερμηνεία.Κοινό στοιχείο όλων, η θεϊκή και συνήθως οργισμένη έκφραση του υπέρτατου όντος. Ο Θεός έδινε σημάδια της παρουσίας του, ειδικά δε όταν κάτι τον "εξόργιζε". Ο κάθε πολιτισμός,λοιπόν, έφτιαξε τον δικό του μύθο-εξήγηση του φαινομένου. Ας δούμε τους πιο χαρακτηριστικούς.

Δίας- Ελληνική μυθολογία.

Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Δίας ήταν ο βασιλιάς θεών και ανθρώπων.Απεικονίζονταν καθισμένος στο θρόνο του, κρατώντας έναν κεραυνό, το ισχυρότερο όπλο του το οποίο εξαπέλυε όταν έκρινε πως οι άνθρωποι αλλά και οι άλλες θεϊκες οντότητες παρέκλιναν απο τη θέληση του.Τους κεραυνούς κατασκεύαζε ο Ήφαιστος. Ήταν το όπλο με το οποίο κέρδισε τον Κρόνο στην Τιτανομαχία, ώστε να αποκτήσει την εξουσία.

Τάρανης- Κέλτικη μυθολογία.

Κατά τους Κέλτες (που για κάποιους μας συνδέουν συγγενικοί δεσμοί), θεός του κεραυνού ήταν ο Τάρανης. Έχοντας έναν τροχό, ο οποίος περιστρέφονταν γύρο απο τον κοσμικό άξονα, δημιουργούνταν σπίθες. Οι άνθρωποι έβλεπαν από τη γη, τις σπίθες αυτές σαν αστραπές και άκουγαν τον κρότο σαν κεραυνό.

Θωρ- Σκανδιναβική μυθολογία.

Ο κεραυνός αποτελούσε θεϊκό όπλο και στην σκανδιηναβική μυθολογία. Ο βασιλιάς των θεών Θωρ, έχοντας ένα τεράστιο πολεμικό σφυρί το Μγιολνίρ, προκαλούσε τους κεραυνούς χτυπώντσς το με δύναμη, προκειμένου να προστατέψει τους ανθρώπους από τους Μάγους και τους Γίγαντες.

Ίντρα- Ινδική μυθολογία.

Στη μακρυνή Ινδία, ο κεραυνός ήταν όπλο του θεού Ίντρα. Εκτός από θεός του κεραυνού, θεωρούνταν και ο θεός του πολέμου. Με όπλο του τον κεραυνό, καταδίωκε τους ασσούρας (δαίμονες) οι οποίοι απειλούσαν τους ανθρώπους. Απεικονίζονταν σαν ένας θεός με χίλια μάτια, ώστε να παρακολουθεί ό,τι συνέβαινε επάνω στη γη.

Πολλοί και διαφορετικοί,λοιπόν οι μύθοι ανά τον κόσμο για να εξηγηθεί το φαινόμενο του κεραυνού. Κι άμα ψάξουμε, θα μπορέσουμε να βρούμε κι άλλου τόσους. Ο Περούν κατά τους Σλάβους, ο Ζιν Σιν στην Κίνα. Ο κάθε μύθος ξεχωριστός, αλλά και με τόσα κοινά στοιχεία ο ένας με τον άλλον. Γιατί άραγε να δημιουργήθηκαν τόσοι μύθοι, τόσες θεότητες αν θέλετε να δώσουμε λίγη παραπάνω έμφαση, στο επιστημονικά πλέον εξηγήσιμο αυτό φαινόμενο; Ίσως επειδή ένας κεραυνός, πάντα ξυπνάει μιαν ανησυχία. Εναν αρχέγονο φόβο για οτιδήποτε θεωρείται θεϊκό η εξ ουρανού προερχόμενο.Για να μπορούμε ίσως να θυμόμαστε ποιά είναι η πραγματική μας θέση στη γη και στη φύση. Και κυρίως να σεβόμαστε τη γη και τη φύση.