Αν η αγάπη περάσει σε δεύτερο πλάνο - Αθανάσιος Κοτταδάκης,

«Αν το κοινωνικό έργο «είναι δευτερεύον» ή «φιλανθρωπικός ακτιβισμός», ο Σταυρός της Αγάπης περνάει σε δεύτερο πλάνο. «Να κάνουμε, βρε αδερφέ, και κάτι για τους ανήμπορους, τους δυστυχισμένους». Τουτέστιν, «άντε, ας κάνουμε και κάτι για το Χριστό που λέει ότι κρύβεται πίσω από τον καθένα τους»! Παράλληλα κλείνουμε μάτια, αυτιά και στόμα στην κοινωνική αδικία, βάζουμε στο πλάι καίριο ζήτημα, προσπερνάμε και το μίνιμουμ, το χρέος της στηλίτευσης της. Κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, πως δεν μας αφορά, πετάμε δα σε άλλο κόσμο. Αν όμως το κοινωνικό έργο είναι καρπός και επαλήθευση του «βασικού... σωτηριολογικού σκοπού της Εκκλησίας», το πράγμα αλλάζει ολότελα, ο Σταυρός της Αγάπης γίνεται όρος sine qua non! […]

Κάποτε πρέπει να δώσουμε μια εξήγηση για το πώς ή γιατί περάσαμε σε δεύτερο πλάνο την Αλήθεια για την ελευθερία της αγάπης που έδειχνε στο «δώστε, να έχουν όλοι»!»

Αθανάσιος Κοτταδάκης, 

«Αν η αγάπη περάσει σε δεύτερο πλάνο», 

Σύναξη 73 (2000), σελ.60-61.