Πανηγυρική Δοξολογία για την Επέτειο του «ΟΧΙ» στη Λευκωσία

«Εις ολόκληρην την Κύπρον επικρατεί αφάνταστος ενθουσιασμός αφ’ ης στιγμής ελήφθη η είδησις ότι η Ελλάς απεφάσισε ν’ αμυνθεί διά των όπλων εις την ιταλικήν επίθεσην. Εις ολόκληρον την νήσον υψώθησαν ελληνικαί σημαίαι, αι οποίαι κυματίζουν παρά τας αγγλικάς. Μέγα πλήθος συνεκεντρώθη προ του Ελληνικού Προξενείου της Λευκωσίας και έψαλλεν Ελληνικούς και Αγγλικούς ύμνους…Εις το Προξενείον της Λευκωσίας κατά πυκνάς μάζας προσέρχονται ευσταλείς Κύπριοι, ζητούντες ν’ αποσταλούν εις την Ελλάδα, όπως υπηρετήσουν εις τας τάξεις του ελληνικού στρατού».

Με αυτά τα σχόλια παρουσίαζε ο ανταποκριτής του πρακτορείου Reuter την αντίδραση του κυπριακού ελληνισμού στο άκουσμα της άρνησης της Ελλάδος να επιτρέψει τη διέλευση του ιταλικού στρατού!

Επίκεντρο των φετινών εορτασμών για την εθνική επέτειο ήταν η Λευκωσία όπου στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη, τελέστηκε πανηγυρική δοξολογία, χοροστατούντος του πρώτου τῇ τάξει Μητροπολίτου Πάφου κ. Γεωργίου, ως εκπροσώπου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσόστομου. Τον πανηγυρικό εκφώνησε με εμφανή συγκίνηση ο Πρόεδρος του ΔΗ.ΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου.

Το ΟΧΙ τεκμηριώθηκε τότε και στην Κύπρο, γιατί κι η αγγλοκρατούμενη Κύπρος στάθηκε στο πλευρό της Μάνας της. Με παρελάσεις, σημαιοστολισμούς και δοξολογίες οι Έλληνες της Κύπρου δήλωναν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα μιας Ελλάδας που κοίταζε στα μάτια τον αιμοσταγή επεκτατισμό που στεκόταν απέναντί της.

Ο Έλληνας είναι προορισμένος για να λέει ΟΧΙ όταν οι άλλοι επιλέγουν τον εύκολο δρόμο του συμβιβασμού επικαλούμενοι τη λογική. Κι αυτή την ώρα, όμως, η πατρίδα μας μετέρχεται δύσκολο αγώνα για την κατοχύρωση και διασφάλιση των εθνικών της δικαίων και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Αλλά δυστυχώς, αποτελεί ένα ακόμη πιόνι στο κέντρο των εμπλεκόμενων συμφερόντων μιας σκακιέρας που έχει στηθεί από τους δυνατούς της γης.

Ο εχθρός είναι εντός των τειχών, όσο κι αν θέλουμε να αυτοχαρακτηριζόμαστε προοδευτικοί και ειρηνοποιοί. Είναι αυτός ο ίδιος που κοιτάει απαξιωτικά τη γαλανόλευκη. Είναι ο ίδιος που τον βλέπεις στο οδόφραγμα να γλεντάει τραγουδώντας για να σου αποδείξει πως δεν είναι εθνικιστής και αγαπάει την ειρήνη. Είναι ο ίδιος που αύριο θα απαιτήσει στα ελληνορθόδοξα σχολεία να καταργηθούν οι εθνικές επέτειοι, η πρωϊνή Προσευχή, τα Θρησκευτικά και οι παρελάσεις γιατί ενοχλούν το παιδί του.

Είναι ο ίδιος που έχει ήδη επέμβει στα βιβλία της Ιστορίας σου και την έχει παραποιήσει για να μην προκαλεί θυμό και οργή η αλήθεια της.

Το πώς ορίζει ο καθένας τι είναι «πατρίδα» καθορίζει και την απόστασή του από τα μεγάλα ΟΧΙ του έθνους. Αν πατρίδα είναι απλά ένας γεωγραφικός προσδιορισμός τότε απέχουμε πολύ.
Αν όμως πατρίδα μας είναι η μνήμη, τότε η απόσταση μηδενίζεται και το ΟΧΙ είναι το όρθιο, το ευθυτενές, το αειθαλές, το αδιαπραγμάτευτο, που ειπώθηκε μεν, αλλά και που τεκμηριώθηκε.

Στις θάλασσες και στα βουνά μας, στην Πίνδο
στον Μαχαιρά, στις αγχόνες, στους Αχυρώνες, στον Πενταδάκτυλο, γίνεται αργαλειός για να υφάνουμε τη Λευτεριά μας!

Τα ΟΧΙ όμως θα είναι εκεί . Στην ίδια θέση πάντα. Δόξα και Τιμή σε όσους αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια!

Αρχιμ. Τριφύλλιος Ονησιφόρου