Η ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΛΛΕΩΝ ΒΕΝΙΑΜΙΝ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Ἡ εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου 

Ἐπισκόπου Τράλλεων κ. Βενιαμίν  

                   Ἐν χαρμοσύνῳ ἀτμοσφαίρᾳ καί ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, τήν Κυριακήν, 3ην Νοεμβρίου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, καθ̉ ἥν ἐτέλεσε τήν εἰς Ἀρχιερέα χειροτονίαν τοῦ Θεοφιλ. Ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου Τράλλεων κ. Βενιαμίν, Μ. Ἐκκλησιάρχου μέχρι τοῦδε τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Τρανουπόλεως κ. Γερμανοῦ, Δωδώνης κ. Χρυσοστόμου, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Ἰκονίου κ. Θεολήπτου, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρου καί Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου κ. Ἱεροθέου.

        Κατ’ αὐτήν, ὁ Παναγιώτατος ἐτέλεσε καί τήν εἰς πρεσβύτερον χειροτονίαν τοῦ Ἱερολ. Πατριαρχικοῦ Διακόνου κ. Ἀετίου Νικηφόρου, ὅν καί μετά τήν ἀπόλυσιν ἐχειροθέτησεν εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.

     Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι oἱ Σεβ. Μητροπολῖται, Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, Μυριοφύτου καί Πειρστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Συνάδων κ. Διονύσιος, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος καί Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλόχιος, οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Ἁλικαρνασσοῦ κ. Ἀδριανός καί Ἀραβισσοῦ κ. Κασσιανός, Κληρικοί τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως, Ἄρχοντες Ὀφφικιά-λιοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἡ Εὐγεν. κ. Δανάη Βασιλάκη, Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, συγγενεῖς τῶν νέων Ἱεράρχου καί Πρεσβυτέρου καί προσκυνηταί ἐκ Θεσσαλονίκης, ἐξ Ἀργολίδος καί ἀλλαχόθεν.

         ρό τῆς Χειροτονίας προσεφώνησε διά νουθετηρίων καί παραινετικῶν λόγων τόν Θεοφιλ. Ἐψηφισμένον ὁ Παναγιώτατος, ἐξάρας τήν ἀφωσιωμένην τριακονταετῆ σχεδόν διακονίαν αὐτοῦ εἰς τήν Πατριαρχικήν Αὐλήν, ὑπογραμμίσας δ’ ὅλως ἰδιαιτέρως τό γεγονός ὅτι οὗτος καθίσταται Ἱεράρχης τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι κληρονόμος τιμιωτάτων παραδόσεων καί ἀξιῶν καί φρουρός τῆς πνευματικῆς παρακαταθήκης τοῦ Γένους.

   Ἐν τῷ τέλει τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ νεοχειροτονηθείς Ἐπίσκοπος ἀνελθών εἰς τήν τρίτην βαθμίδα τοῦ Θρόνου, ἐτέλεσε τήν Ἀπόλυσιν καί διένειμεν εἰς τό ἐκκλησίασμα τό ἀντίδωρον, δεχθείς, ὁμοῦ μετά τοῦ νέου Μ. Ἐκκλησιάρχου,  τάς εὐχάς καί τά συγχαρητήρια τῶν συγγενῶν καί φίλων αὐτῶν, ὡς καί τῶν προσελθόντων πολυαρίθμων πιστῶν.

       Κατά τήν ἐπακολουθήσασαν δεξίωσιν ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, ἀντεφώνησε καταλλήλως ὁ χειροτονηθείς Ἀρχιερεύς, ἐκφράσας τά διακατέχοντα αὐτόν αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί σεβασμοῦ πρός τό σεπτόν πρόσωπον τοῦ Πατριάρχου καί τῶν Σεβασμιωτάτων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, καθώς καί συγκινήσεως Η﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽καί συνοχῆς διά τήν νέαν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὑψηλήν θέσιν ἀφ᾽ ἧς καλεῖται πλέον νά συνεχίσῃ τήν διακονίαν αὐτοῦ, μή παραλείψας νά ἀναφερθῇ εἰς τούς βιωματικούς δεσμούς του μετά τοῦ Φαναρίου καί νά μνημονεύσῃ μετ’ εὐλαβείας τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀοιδίμου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Δημητρίου, ἐπί τῆς πατριαρχείας τοῦ ὁποίου εἰσῆλθεν οὗτος εἰς τήν Πατριαρχικήν Αὐλήν, ὡς καί τῶν χειροτονησάντων αὐτῶν εἰς τόν α’ καί β’ βαθμόν τῆς ἱερωσύνης Σεβ. Μητροπολιτῶν Γέροντος Νικομηδείας κ. Ἰωακείμ καί Ἰκονίου κ. Θεολήπτου, ἀντιστοίχως.  

        Ἀκολούθως, ὁ Παναγιώτατος ἀπευθυνθείς διά πατρικῶν λόγων καί πρός τόν νεοχειροτονηθέντα πρεσβύτερον, ηὐχήθη αὐτῷ πιστήν καί εὔορκον διακονίαν εἰς τάς αὐλάς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἐξῇρε τά περικοσμοῦντα αὐτόν χαρίσματα, τό ἦθος, τήν παιδείαν, τήν ἐργατικότητα καί τήν ἀποτελεσματικότητά του, ὡς καί τήν ἀφοσίωσίν του εἰς τό καθῆκον καί εἰς τόν Πατριάρχην του.   

             Τέλος, ὁ νεοχειροθετηθείς Μ. Ἐκκλησιάρχης ἐξέφρασε διά καταλλήλου προσλαλιᾶς τά αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί υἱϊκῆς ἀφοσιώσεως πρός τόν Παναγιώτατον καί ἐξεζήτησε τάς Πατριαρχικάς εὐχάς καί εὐλογίας ἐπί τῇ εἰσόδῳ του εἰς τόν ἱερατικόν στῖβον, εὐχαριστήσας ἰδιαιτέρως τούς τμηματάρχας καί τούς συνοδοιπόρους αὐτοῦ ἀδελφούς εἰς τήν Πατριαρχικήν Αὐλήν διά τόν ἐπιστηριγμόν καί τήν συναντίληψιν. 

            Ἀκολούθως, παρετέθη ὑπό τῶν νέων Ἐπισκόπου καί Μ. Ἐκκλησιάρχου  ἐπίσημον γεῦμα ἐν τῷ Ἑστιατορίῳ «Borsa», τό ὁποῖον ηὐλόγησεν ἡ Α. Θ. Παναγιότης.