Mνήμη οσίου Ιωαννικίου του εν τω Ολύμπω και των αγίων Νικάνδρου επισκόπου Μύρων και Ερμαίου του πρεσβυτέρου (4 Νοεμβρίου)

Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Οσίου Ιωαννικίου του εν τω Ολύμπω και των Αγίων Νικάνδρου επισκόπου Μύρων και Ερμαίου πρεσβυτέρου. Επίσης σήμερα εορτάζουμε τη μνήμη του ευσεβεστάτου Βασιλέως Ιωάννου Βατάτζη, του επικληθέντος ελεήμονος.

Ο Όσιος Ιωαννίκιος ο εν Ολύμπω, ο μεγάλος, γεννήθηκε στη Βιθυνία από γονείς ευσεβείς. Συστρατεύτηκε στους αγώνες των Βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά των Βουλγάρων και δε δέχτηκε τις τιμές που του πρόσφεραν ως άριστος και σπουδαίος στρατιώτης που ήταν, αλλά προτίμησε να ακολουθήσει το μοναστικό βίο και να καρεί μοναχός.

Στο όρος Όλυμπος γνώρισε δυο μοναχούς, οι οποίοι τον βοήθησαν πνευματικά και του έδωσαν την ευλογία να προχωρήσει στην αγγελική ζωή της απόλυτης αφοσίωσης στο Νυμφίο Χριστό. Από όσους ύμνους έμαθε, συνήθιζε να ψέλνει  το δικό του ύμνο, που συνέθεσε μέσα από τη μοναχική του εμπειρία: «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Χριστός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον».

Αναχώρησε για την άνω Ιερουσαλήμ, εγκαταλείποντας το μάταιο τούτο βίο σε μεγάλη ηλικία και με οσιακό τέλος.

Οι Άγιοι Νίκανδρος και Ερμαίος ήταν μαθητές του Αποστόλου Τίτου, αγαπητού συνεργάτη του αποστόλου Παύλου και πρώτου Ιεράρχου της Κρήτης. Κήρυτταν το Ευαγγέλιο με ένθεο ζήλο και αφοσίωση. Με το ζωντανό κήρυγμά τους οδήγησαν πολλούς ειδωλολάτρες στον Ιησού Χριστό και την Ορθόδοξο Εκκλησία. Γι’ αυτό το λόγο καταγγέλθηκαν στον άρχοντα της πόλης, το Λιβάνιο. Παρουσιάστηκαν μπροστά του και με θάρρος κήρυξαν την αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο Λιβάνιος, εξοργισμένος, διέταξε το φρικτό βασανισμό τους. Με τη βοήθεια όμως της Θείας Χάριτος, οι Άγιοι θεραπεύτηκαν. Το θαύμα αυτό εξόργισε περισσότερο τον άρχοντα. Διέταξε λοιπόν να τους βασανίσουν πιο σκληρά και να τους ενταφιάσουν ζωντανούς. Με αυτό το μαρτυρικό τρόπο παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Κύριο.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου