Τά πεπραγμένα μας - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

Κυριακή πρό τῶν Φώτων

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Τά πεπραγμένα μας

«Ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε» (Β΄Τιμ.δ΄7)

«Ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος μέσα στο κελλι τῆς φυλακῆς, καθὼς αἰσθάνεται ὅτι πλησιαζει τὸ τέλος του, κανει ἕνα ἀπο­λογισμο τῆς ζωῆς τοῦ. Ὁ καιρὸς τῆς ἀναχωρήσεως τοῦ ἀπὸ τὸν κόσμον αὐ­τον, λέγει, πλησιαζει .Ἔχει ἀγωνισθῇ τὸν καλὸν ἀγῶνα. Ἔχει φθάσει πρὸς τὸ τέλος τοῦ δρόμου τῆς ἀρετῆς. Ἔχει δια­φυλαξει τὴν πίστι. Καὶ περιμενεῖ ἀπὸ τὸν δίκαιο Κριτή να τοῦ δώσῃ τὸ ἐνδοξο στεφανι κατὰ τὴν φοβερὰ ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Παίρνοντας ἀφορμὴ ἀπὸ τὸν πνευματικο αὐτο ἀπολογισμο τοῦ Παύ­λου , ἂς δουμε κι ἐμεὶς τώρα στό ξεκίνημα τοῦ νέου ἔτους τὴν ἀνάγκη για ἕνα δικο μας ἀπολογισμο καί τι θὰ πρέπει να περιλαμβάνῃ αὐτός.

****

«Ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε»

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀσφαλῶς δεν περίμενε τὸ τέλος τῆς ζωῆς τοῦ για να κανη ἕνα πνευματικο ἀπολογισμο. Διότι φαίνεται ἀπό τις ἐπιστολες του ὅτι συχνὰ ἐξετάζει τὸ παρελθὸν καὶ τὸ πάρον του καΐ βγαζει τὰ συμπεράσματα τοῦ για τὴν πορεία τοῦ. Καὶ μάλιστα δσο περισσότερο βαθαίνει πνευματικως τόσο περισσότερο βλέπει τὸν ἑαυτὸ τοῦ καὶ στις λεπτομερειες.

Ἐὰν λοιπὸν ὁ κορυφαῖος Ἀπόστολος αἰσθανοταν τὴν ἀνάγκη για ἕνα τακτικο πνευματικο ἀπολογισμο, ἐμεὶς οἱ μικροὶ καὶ ἁμαρ­τωλοὶ τὸν ἐχουμε ἀσυγκρίτως μεγαλυ­τερη ἀνάγκη· ὄχι μονο στῇ δύσι τῆς ζωῆς μας ἀλλὰ σὲ τακτα χρονικὰ διαστημα­τα. Ἐάν οἰ ἔμποροι καθε χρονο, καθε μῆνα ἡ καὶ καθε ἑβδομάδα κάνουν τὸν οἰκονομικο τοὺς ἰσολογισμο, ποσο μαλ­λον ἐμεὶς ὡς καλοὶ οἰκονομοῖ τῆς ψυχῆς μας θὰ πρέπει να βαζουμε κατω τὸν ἑαυτὸ μας καὶ να τὸν ἐξεταζουμε· ὄχι για να ἀπογοητευθουμε, ἀλλὰ για να βλεπουμε τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος καὶ να ἀναθεωρουμε τὴν πορεία μας. Ἡ με­λετη τοῦ ἑαυτοῦ μας εἶναι πολυτιμη, ἐὰν ἐνδιαφερωμαστε πραγματικὰ για τῇ σωτηρίᾳ τῆς ψυχῆς μας. Διότι μ' αὔτη καλλιεργείται ἡ συνείδησι μας, προο­δευουμε σὲ πνευματικοτητα, ἀποκτου­με συμπεριφορὰ πιὸ λεπτὴ καὶ διακριτι­κη· Διαφορετικα   γινομαστε   ἀναίσθητοι πνευματικως. Καὶ σιγά  σιγά, χωρὶς να τὸ καταλαβαίνουμε, μέσα στο κύλισμα τῶν χρόνων, ὑποβαθμιζομαστε, χανουμε τὸν ζηλο μας, βλεπουμε τὰ σφάλματα μας μὲ ἀδιαφορία. Καὶ πεφτουμε σὲ πάθη καὶ ἁμαρτίες, ποὺ κάποτε μας φαίνονταν ἀδιανοητες. Διότι στο χωρα­φι τῆς ψυχῆς μας συμβαίνει αὐτο ποὺ γίνεται καὶ στην καλλιεργεια τῆς γῆς. Ὅταν ἡ γῆ παραμένῃ ἀκαλλιεργητη,χω­ρὶς να ὀργωθη καὶ να καθαρισθη, σκλη­ραίνει καὶ δεν ῥουφα τὸ νερο τῆς βροχῆς, γίνεται ξηρη καὶ σκληρή. Ἔτσι κι ἐμείς, ἐὰν ἀφηνουμε τὸν ἑαυτὸ μας χωρὶς ἐλεγχο καὶ διορθῶσι, θὰ ξηρανθοΰμε πνευματικως, θὰ χασουμε τὸν ἐλεγχο καὶ θὰ γίνη μέσα μας ἡ ἁμαρτία καθε­στως.

****

2. ΕΝΑ ΣΚΑΛΙ ΨΗΛΟΤΕΡΑ

          Θὰ πρέπει λοιπὸν τακτικὰ να κανουμε τὸν πνευματικο ἀπολογισμο τῆς ζωῆς μας. Καὶ μάλιστα Ὄχι μονο στήν ἀρχή τοῦ ἔτους γιά τό χρόνο πού πέρασε ἀλλά, ὅπως λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καθε βραδυ πρὶν κοιμη­θουμε. Αὐτο ἀκριβῶς μας συνιστᾲ καὶ ὁ ἅγιος Ἐφραιμ ὁ Σύρος. Μας λέγει ὅτι σὰν καλοῖ ἔμποροι θὰ πρέπει καθε ἥμερα να ἐξεταζουμε τὸ κέρδος καὶ τὴν ζημία στην ψυχὴ μας. Να ῥωτουμε τὸν ἑαυτὸ μας: Μήπως σήμερα μὲ τις ἁμαρ­τίες μου παρωργισα τὸν Θεο; Μήπως ξεστομισα λογία ποῦ δεν ἔπρεπε να πώ, μήπως κατέκρινα κάποιον ἀδελφο μοῦ; Μήπως παρασυρθηκα ἀπὸ μεριμνες καὶ ἀδιαφορησα για τὰ πνευματικά μου κα­θηκοντα ; Κι ἂν δουμε ὅτι ἀντὶ να ἐχουμε κέρδος ζημιωθηκαμε, να λυπηθουμε, να κλαψουμε καὶ να ἐπανορθωσουμε.

Θὰ πρέπει ὅμως καὶ γενικωτερα να κανουμε μιά ἀνασκοπησι τῆς ζωῆς μας μὲ τῇ σειρά. Ποῦ ἠμασταν πρὶν καὶ ποῦ βρισκομαστε τώρα; Να κανουμε κι ἐμεϊς αὐτο ποὺ ἐκανε ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅταν γράφη: «Τὰ μὲν ὀπίσω ἐπιλανθα­νόμενος τοῖς δὲ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμε­νος κατὰ σκοπὸν διώκω ἐπὶ τὸ βραβεΐον τῆς ἄνῳ κλήσεως» (Φιλιπ. γ' 14). Διότι, ἂν στην νεανικὴ μας ἡλικία βρίσκαμε ἐλα­φρυντικα για τὶς ἀδυναμίες μας, τώρα σὲ μεγαλυτερη ἡλικία δεν ἐχουμε κανε­να. Δεν ἐχουμε καμμία δικαιολογία, ἐὰν δεν ὠριμασαμε πνευματικως, ἐὰν ἐπα­ναλαμβανουμε τὰ Ῥδια λάθη ὅπως πα­λαιοτερα.

Πολὺ περισσότερο, ἐὰν θελουμε πρα­γματικα να διορθωθουμε, θὰ πρέπει ὄχι μονο να ἐπισημανουμε τὰ ἀδύνατα σημεῖα μας, ἀλλὰ καὶ να ἐρευνουμε μὲ προσοχὴ τὰ ἀϊτια τῶν ἀδυναμιῶν μας. Ὅπως ἀκριβῶς οἳ ἰατροὶ δεν ἐξακριβω­νουν μονο τὰ συμπτώματα μιᾶς ἀσθε­νείας, ἀλλὰ ἐρευνουν τὰ αἴτια καὶ προ­χωρουν στη διάγνωσι, ἔτσι κι ἐμεϊς, ἀφοῦ κανουμε τὶς διαπιστωσεις μας ἐρευνωντας τὰ ἀϊτια τῆς καθε συμπερι­φορας μας, να προχωρουμε στη διαγνω­σι καὶ θεραπεία τῶν παθῶν μας.

****

«Ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε»

Ἀδελφοί, θὰ πρέπει να μας συνέχῃ ἡ σκέψι ὅτι θὰ δωσουμε λογο στον Θεο για ὀλες τὶς πράξεις,για τὰ λόγια καί τις σκέψεις, καὶ ἐπιθυμίες μας. Γι' αὐτο να ἐχουμε τη μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἁγιο φοβο του διαρκῶς στον νοῦ μας. Ἔτσι καθε ἥμερα θ αὐξανουμε πνευματικὰ καὶ θὰ αἰσθανωμαστε τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ να μας ἀγγίζη καὶ να μας ὁδηγη σὲ μετάνοια, διόρθωσι καὶ ἁγιασμό.

Ἀρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης