Από το 1975 ο π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος, είναι ο πνευματικός μου. Ο αγαπημένος μου φίλος, αδελφός, πατέρας και τρυφερός δάσκαλος. Σήμερα κηδεύτηκε.
Θα πρεσβεύει πια υπέρ υμών, μαζί με τους παιδικούς
του φίλους, τούς αγγέλους, απο τούς μυροβόλους κήπους,
του γλυκύτατου Χριστού μας.
Πόσα σου χρωστάω πατέρα Ηλία και πόσο σ’ αγαπάω.
45 χρόνια δεν γνώρισα άλλον πνευματικό, ούτε και ποτέ, χρειάστηκα. Αλήθεια, πως με άντεξες και πόσο κι’ εσύ μ’ αγάπησες. Καί γι’ αυτό, θα σε ευχαριστώ πάντα.
Μείνε λίγο ακόμη, λίγο, μόνο λίγο ......
Πόσα δεν είπαμε....
Γιατί δεν σ’ αγκάλιασα;
Μην ξεχνάς και μην μ’ αφήνεις μόνο, θα σε περιμένω....
Σ’ αγαπάω, πολύ.
Και θα σου ψιθυρίζω μυστικά :
«Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός,
Άγιος Αθάνατος, Ελέησον υμάς.
Σ’ αγαπάω και ζητάω, νάρθεις άλλη μια φορά.
Να μας φέρεις, την ειρήνη, την δική Σου, την χαρά»
Πατέρα Ηλία μ’ ακούς;
Σταμάτης (Σπανουδάκης)
Πάρα πολύ θαυμάσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννης Ιωαννίδης
Ευθέως, απροκάλυπτα, απερίφραστα ! Ο μακαριστός πια π. Ηλίας Μαστρογιαννόπουλος είναι ο τρίτος και τελευταίος Μεγάλος της «Ζωής» ! Και, καθώς η όλη επίγεια διαδρομή του ήταν μακρά-μακρά, εάν έβγαιναν στο «εκ βαθέων» Σταμάτη Σπανουδάκη γνωστοί άνθρωποι της Διανόησης και της Τέχνης, «Κύριος οίδε», πόσες και πόσες τέτοιες αναρτήσεις θα αποκάλυπταν μορφή Χάρης που ο Θεός κατέβασε στην ψυχή τους από την αφανή του προφάνεια ! Και να μην προσθέσω πόσοι Επιστήμονες, Πανεπιστημιακοί κλπ. θα απέδιδαν σε κάτι δικό του-συμβουλή, οδηγία, παρακίνηση-τις απαρχές, και όχι μόνο της σημερινής υπόστασης και παρουσίας τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθανάσιος Κοτταδάκης