Η παραβολή για την Τελευταία Κρίση αναφέρεται
στη χριστιανική αγάπη. Δεν είμαστε όλοι καλεσμένοι να δουλέψουμε για την Ανθρωπότητα»,
όμως ο καθένας μας έχει λάβει το δώρο και τη χάρη της αγάπης του Χριστού.
Ξέρουμε ότι όλοι οι άνθρωποι τελικά έχουν ανάγκη απʹ αύτη την προσωπική αγάπη,
έχουν ανάγκη να τους αναγνωρίζεται δηλαδή η μοναδικότητα της ψυχής τους στην
οποία αντανακλάται όλη η ομορφιά της δημιουργίας μʹ ένα ξεχωριστό τρόπο.
Ξέρουμε ακόμα ότι οι άνθρωποι
βρίσκονται «εν φυλακή», είναι «πεινώντες και διψώντες» ακριβώς γιατί τους
λείπει αυτή η προσωπική αγάπη. Τέλος ξέρουμε ότι όσο στενά και περιορισμένα και
αν είναι τα πλαίσια της προσωπικής μας ύπαρξης ο καθένας από μας δημιουργήθηκε
υπεύθυνος για μια μικρή θέση στη Βασιλεία του Θεού, και έγινε υπεύθυνος
εξαιτίας αυτού του δώρου της αγάπης του Χριστού.
Έτσι είτε έχουμε είτε δεν
έχουμε αποδεχτεί αυτή την ευθύνη, είτε αγαπήσαμε είτε αρνηθήκαμε την αγάπη,
πρόκειται να κριθούμε Γιατί εφʹ όσον εποιήσατε ένί τούτων των αδελφών μου των
ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25,40).
Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος
Σμέμαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου