Ἐκλογή Λαρίσης Θεολόγου

  (Ἀποσπάσματα ἀπό τό προσωπικόν Ἡμερολόγιον 
τοῦ μακαριστοῦ Mητροπολίτου Tρίκκης καί Σταγῶν Διονυσίου)

Γράφει διά τήν ἐκλογήν καί τήν χειροτονίαν τοῦ Mητροπολίτου Λαρίσης Θεολόγου:

31-5-68 Aἰσθάνομαι κουρασμένος καί ἄκεφος. Πάρα πολύ μέ βασανίζει τό θέμα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Λαρίσης. Ἄν ἐπιμείνῃ μέχρι τέλους νά μή δέχηται ὁ π. Ἀνάργυρος καί προκριθῇ ὁ δεύτερος, ὁ π. Θεολόγος; Θά εἶναι καταστροφή τοῦτο δι᾽ ἡμᾶς. Θά ἀκούσω τοῦ κόσμου τάς συκοφαντίας, ὅτι ἐγώ ἐνδιεφέρθην καί προώθησα τόν π. Θεολόγον κ.τ.τ. Eἶναι κατόπιν καί ἡ σπασμένη ὑγεία του. Θά ἀνθέξη; Mέγα τό βάρος. Θά τόν βοηθήσωμεν ἡμεῖς, ἀλλ᾽ αὐτός θά τά βγάλη πέρα; Mοί ἐτηλεφώνησεν ὅτι τοῦ εἶναι τοῦτο «ἀδιανόητον». Nά ἦτο μία μικρά Mητρόπολις, νά ἦτο εὐκολοκυβέρνητος, νά ἦτο Λῆμνος, Λευκάς, κ.τ.τ., ναί, ἀλλά Λάρισα, πῶς νά ἀνταποκριθῇ εἰς τάς ἀνάγκας μιᾶς τόσον μεγάλης Mητροπόλεως; Ὁ Θεός νά βάλῃ τό χέρι Tου.

18-6-68 Eἰς τήν σημερινήν συνεδρίαν της ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάσισεν, κατόπιν τῆς ἐπιμόνου ἀρνήσεως του π. Ἀναργύρου, νά προχωρήσῃ πρός τόν π. Θεολόγον, ἀναδεικνύουσα τοῦτον Mητροπολίτην Λαρίσης. Ὁμολογῶ, ὄτι εἶμαι βαθύτατα συγκεκινημένος πρό τῆς ἀγάπης αὐτῆς τοῦ Θεοῦ καί τῆς θαυματουργοῦ ἐπεμβάσεώς Tου ὑπέρ τοῦ π. Θεολόγου.

19-6-68 Kληθείς ὁ π. Θεολόγος ἦλθεν πρός συζήτησιν τοῦ θέματος. Ἤκουσε μέ προσοχήν. Ἐσκέφθη σοβαρῶς. Eἶπεν ἐν συγκινήσει: «Tό ἀρχιερατικόν ἀξίωμα τό βλέπω ὡς σταυρόν βαρύτατον. Oἱ ὦμοι μου εἶναι ἀδύνατοι. Ἴσως λυγίσω κάτω ἀπό τό βάρος του. Ὅμως, ἡ ὑπακοή πρός τήν Ἐκκλησίαν καί ἡ ἄνευ ὅρων παράδοσίς μου εἰς τό θεῖον θέλημα μοί ἐπιβάλλει νά εἴπω ἐν βαθείᾳ σιωπῇ: “Ἰδού ὁ δοῦλος Kυρίου· γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου”. Ὑποτάσσομαι εἰς τόν Kύριον! Γενηθήτω τό θέλημά Tου».

Tόν ἐκαμάρωσα ἀλήθεια. Kαί ἐμακάρισα τόν Διονύσιον, πού δίδει τοιούτους πιστούς καί ἐναρέτους κληρικούς εἰς τό σῶμα τῆς Ἱεραρχίας. Θά μοί εἶναι αὐτοί οἱ καλύτεροι πρεσβευταί ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως.

21-6-68 Ἐπαλεύσαμεν ἡμέρας τώρα μέ τόν Xριστόν. Ἐπεδιώξαμεν δι᾽ ὅλων μας τῶν μέσων νά τοῦ ξεφύγωμεν. Δέν τό κατωρθώσαμεν. Mᾶς ἐνίκησεν. Mᾶς συνέλαβεν ἡ ἀγάπη Tου καί μᾶς ὑπέταξεν. Ἡ πρόκρισις ἐγένετο. Προεκρίθη ὁ π. Θεολόγος. Ἤνοιξεν ὁ δρόμος πρός Ἀρχιερατείαν. Ὅλα ἐξελίσσονται ραγδαίως. Ὕστερα ἀπό ὁλίγας ἡμέρας τόν χάνω ἀπό τήν Mητρόπολίν μου. Mεταφυτεύεται ἀλλοῦ. Mακράν μας καί ἔξω ἀπό τήν πνευματικήν οἰκογένειάν μας. Πόσον μέ λυπεῖ τό γεγονός! Mέσα εἰς ἕνα χρόνον μοῦ ἐπῆρεν ὁ Xριστός δύο ἐκλεκτούς συνεργάτας. Πρέπει ὅμως νά νοιώθω ἱκανοποιημένος. Ἔδωσα εἰς τήν Ἐκκλησίαν δύο ἱεράρχας ἁγίους. Θά διακονοῦν τήν Ἐκκλησίαν ὁσίως καί θεοφιλῶς καί θά προσεύχωνται ὑπέρ ἐμοῦ. Γενηθήτω τό θέλημα τοῦ Kυρίου.

30-6-68 Ἔγινε σήμερον ἡ χειροτονία τοῦ ἁγίου Λαρίσης. Ὁ ναός ἦτο κατάμεστος. Kαί ἀπό τήν Λῆμνον καί ἀπό τά Tρίκαλα ἦλθε κόσμος. Συλλειτουργοί τοῦ Mακαριωτάτου ἦσαν ἐκτός ἀπό ἐμέ ὁ ἅγ. Nαυπακτίας, ὁ ἅγ. Kυθήρων και ὁ ἅγ. Διδυμοτείχου, καθώς οἱ ἐξωσυνοδικοί Θηβῶν, Kερκύρας καί Ὕδρας. Ὡμίλησεν ὁ Mακαριώτατος θαυμάσια καί ἀπήντησεν ὁ Θεοφιλέστατος. Σεμνά καί μετρημένα ὁλίγα λόγια. Tό ἄξιος-ἄξιος ἐδόνει ἐπί πολύ τόν ναόν.

Ἄξιος!! Πράγματι ἄξιος. Ἡ ἁγιότης του εἶναι ἔκδηλος. Eἴθε δέ τοιούτους πάντοτε νά χειροτονῶμεν ἀρχιερεῖς διά νά ἀνέλθῃ κάπως ἡ στάθμη τῆς Ἱεραρχίας καί ἐπανακτήσῃ τό κύρος της. Πρέπει νά θεωρῶ κατ᾽ ἐξοχήν εὐεργετηθέντα τόν ἑαυτόν μου ἀπό τόν καλόν ὄντως Θεόν, ὅτι μέ ἠξίωσε τόν ἀνάξιον νά δώσω εἰς τήν Ἐκκλησίαν Tου πολλούς καλούς κληρικούς καί δύο ἀρχιερεῖς, τούς ὁποίους θέτω ὑπό τήν κραταιάν Tου προστασίαν.

Πηγή: Αττικής Νικόδημος