Mία φανουρόπιτα
Αγίου Φανουρίου, Πέμπτη 27
Αυγούστου 2020
Η φανουρόπιτα πρέπει να είναι έκφραση της υπάρχουσας εσωτερικής τοποθέτησης και διάθεσης. Δεν πρέπει απλώς να είναι μια καλή συνήθεια που την επαναλαμβάνουμε κατ’ έτος, την παραλάβαμε τυχόν από τους προηγούμενους δικούς μας, τη μητέρα μας, το σπίτι μας, θα την πούμε και στα παιδιά μας, θα τους μάθουμε και πώς να φτιάχνουν τη φανουρόπιτα, και θα εξαντλείται όλο το θέμα εκεί. Δεν εξαντλείται όλο το θέμα εκεί. Ο Χριστός δεν χρειάζεται, ούτε ο άγιος Φανούριος χρειάζεται, μια φανουρόπιτα. Θέλει κάτι πολύ μεγαλύτερο και πολύ δυσκολότερο.
Είναι εύκολο, όσο κόπο κι αν απαιτεί, το να ζυμώσεις μια φανουρόπιτα. Είναι δύσκολο να ζυμώσεις την καρδιά σου με το θέλημα του Θεού. Αυτό είναι πιο δύσκολο. Ο Θεός όμως θέλει την καρδιά μας· δεν θέλει μια φανουρόπιτα, ή ένα πρόσφορο, ή το κερί μας, ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά πρέπει να είναι εκφράσεις της διαθέσεώς μας. Τον αγαπάμε, και όπως σε κάθε πρόσωπο που αγαπάμε θέλουμε να επικοινωνούμε, ή να του κάνουμε ένα δώρο, ή να του εκφράσουμε τη διάθεση και τα συναισθήματά μας, με τον ίδιο τρόπο είναι και αυτή η υπόθεση. Πρέπει να υπάρχει το προηγούμενο. Πρέπει η καρδιά μας να ζυμωθεί με το θέλημα του Θεού. Ο Θεός θέλει την καρδιά μας, όχι μια προσφορά οποιαδήποτε. Φτάνει στο σημείο, στην Παλαιά Διαθήκη, ο προφήτης Ησαΐας να λέει εκ μέρους του Θεού: «Όλα αυτά, που μου φέρνετε, τα μισεί η ψυχή μου. Γιατί είναι κούφια, άδεια, χωρίς περιεχόμενο. Είναι απλώς μια συνήθεια, όχι μια συνείδηση μιας σχέσεως».
Πρέπει αυτές τις γιορτές και αυτές τις αφορμές, να τις κάνουμε αφορμή για να βαθύνουμε στη σχέση μας με τον Θεό. Να ζυμώσουμε την καρδιά μας με το θέλημα του Θεού. Να βάλουμε τον Χριστό στην καρδιά μας. Θα Του γυρέψουμε ό,τι έχουμε, ό,τι θέλουμε. Με τον Θεό ο άνθρωπος έχει σχέση όπως το παιδί με τη μάννα του. Θα Του γυρέψει ακόμα και ανοησίες. Αλλά, άλλο αυτό και άλλο η τοποθέτηση του να μη θέλουμε να μεγαλώσουμε και να μένουμε μονάχα σε συνήθειες.
Θέλει προσοχή, η διάθεση αγάπης να μη γίνει μια πρόληψη συμφεροντολογική. Με τις πρεσβείες του αγίου Φανουρίου να το αποφύγουμε.
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου