ὁ ποιμὴν ὁ καλός - Ιωάννης Σαλογιάννης

 ὁ ποιμὴν ὁ καλός

 
Με αφορμή τις  φωτογραφίες  (Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέου 29/11/2020), τις δηλώσεις του Υπουργού Χρυσοχοϊδη «Φέτος ο Αγιος Ανδρέας θα έρθει στα σπίτια. Η Πάτρα θα τιμήσει τον πολιούχο με την ίδια ευλάβεια, αλλά ο καθένας στο δικό του σπίτι. Χωρίς επισκέψεις, χωρίς συναναστροφές»,  καθώς και τις δηλώσεις  του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Πατρών να εορτάσουμε από τα σπίτια μας καθώς ο Άγιος Ανδρέας θα μας επισκεφθεί εκεί, θα ήθελα να εκφράσω ελέω Θεού κάποιες προσωπικές μου σκέψεις. Θα μπορούσε να ήταν μια επιστολή διαμαρτυρίας στον Ποιμενάρχη μας, όμως μετά την απάντηση που έλαβα στην πρώτη μου επιστολή (11 Μαϊου 2020) η οποία αφορούσε το κλείσιμο των Ιερών Ναών και τον διωγμό των Ιερέων, (https://drive.google.com/file/d/1Lzhw0pmH_KVAw8oRVK60_im3lKkTcCqF/view?usp=sharing ) η οποία … ήταν ανύπαρκτη…σκέφτηκα να δημοσιοποιήσω αυτήν την επιστολή ελπίζοντας σε μιά , κάποια αντίδραση.

Ο Κύριος, διακρίνοντας τον αληθινό ποιμένα από τους ψευδοποιμένες, που τους ονομάζει κλέφτες και ληστές, ονομάζει τον Εαυτό Του Καλόν Ποιμένα, που θυσιάζει τη ζωή Του για τη σωτηρία των προβάτων. Υποδεικνύει έτσι ο Κύριος, με το ίδιο το παράδειγμά Του, ποιος πρέπει να είναι ο αληθινός πνευματικός ποιμένας της Εκκλησίας Του. Αυτός που θα ποιμάνει όσους πιστεύουν σ’ Αυτόν, τους οποίους ονομάζει πρόβατα. Υποδεικνύει ακόμη, με το ίδιο Του το παράδειγμα, την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία, που πρέπει να έχει ο πνευματικός ποιμένας για τη σωτηρία του ποιμνίου του, θυσιάζοντας και την ίδια τη ζωή του. Ιδού και τα λόγια του Κυρίου: “Πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί… Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. Ο ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων” (Ιω. ι’ 8, 11). Σε άλλο μέρος ο Χριστός, δείχνοντας την τέλεια χριστιανική ζωή και την τέλεια αρετή, στην οποία πρέπει να υπερέχουν κυρίως οι ποιμένες -διδάσκαλοι της Εκκλησίας- λέει: “Οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς” (Ματθ. ε’ 16).
Ο δε θείος Παύλος υποδεικνύει τα καθήκοντα των ποιμένων στις επιστολές Α’ και Β’ προς Τιμόθεον, καθώς και στην επιστολή του προς Τίτον, οι οποίες και γι’ αυτό λέγονται ποιμαντικές. Υποδεικνύονται ακόμη με σαφήνεια, καθαρά, τα καθήκοντα των ποιμένων και στην ομιλία που έκανε ο ίδιος ο θείος Απόστολος στους πρεσβύτερους της Εφέσου, τους οποίους κάλεσε στη Μίλητο. Η ομιλία αυτή περιλαμβάνεται στο εικοστό κεφάλαιο των Πράξεων των Αποστόλων (κ’ 17-36). Στην ομιλία αυτή, καθώς και στις τρεις  ποιμαντικές επιστολές του, βλέπουμε ποιος πρέπει να είναι ο επίσκοπος και ο πρεσβύτερος. Πόσο πρέπει να επαγρυπνεί. Ποια έργα και καθήκοντα πρέπει να εκτελεί και πόσο μεγάλη και βαριά ευθύνη φέρει απέναντι στο Θεό, αν αμελήσει τα καθήκοντά του.
 Πρέπει να είναι επίσης κατάλληλος να διδάσκει, διδάσκοντας ακούραστα το ποίμνιό του. Αλλά, για να φέρει αποτελέσματα και καρπούς η διδασκαλία του, πρέπει αυτά που διδάσκει να τα τηρεί με ακρίβεια πρώτος αυτός. Γιατί σε αντίθετη περίπτωση, αντί να ωφελούνται οι Χριστιανοί από τη διδασκαλία του, θα βλάπτονται πνευματικά, σκανδαλιζόμενοι από αυτόν.
Πρέπει να είναι άγρυπνος φύλακας των Χριστιανών του ποιμνίου του, ώστε να μην τους παρασύρει η αμαρτία και τους εξαπατήσει ο πονηρός. Να επαγρυπνεί ώστε να μην παρασύρουν τους  Χριστιανούς εκείνοι που διδάσκουν ή δημοσιεύουν στον τύπο εναντίον της πίστεως και της αλήθειας, ούτε εκείνοι που έχουν ζωή παράνομη και αντιχριστιανική, οπότε μπορεί παραδειγματιζόμενοι από αυτούς να βλαφθούν.
Μεγάλη και βαριά θα είναι η ευθύνη του ποιμένα για κάθε ψυχή, που θα χαθεί εξαιτίας της δικής του αμέλειας. Μαρτυρεί γι’ αυτό ο Ίδιος ο Θεός με το μεγάλο προφήτη Ιεζεκιήλ, λέγοντας ότι θα ζητήσει την ψυχή που χάθηκε από αμέλεια του πνευματικού ποιμένα, από τον ίδιο τον ποιμένα: “και το αἷμα αυτού, λέει (δηλαδή την ψυχή που πέθανε πνευματικά από αμέλειά σου) ἐκ της χειρὸς σου ἐκζητήσω” (Ιεζ. γ’ 18).
Πρέπει να είναι ανώτερος χρημάτων. Αφιλοκερδής και ελεήμονας. Πρέπει όχι μόνο να μη λυπάται κόπους και μόχθους και σωματικές κακουχίες, αλλά ούτε αυτή τη ζωή του, όπως είπε ο Κύριος και να είναι έτοιμος να τη θυσιάσει για τους Χριστιανούς.
Τέτοιον γενικά θέλει ο Κύριος τον πνευματικό ποιμένα. Διότι, αν δεν είναι τέτοιος, πώς είναι δυνατό να σώσει ψυχές; Πώς είναι δυνατό να καθοδηγήσει και να καταρτίσει πνευματικά και να οδηγήσει στην αιώνια ζωή τους Χριστιανούς, που του εμπιστεύθηκε ο Θεός;
Σεβασμιότατε , θα σας θέλαμε στην κορυφή αυτού του αγώνος , αντιθέτως σας έχουμε απέναντι. Καταλάβετε επιτέλους ότι συντελείται  Διωγμός!!Η Ορθοδοξία  διώκεται και πάλι! Όμως όσο και εάν πολεμούν την πίστη του Χριστού τόσο αυτή  θα γιγαντώνεται! Το μόνο που μπορεί να ρίξει το ‘’κάστρο’’ είναι η εν το έσω προδοσία! Είναι απαράδεκτες οι εικόνες  με αστυνομικούς, κόκκινες κορδέλες, περιπολικά και μηχανές της ομάδας Ζήτα έξω από τον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου. Κόπηκαν πρόστιμα σε πολίτες επειδή ήθελαν να εκπληρώσουν ένα τάμα προς τον Άγιο , να ανάψουν ένα κεράκι. Μιλάμε για 300ευρώ Σεβασμιότατε σε τόσο δύσκολους καιρούς, και η Μητρόπολη δεν πήρε καμία θέση επ’ αυτού. Γιατί ανέχεστε να προσβάλλεται ο Άγιος; Θα ανεχόσασταν περιπολικά και μηχανές και κόκκινες κορδέλες έξω από την οικία σας; Για τι τα επιτρέψατε έξω από την δική μας πνευματική οικία; Δεν θα μπορούσαμε δηλαδή να προσέλθουμε να προσκυνήσουμε , με την σειρά που έχουμε σε μια τράπεζα; Δηλαδή με αποστάσεις 2 μέτρων μεταξύ μας και με την χρήση μάσκας στον προαύλιο χώρο του Ναού; Και με τους αστυνομικούς να ελέγχουν μόνο αν τηρείται η τάξη και οι αποστάσεις; Αν νομίζετε ότι ερχόμενοι στον Άγιο θα μολυνθούμε ποιος ο λόγος να προσέλθουμε όταν ανοίξουν οι Ναοί; Αφού ο πειρασμός του Κορονοϊού θα είναι ακόμη εδώ. Με αυτή την λογική γιατί δεν κλείνεται λαϊκές αγορές και σούπερ μάρκετ που δημιουργούν χειρότερο και πιο ανεξέλεγκτο συνωστισμό;  Είναι πολλά τα ‘’γιατί’’ όμως έχει ο Θεός το σχέδιό του και εκεί ελπίζουμε όλοι.
Θα μου πείτε «Επιτρέπεται οι Λαϊκοί να αναμειγνύονται στα θέματα της Πίστεως;»
Ό,τι είναι απαραίτητο για τη σωτηρία μας, έχει παραδοθεί στην Εκκλησία από τους  Αγίους Προφήτες, Πατριάρχες, Αποστόλους και Πατέρες και ευρίσκεται στην Αγία Γραφή, στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων περί των δογμάτων («Όροι») και περί του βίου («ιεροί Κανόνες»). Τα δογματικά και θεολογικά έργα των Αγίων Πατέρων σε μεγάλο βαθμό απευθύνονται σε λαϊκούς, στους απλούς πιστούς, με σκοπό να τους μυήσουν βαθύτερα στην πίστη και πράξη της Εκκλησίας και να τους προφυλάξουν από τις αιρέσεις. Αυτό δεν το υπενθυμίζει σχεδόν κανείς σήμερα, διότι το θεολογικό - δογματικό κήρυγμα έχει εν πολλοίς εκλείψει.
Είναι αλήθεια, ότι οι Άγιοι Πατέρες θεωρούν τη Θεολογία ως κάτι πολύ βαθύ και συνάμα υψηλό και τονίζουν ότι η ενασχολήση με αυτήν αρμόζει μόνον σε όσους έχουν προοδεύσει στην κατά Θεόν ζωή,  και ευρίσκονται σε κατάσταση τουλάχιστον «καθάρσεως» από τα πάθη, αν όχι στα ανώτερα στάδια του «φωτισμού» και της «θεώσεως», όπως λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Δεν είναι για τον καθένα, αγαπητοί, το να φιλοσοφεί  περί Θεού, δεν είναι για τον καθένα, δεν είναι το πράγμα αυτό τόσο φθηνό και όσων πορεύονται στα χαμηλά» αλλά είναι για όσους «έχουν εξετασθεί και περάσει στη θεωρία (δηλ. στη θέα του Θεού) και είναι κεκαθαρμένοι στην ψυχή και το σώμα ή τουλάχιστον καθαίρονται» .
       Η ενασχόληση κατ' εξοχήν των Επισκόπων και λοιπών Κληρικών με τη Θεολογία, νοείται υπό την έννοια, ότι οι Κληρικοί πληρούν περισσότερο τις προϋποθέσεις για να φθάσουν στο στάδιο του φωτισμού και της θεώσεως, επειδή είναι επίλεκτοι, χάρις στην καθαρή τους ζωή.
Ενώ, λοιπόν, η κατ' εξοχήν Θεολογία ανήκει σε όσους ενώθηκαν με τον Θεό δια της θεώσεως και της ελλάμψεως του ακτίστου φωτός, ωστόσο, σύμφωνα με την διδασκαλία των  Αγίων Πατέρων «μπορούμε και οι άλλοι να θεολογούμε, αλλά σε άλλα, κατώτερα στάδια, κυρίως όμως με το να ακολουθούμε τους αληθείς θεολόγους». Ασφαλής οδός είναι η εμπιστοσύνη σε όσα μας απεκάλυψε το Άγιον Πνεύμα δια των Αγίων. Γράφει γι ‘αυτό  ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ότι μπορούν να θεολογούν και αυτοί που δεν είναι Άγιοι, και μάλιστα μπορούν να θεολογούν με βεβαιότητα, «όχι ακολουθώντας στοχασμούς, αλλά θεόλεκτα λόγια (δηλ. τα λόγια που ελέχθησαν από το Θεό) ».
Συγχωρήστε με για τον εγωισμό μου και την αγανάκτησή μου , όμως τέτοιες εικόνες , με κλειστούς Ναούς , περιφρουρούμενους  από 60 και πλέον αστυνομικούς (κατά τον Υπουργό) , με προσβάλουν σαν άνθρωπο, σαν Χριστιανό και σαν προσωπικότητα.
Ας προσέξουμε καλά διότι στόχος τους είναι να καταργήσουν την Ορθοδοξία. Δημιούργησαν έναν τεράστιο φόβο και πανικό, που φτάσαμε στο σημείο να αμφισβητούμε την Θεία Χάρη. Όταν λες ότι οι Άγιες Εικόνες , η Θεία Κοινωνία και γενικά το περιβάλλον του Ναού μεταδίδει μικρόβια, τότε τι άλλο κάνεις πέρα απ’ το να βλασφημείς το Άγιο Πνεύμα; Και για όποιον βλασφημεί το Πνεύμα το Άγιο, ας μην ξεχνά:  «Διά τούτο λέγω ύμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία άφεθήσεται τοις άνθρώποις, ή δέ του Πνεύματος βλασφημία ούκ άφεθήσεται τοις άνθρώποις... ούτε έν τω νύν αίώνι ούτε έν τω μέλλοντι» . Λέμε στο Σύμβολο της Πίστεώς μας: Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων. Τα αόρατα που τα πάτε Ιερείς και Αρχιερείς; Τα καταργήσατε; Χάθηκαν;
Θα κλείσω με ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, αυτό της Θείας Κοινωνίας. Κανείς σας πλην λίγων εξαιρέσεων δεν υπερασπίστηκε την Θεία Κοινωνία. Έμεινε κόσμος ακοινώνητος , ανεξομολόγητος. Άρρωστοι και κατάκοιτοι ‘’έφυγαν’’ δίχως εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία. Ο Θεός είναι φως και πυρ καταναλίσκον κάθε τι αρνητικό, κάθε τι μολυσματικό, κάθε τι κακό. Άκουγα  τις  Κυριακές  πολύ όμορφα κηρύγματα υψηλής Θεολογικής σημασίας…όμως στην πράξη τί; Ξεχάσαμε ότι η Θεία Χάρις σκηνώνει τα πάντα εντός του Ιερού Ναού και είπαμε να βοηθήσουμε κι εμείς, με τα αντισηπτικά , τις μάσκες και τα γάντια!!!
Ότι δεν τόλμησαν να κάνουν οι Τούρκοι σε 400 χρόνια σκλαβιάς το έκαναν οι Ορθόδοξοι Ιεράρχες με μια εγκύκλιο…Ο Άγιος Τριαδικός Θεός, είθε να είναι πάντοτε μαζί μας, εις τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Ιωάννης Σαλογιάννης