Κραυγή αγωνίας του Αγίου Ανδρέα πάνω από το σταυρό του: - Μαρία Σκόνδρα

  
Κραυγή αγωνίας του Αγίου Ανδρέα πάνω από το σταυρό του:

 
 

         30 Νοεμβρίου. Γιορτάζουμε τον Πολιούχο μας, τον ιδρυτή της Αποστολικής Εκκλησίας των Πατρών, τον Προστάτη μας. Πανηγυρίζουμε τον Μαθητή, τον Απόστολο, τον Μάρτυρα, τον Άγιο μιμητή του Κυρίου μας. 

Χρόνια Πολλά! 

Να ευλογεί τη ζωή μας, να εξαγιάζει την ψυχή μας και να μας σώσει απ’ την Πανδημία.
          Καθώς παρακολουθώ στο «Λύχνο» τον Αρχιερατικό Εσπερινό στον εντελώς άδειο από πιστούς  περικαλλή ναό του, νοιώθω συντριβή για την όλη κατάσταση. Μεταφέρομαι στο Μαρτύριό του και ακούω την κραυγή του. Ο λαός παρακαλεί τον Αιγεάτη να τον κατεβάσει από το σταυρό και ο άρχοντας τρομοκρατημένος πλησιάζει τον Ανδρέα:
- Ανδρέα, ο λαός θέλει να σου λύσω τα δεσμά και να σε κατεβάσω από το σταυρό.
Και ο Ανδρέας:
- Αιγεάτη, καλύτερα είναι να λύσεις τον εαυτό σου από τα δεσμά της απιστίας σου…
Έμεινε στη θέση του και παρέδωσε το πνεύμα του στον αγαπημένο του Δάσκαλο…!
          Μέσα στην απίστευτη σύγχυση των μέτρων που μας έχει επιβάλει η πανδημία, ας προσέξουμε και το μέτρο, κραυγή αγωνίας του Πρωτοκλήτου μας:
- Αδέλφια μου, λύστε τον εαυτό σας από τα δεσμά της απιστίας σας. Αυτή είναι η σωτήρια λύση. Δηλαδή, μετανοείτε. Ξεκαρφώστε από την καρδιά σας τα καρφιά των αμαρτιών σας. Είναι επώδυνα και θανατηφόρα.
          Οι Προφήτες «μετανοείτε» έκραζαν… τόσους αιώνες προ Χριστού.
          Ο Πρόδρομος «μετανοείτε» διαλαλούσε στην έρημο του Ιορδάνη.
          Ο Κύριος με το «μετανοείτε» άρχισε τη δημόσια δράση Του.
          Και ο Άγιος Ανδρέας πάνω από το σταυρό του «μετανοείτε» κραυγάζει.
Πώς θα γίνει αυτό; Πώς θα κατορθωθεί;
          Δύο φράσεις του Αγίου μας, που διασώζει το Ευαγγέλιο, δείχνουν τον τρόπο του σωστού πνευματικού αγώνα, της μετάνοιας, της ευλογημένης αρετής:
α)      «Κύριε, πού μένεις;». Η σωτήρια προσωπική μας συνάντηση με τον Κύριο, εκεί που μένει, μέσα από της Αγίας Εκκλησίας μας τα μυστήρια. Ας είναι τώρα κλειστές οι πόρτες. Οι καρδιές μας να μείνουν ανοιχτές και να Τον ποθούν…!
β)      Αδελφέ μου, Πέτρο: «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν!», και αμέσως έτρεξαν στον Ιησού. Ιεραποστολή στον αδελφό μας. Τη χαρά, την ευτυχία να τη μοιραζόμαστε. Αν αγαπούμε τον Κύριο, όπως ο Άγιος Ανδρέας, θα αγαπήσουμε και τον εαυτό μας και τον αδελφό μας και θα μετανοήσουμε αληθινά. Έτσι θα γνωρίσουμε την αλήθεια, θα αντιμετωπίσουμε την πανδημία, θα τιμήσουμε τον Άγιό μας και θα προσελκύσουμε τη Χάρη και το Έλεος του Θεού.

Μαρία Σκόνδρα