«Εκεί που οι παπάδες έχουν περπατήσει πρώτοι τον δρόμο που δείχνουν…» - Aupetit Michel

 «Εκεί που οι παπάδες έχουν περπατήσει πρώτοι τον δρόμο που δείχνουν…»

Aupetit Michel

[Ο αρχιεπίσκοπος Παρισίων Μιχαήλ Ωπτί παρομοιάζει τη ζωή του και πώς κατέληξε ιερέας, σαν την πορεία μέσα σε μία βάρκα...]

«Στην αρχή ήμουν μόνος μέσα στη βάρκα, είχα τον έλεγχο του τιμονιού και ήξερα απόλυτα πού πήγαινα. Τα νερά ήταν αυτά που είχα επιλέξει...

Κάποια στιγμή, εκεί που καθόμουν στον τιμόνι, είδα μία νέα παρουσία να κάθεται δίπλα μου... Ήταν ο Χριστός!!

Οκ, όσο κι αν είναι κάπως άβολο να κάθεται κάποιος μαζί με τον καπετάνιο, ο Χριστός ήταν αγαπημένο μου πρόσωπο και ήταν απλώς δίπλα μου, εγώ κρατούσα πάντα το τιμόνι. Άρα όλα καλά...

Κάποια στιγμή, ο Χριστός έβαλε αυτός το χέρι Του πάνω στο τιμόνι... Ουπς τώρα τι γίνεται, δηλαδή τώρα θα οδηγούμε και οι δύο; Μμμμ, τέλος πάντων, ο Χριστός είναι αγαπημένος και έμπιστος, εντάξει, εξάλλου έχω και εγώ το χέρι στο τιμόνι και έχω πάντα την εποπτεία πού πηγαίνουμε...

Κάποια στιγμή, ο Χριστός μου λέει: Άσε το τιμόνι και πήγαινε κάτσε στην πλώρη... Ωχ, τώρα τι κάνουμε; Δηλαδή δε θα βλέπω καν πού πάμε; Εντάξει, αφού μου το λέει ο Κύριος θα το κάνω...

Πήγα λοιπόν και κάθισα στην πλώρη με την πλάτη προς τον ορίζοντα και με τα μάτια στραμμένα προς το Χριστό που ήταν στο τιμόνι... Εκεί, με πήρε για λίγο ο ύπνος... Ξαφνικά όμως ξύπνησα και τί να δω; Αντί να πλέουμε στα γαλήνια νερά προς τον επιθυμητό προορισμό, κοίταξα γύρω μου και δεν γνώρισα τίποτε... Κοίταξα, ξανακοίταξα, και τότε κατάλαβα πως η νέα θάλασσα που πλέαμε, λεγόταν... σεμινάριο...!! (Ιερατική Σχολή)

Η μόνη παρήγορη σκέψη ήταν πως ο Χριστός είναι ακόμη στο τιμόνι και οδηγάει...

Σήκωσα λοιπόν το βλέμμα προς το τιμόνι αλλά τί να δω!! Αντί για το Χριστό, είδα ένα συμπαθητικό γεράκο: Ποιός είναι πάλι αυτός; Τί;;; Ο Διευθυντής του Σεμιναρίου;;!! Δηλαδή, για να καταλάβω..., τώρα αυτός θα κρατά το τιμόνι;; Α, όλα κιόλα, εντάξει να οδηγάει ο Χριστός, αλλά αυτός ο γεράκος από πού κι ως πού; Στην τελική, σε τί διαφέρει αυτός από εμένα;;

Αυτό θα πει να αφήνω τη ζωή μου στα χέρια κάποιου άλλου;

Πάνω στην παραζάλη, κοίταξα λίγο πιο προσεκτικά στο τιμόνι, όπου καθόταν ο γεράκος... Μα, για μια στιγμή..., αυτό το χέρι πάνω στο τιμόνι..., δεν είναι του γεράκου, όσο κι αν αυτός κάθεται στη θέση του οδηγού...

Αυτό το χέρι παραμένει του Χριστού...

Πηγή: Ενοριακό info