«Φύγε γιά τήν Αἴγυπτο» - ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

 «Φύγε γιά τήν Αἴγυπτο»

(Μτ.2:13)

ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου  Μπακογιάννη

 
  
« Σήκω, πάρε τό παιδί καί τή Μάνα Του καί φύγε γιά τήν Αἴγυπτο, καί μείνε  ἐκεῖ μέχρι νά σοῦ εἰπῶ, γιατί ὁ Ἡρώδης ἔχει ἀποφασίσει νά τό σφάξει» (Mτ. 2:13), εἶπε Ἄγγελος Κυρίου στόν Ἰωσήφ.
Ὁ Ἰησοῦς μπορεῖ νά ἦταν Μωρό, ἀλλά ἦταν Θεός, καί ὡς Θεός μποροῦσε  ἀπό μόνος Του νά προστατεύσει τόν Ἑαυτόν Του.  Καθώς λ.χ.  οἱ στρατιῶτες θά πήγαιναν  νά Τόν σφάξουν,  θά μποροῦσε νά ἐξαφανισθεῖ, ἤ νά εἶναι  μπροστά τους καί νά  μήν Τόν βλέπουν, ἤ κάτι ἄλλο πού θά «ἀνακάλυπτε» ἡ πανσοφία Του καί  ἡ  παντοδυναμία Του. Ὅμως, προτίμησε νά φύγει γιά τήν Αἴγυπτο.   
«Ἄν ὁ Χριστός (σχολιάζει ὁ  Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος)  φεύγει μακρυά ἀπό τόν Ἡρώδη, παρόλο πού εἶναι παντοδύναμος,  ἄς  μάθουν ἀπ'αὐτό οἱ προπετεῖς,   νά μήν ἐκτίθενται στούς κινδύνους». Κι  ὁ Ὅσιος, γιά νά γίνει πιό πειστικός, ἀναφέρεται στόν ψαλμό  (120:3), «μή δῲης εἰς σάλον τόν πόδα σου, καί οὐ νυστάξει ὁ φυλάσσων σε», Ἄγγελος (Λόγος ΚΣΤ΄, Β΄, 45). Μιά  ἀκόμα ἀπόδειξη, ὅτι ὅταν βρισκόμαστε μπροστά σέ κίνδυνο,  π.χ σέ  πανδημία,  θά πρέπει νά ἔχουμε τήν ταπείνωση,   νά τηροῦμε τίς ὁδηγίες τῶν εἰδικῶν,  ἐντός καί ἐκτός ναοῦ, καί νά μή γινόμαστε προπετεῖς...
 
   «Φύγε γιά τήν Αἴγυπτο»,  εἶπε ὁ  ἄγγελος στόν Ἰωσήφ. Δέν ἦταν εὔκολο γιά τόν Ἰωσήφ,  νά φύγει ξαφνικά γιά τήν Αἴγυπτο, ἔχοντας μαζί του  ἕνα Μωρό.  Ὅμως, ἦταν ἐντολή Θεοῦ, καί ἔπρεπε νά ὑπακούσει,  καί ὑπάκουσε  ἐκ καρδίας.  Κι ἐπειδή  τό ταξίδι ἦταν δύσκολο καί  μακρυνό (περίπου μιά ἑβδομάδα πεζοπορία)  , πῆρε μαζί του ὡς βοηθό καί  τό  γυιό του τόν  Ἰάκωβο. «Φυγάς σύν αὐτῷ, ἐν Αἰγύπτῳ γενόμενος, σύν Ἰωσήφ τῇ Μητρί τε τοῦ Ἰησοῦ», λέει ἡ Ἐκκλησία μας γιά τόν Ἰάκωβο (Αἴνοι ΚΓ΄ Ὀκτωβρίου).
         Καί γιατί  τό Βρέφος Ἰησοῦς νά  μήν κρυφθεῖ κάπου ἐκεῖ στή Βηθλεέμ, ὅπως  ἔγινε μέ τόν Ἰωάννη τόν Βαπτιστή ἤ γιατί νά μήν  φυγαδευθεῖ δίπλα στή Συρία;  Γιατί, δηλαδή, ἐπέλεξε ὡς καταφύγιο τήν Αἴγυπτο;
Τότε ἡ Αἴγυπτος φημιζόταν γιά τά πολλά της εἴδωλα. Καί προσκύνηση εἰδώλων  κατά τή Γραφή,  σημαίνει  προσκύνηση δαιμόνων (Δευτ. 32:17). Δηλαδή, ἡ Αἴγυπτος ἦταν δαιμονοκρατούμενη!  Καί τό Βρέφος Ἰησοῦς φυγαδεύθηκε στήν Αἴγυπτο,  γιά  νά συντρίψει τά δαιμόνια.  Καί μόλις  τό Βρέφος  εἰσῆλθε στήν Αἴγυπτο   «τά γάρ εἴδωλα ταύτης Σωτήρ, μή ἐνέγκαντά σου τήν ἰσχύν, πέπτωκεν»  ( Β΄ Χαιρετισμοί),  τά πολυάριθμα ἀγάλματα πού «στοίχειωναν» τήν Αἴγυπτο,  ἔγιναν σκόνη, κάνοντας μεγάλο κρότο, , καθώς προεῖπε ὁ Ἡσαϊας «ἥξει εἰς Αἴγυπτον, καὶ σεισθήσεται τὰ χειροποίητα Αἰγύπτου ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ» (19:1). Ἔγιναν καί ἄλλα πολλά πού περιγράφει ὁ ἱστορικός  Σωζόμενος ( Ἐκκλησιαστική Ἰστορία. Βιβλίο Ε΄. Κεφάλαιο ΚΑ, P.G.67: 1281).
Κι ἐπειδή  ἡ Αἴγυπτος  εὐλογήθηκε ἀπό τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, γι'αὐτό  στή χώρα αὐτή   ἄνθησε ὁ περίφημος Μοναχισμός, πού ἀνέδειξε μεγάλους Ὁσίους,  Παῦλο τόν Θηβαῖο,  Ἀντώνιο τόν Μέγα, Ὁσία Μαρία τήν Αἰγυπτία κ.λ.π. Αὐτό ἐννοεῖ ἡ Γραφή, ὅταν λέει, προφητεύει «ἥξουσι πρέσβεις ἐξ Αἰγύπτου» (Ψλμ. 67: 32).
 
Ὅμως, ἡ παραμονή τῆς Ἁγίας Οἰκογενείας  στήν Αἴγυπτο, ἦταν περιπετειώδης.  Οἱ εἰδωλολάτρες Αἰγύπτιοι, βλέποντας ὅλα αὐτά τά φοβερά, πού ἔκανε τό Βρέφος Ἰησοῦς, ἔνιωσαν  σάν νά ταπεινώθηκαν, καθώς προεῖπε ὁ Ἡσαϊας,   «ἡ καρδία αὐτῶν ἡττηθήσεται ἐν αὐτοῖς» (19:1) καί στράφησαν  ἐναντίον τῆς Ἁγίας Οἰκογένειας. Δέν τήν ἄφηναν σ' ἡσυχία! Στό διάστημα πού ἡ Ἁγία Οἰκογένεια ἔμενε στήν Αἴγυπτο  (3-5 χρόνια) ἀναγκαζόταν κάθε τόσο  νά ἀλλάζει τόπο  διαμονῆς!
          «῾Ο ῾Ηρώδης πέθανε. Σήκω. Πάρε τὸ Παιδὶ καὶ τὴ μάνα Του, γύρισε στὴν ᾿Ιουδαία» (Μτ.2:19), εἶπε Ἄγγελος στόν Ἰωσήφ. Ὅμως, οὔτε καί τώρα τά  πράγματα ἦρθαν, ὅπως ἡ Ἁγία Οἰκογένεια θά ἤθελε. Καθ' ὁδόν ἔμαθε ὅτι στήν  Ἰουδαία  βασίλευε ὁ γυιός τοῦ Ἡρώδη, ὁ Ἀρχέλαος. Χειρότερος ἀπό τόν Ἡρώδη!  «Καί ὁ Ἰωσήφ φοβήθηκε νά πάει καί νά μείνει στή Βηθλεέμ, καί ἐγκαταστάθηκε στή Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας (Μτ. 2:22-23).
Ὁ Θεός θά μποροῦσε νά «ἀφανίσει» τόν Ἀρχέλαο, καί ἔτσι ὁ Ἰωσήφ νά πάει μέ τήν ἡσυχία του στή Βηθλεέμ, ἀλλά δέν τό ἔκανε.   Ὅπως ἐπίσης θά  μποροῦσε νά «ἀφανίσει» τόν  Ἡρώδη, δέν τό ἔκανε, ἀλλά περίμενε νά «ἔρθει ἡ ὥρα του».  Κι ἐνῶ   ἤξερε πότε ὁ Ἡρώδης  θά πέθαινε,   δέν  τό φανέρωσε  στόν Ἰωσήφ.  «Μείνε  ἐκεῖ μέχρι νά σοῦ εἰπῶ» (Mτ. 2:13), τοῦ εἶπε ὁ Ἄγγελος.  Καί ἔμενε, χωρίς νά μπορεῖ ἀπό μόνος του νά ἀποφασίσει πότε θά γυρίσει στήν πατρίδα του, ἀλλά καί χωρίς νά ξέρει πότε θά γυρίσει! (Τό διανοούμαστε;!).  Ἔτσι ἐνεργεῖ  ὁ Θεός. Ἔχει  τό δικό του «σκεπτικό». Πιό «σωστό» ἀπό τό δικό μας. Τόν ἐμπιστευόμαστε;