Οἱ πιστοὶ κάθε ἐποχῆς διψοῦν γιὰ καλοὺς ποιμένες

 «Αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν».

Οἱ πιστοὶ κάθε ἐποχῆς διψοῦν γιὰ καλοὺς ποιμένες, ποὺ θ᾽ ἀγρυπνοῦν καὶ θά κοπιάζουν γιὰ τὶς ψυχές τους, γιὰ τὴν πνευματική τους πρόοδο.

Καὶ κάθε ἐποχὴ ἔχει νὰ παρουσιάσει τέτοιους «ποιμένες» καὶ «διδασκάλους», ποὺ μὲ τὸ παράδειγμά τους καὶ τὸ λόγο τους βοηθοῦν στὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τοῦ λαοῦ.

Ἀλλὰ δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ ζητᾶμε «καλοὺς ποιμένας». Δὲν ἀρκεῖ αὐτοὶ μόνο ν᾽ ἀγρυπνοῦν γιὰ τὶς ψυχές μας. Πρέπει καὶ ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἄγρυπνοι στὶς ἐπάλξεις τῆς ψυχῆς μας.

Ἂν ὅλοι μας δὲν ἀνεβοῦμε πιὸ ψηλά, δὲν προχωρήσουμε στὴν ἀρετὴ καὶ ἀναγέννηση, τότε πῶς θὰ βγοῦν ἀπὸ τὰ σπλάχνα τοῦ λαοῦ «καλοὶ ποιμένες»; Καὶ ἂν οἱ γονεῖς, δὲν βοηθήσουν τοὺς νέους νὰ προσανατολιστοῦν σωστὰ στὴ ζωή, νὰ μορφωθοῦν χριστιανικά, πῶς θὰ ἔχουμε «καλοὺς ποιμένες»;

Πράγματι ὁ σήμερον ἑορταζόμενος ἅγιος Νικόλαος εἶχε ὅλα τὰ χαρίσματα τοῦ «καλοῦ ποιμένος», κατὰ μίμηση Ἐκείνου, ὁ ὁποῖος εἶχε διακηρύξει: «ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός». Καὶ τέτοιους «ποιμένες» πρέπει νὰ εὐχόμαστε νὰ ἀναδεικνύει ὁ Κύριος σὲ κάθε ἐποχή.