Η εορτή των Θεοφανείων στο Σύδνεϋ

 Να διατηρήσουμε καθαρό τον λευκό χιτώνα τον οποίο λάβαμε κατά το Βάπτισμά μας, ήταν το κεντρικό μήνυμα που απηύθυνε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, με την ευκαιρία της Δεσποτικής Εορτής των Θεοφανείων.
Ο Σεβασμιώτατος, το πρωί της Τετάρτης, 6 Ιανουαρίου, προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και κατάνυξης στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σύδνεϋ. Στη συνέχεια, προέστη της Ακολουθίας του Μεγάλου Αγιασμού, ενώ στο τέλος μίλησε στους πιστούς για το περιεχόμενο και το νόημα της Δεσποτικής Εορτής που αποτελεί το επισφράγισμα των εορτών του Αγίου Δωδεκαημέρου.
Υπενθύμισε καταρχάς ότι την ημέρα των Θεοφανείων ή Επιφανείων η Εκκλησία μας εορτάζει τη φανέρωση, για πρώτη φορά, των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας στον άνθρωπο, που συνέβη κατά το Βάπτισμα του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.
Ακολούθως, αναφέρθηκε στο Μυστήριο του Βαπτίσματος, το οποίο σηματοδοτεί την είσοδο κάθε πιστού στην Εκκλησία. Την ημέρα του Βαπτίσματος, εξήγησε, συντελείται μια αναγέννηση του ανθρώπου και διαγράφεται όλο το κακό παρελθόν, σα να ξεκινάει μια καινούργια σελίδα. “Γι’ αυτό κάθε άνθρωπος που βαπτίζεται, μετά ντύνεται στα λευκά”, παρατήρησε, “διότι, ακριβώς, αυτό το λευκό χρώμα δείχνει τη νέα αρχή που κάνει καθώς βαπτίζεται στο όνομα της Αγίας Τριάδας”.
Αναγνωρίζοντας ότι στην πορεία της ζωής μας όλοι οι άνθρωποι, με τα λάθη και τις αμαρτίες μας, λερώνουμε τον λευκό χιτώνα που είχαμε ενδυθεί κατά το Βάπτισμα, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως “η Εκκλησία μάς καλεί δια των μυστηρίων και δια της εξομολογήσεως να ανανεώνουμε το Βάπτισμά μας, και αυτό το οποίο ελάβαμε την πρώτη ημέρα, να το έχουμε πάντοτε καθαρό και αγιασμένο”. “Ώστε όταν έρθει η ώρα του Θεού και φύγουμε από αυτόν τον κόσμο”, συμπλήρωσε, “τότε να φορέσουμε τον λευκό χιτώνα και να παρουσιαστούμε ενώπιον του δικαιοκρίτου Χριστού. Και να Του πούμε ότι εμείς στη ζωή μας αγαπήσαμε Εσένα. Και αν είχαμε αδυναμίες, και αν κάναμε λάθη, και αν κάναμε αμαρτίες, συνεχώς ζητούσαμε το έλεός Σου και τη φιλανθρωπία Σου. Και να Τον παρακαλέσουμε να μη δει τα λάθη μας και τις πτώσεις μας και τις αμαρτίες μας, αλλά να δει τον αγώνα μας και τη διάθεσή μας να είμαστε κοντά Του και να γίνουμε συγκληρονόμοι της δικής Του Βασιλείας”.