Άγιοι Ακύλας και
Πρίσκιλλα VS Βαλεντινάκια
Ένας αθεράπευτος
έρωτας με το Χριστό
VS
εφήμερα συναισθήματα
Αυθεντικότητα VS εμπορικότητα
Κοινωνία με το Χριστό
VS
κόκκινα αρκουδάκια και τριαντάφυλλα ψυγείου
Θυσιαστική Αγάπη που ουδέποτε εκπίπτει
VS
«Πεθαίνω για σένα κι ας είσαι απάτη» [1]
«Μπορώ να μην φανώ ανδρείος άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» [2]
VS
«Μωρό μου sorry, μα έχω βρει καλύτερο αγόρι» [3]
Ορθοδοξία VS Δύση
Αλήθεια VS Ψέμα
Χρόνια πολλά στους όπου γης ερωτευμένους
με τη μεγάλη, την αιώνια Αγάπη,
αυτή που νοηματοδοτεί όλες τις γήινες αγάπες.
_____________
[1] Τραγούδι σε στίχους Γ. Μαύρου και Ελ. Ράντου, μουσική
Λ. Μαχαιρίτσα και πρώτη ερμηνεία Γ. Μαργαρίτη.
[2] Τα τελευταία
λόγια του Αγίου Ακύλα όταν είδε την σύζυγό του Αγία Πρίσκιλλα να γίνεται
μάρτυρας δι' αποκεφαλισμού.
[3] Τραγούδι σε στίχους - μουσική Φοίβου και ερμηνεία
Έλλης Κοκκίνου.
Υπ.
Έξυπνη αντιδιαστολή, πετυχημένη παρουσίαση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο! Πολύ καλό και ψυχωφέλιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαμβώ
Από την αρχή ως το τέλος όλα είναι εξαιρετικά. Την διάβασα και την ξαναδιάβασα. Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά σε όσους και όσες γιόρταζαν χθες ή σήμερα. Χρόνια πολλά και σε μας που δεν γιορτάζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωραπο χορτάσαμε διαζύγια και δυστυχία εκείνοι που έκαναν Θεό τον έρωτα ομολογούν: Ο έρωτας έχει σχέση με μια έξαψη της σάρκας που σε τρελαίνει κάνει τον κύκλο της φεύγει αφού από γλυκα έγινε φαρμακι. Η αγάπη είναι η ουσία και η ευτυχία στην καρδιά και στις σχέσεις! Αδέλφια μου Ο Χριστός λεγει: ΕΓΩ ΕΊΜΑΙ Η ΑΓΆΠΗ. Αυτό ζητάει και ο Κορίνθιος.Ο.Π
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε 10:33 π.μ. ποιούς εννοείς ότι γιορτάζουν σήμερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ψευτο-γιορτή του Βαλλεντίνου είναι κοσμική και αμαρτωλή.
Εμείς οι πιστοί δεν γιορτάζουμε σήμερα.
Μόνο οι έγγαμοι Χριστιανοί χθες εόρταζαν.
Το ζητούμενο 14/2 11.21 είναι να εορτάζουν την ενότητα κ την υπομονή έως τέλους και έως τέλους να μην αρνηθούν τον Χριστό,ο,τι πιο σημαντικό,επειδή έως τέλους υπάρχει ο κίνδυνος λόγω πειρασμών δαιμονίων,ακόμα και αν η ζωή ήταν όμορφη πριν το τέλος μη μακαριζω κανέναν!Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν αντέχουν τους πόνους μέχρι τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε τις ανέχειες,ούτε τις ασθένειες,ούτε τις πληγές,επομένως,πρέπει να καλλιεργηθεί εκείνο το φρόνημα που ναι μεν οδηγεί στην αγάπη Του Χριστού κ Θεού,αλλά,και την πίστη σ' εκείνον επί τη υπομονή στις θλίψεις,που είναι δύσκολο.
Και το έχω δει σε ανθρώπους με καρκίνο οι οποίοι φώναζαν,πως εδώ είναι η καρδιά μου Θε μου γιατί δεν μου την παίρνεις να ησυχάσω από τους πόνους?
Και αν δεν υπήρχαν άνθρωποι δίπλα του να τον στηρίζουν στην πίστη ίσως και να την έχανε γιατί είδα και την αντίθετη περίπτωση να υβρίζουν και τον Θεό και την ζωή ως ψεύτρα.
Να εορτάσουμε την αγάπη ναι κ θυμήθηκα έναν θεολόγο στο Λύκειο ο οποίος μας έλεγε πως οι ενωμένοι μεταξύ τους,πρέπει να είναι κ ενωμένοι με Τον Θεό πάσει,θυσία.....
Ο άνθρωπος που είναι πλασμένος για την τέλεια αγάπη και το ολοκληρωτικό δοσιμο, πώς αρέσκεται να ζει έτσι, με μια απάτη. Όποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τα"ξυλοκέρατα", κάνει ένα μπαμ και μπαίνει στην ορθόδοξη εκκλησία και ο Θεός τον ανταμείβει για όλους τους πόνους του και επουλώνει όλες τις πληγές του
ΑπάντησηΔιαγραφή