Ανεμογιάννης - Ευτυχία Γερ. Μάστορα

Ανεμογιάννης

Ευτυχία Γερ. Μάστορα (Παπαγεράσιμου)

Προς του Γιαννά που πήγαινες είδες το παλικάρι;

Τον είδες τον πυρπολητή με το δαυλό στο χέρι,

να στέκει ολόρθος κι άφοβος στης βάρκας του την πλώρη;

Για τη γενιά του ρώτησες; Έμαθες τ’ όνομά του;

Σου είπε πως είν’ πολεμιστής, ναύτης της Μπουμπουλίνας,

πως είναι ο Γιώργης Παξινός, είν’ ο Ανεμογιάννης

και τα εικοστρία χρόνια του τα ’δωκε στην πατρίδα;

Σαν άκουσε την προσταγή απ’ τους καπεταναίους,

μόνος του ξεπετάχτηκε να πάρει το μπουρλότο,

μόνος ν’ ανάψει το δαυλό, να πιάσει το τιμόνι,

μόνος να βάλει τη φωτιά στην τούρκικη φρεγάτα.

Μα οι φλόγες που θεριεύουνε, δεν καίνε τη φρεγάτα…

τη βάρκα του τυλίγουνε… κάνουν το φλόκο στάχτη…

κι ολόγυρα το ζώνουνε τ’ άξιο το παλικάρι,

οπού βουτάει στη θάλασσα και το μπουρλότο σπρώχνει

και κολυμπάει σαν το θεριό να φτάσει στη φρεγάτα.

Τούρκικα βόλια πέφτουνε, μα ο Γιώργης δε δειλιάζει

κι ο καπετάνιος πρόσταξε και δυνατά φωνάζει:

– Γύρισε πίσω, Παξινέ, παράτα το μπουρλότο.

Κι ο ήρωας ο Παξινός απόκριση του δίνει:

– Ζητάμε, αδέλφια, λευτεριά για τη χρυσή Πατρίδα,

την πίστη να κρατήσουμε… για τούτα πολεμάμε

κι αν είναι νά ’ρθει ο θάνατος, τιμή για μας και δόξα.

Ήταν τα λόγια τα στερνά… κι οι Τούρκοι τόνε πιάνουν,

τον δένουν… τον σουβλίζουνε… και ζωντανό τον καίνε

και το καμένο του κορμί, φλάμπουρο το σηκώνουν.

Και διάβηκαν και πέρασαν δύο αιώνων μέρες

κι ο Γιώργης ο πυρπολητής με τα εικοστρία χρόνια

στέκεται ολόρθος κι άφοβος στης βάρκας του την πλώρη

και διαφεντεύει τους Παξούς με το δαυλό στο χέρι.

_____________________________

Το καλοκαίρι του 1821 θυσιάζεται για την Πατρίδα, σε ηλικία 23 ετών, ο αγωνιστής Γεώργιος Ανεμογιάννης ή Παξινός που καταγόταν από τους Παξούς.

Η θυσία του πραγματοποιείται στην προσπάθειά του να πυρπολήσει τη ναυαρχίδα των Τούρκων, όταν ο ελληνικός στόλος πολιορκούσε τον τουρκικό, στο λιμάνι της Ναυπάκτου. Το μικρό μας Νησί, με περηφάνια κι ευγνωμοσύνη έστησε ορειχάλκινο άγαλμα στο λιμάνι του Γαΐου, στη θέση Γιαννά, που τον παρουσιάζει όρθιο στην πλώρη του πυρπολικού του με το δαυλό στο χέρι, καλώντας όλους να μνημονεύουμε τον σπάνιο ηρωισμό του και την μοναδική αυταπάρνηση και αυτοθυσία του.

Ο ορειχάλκινος ανδριάντας (έργο του γλύπτη Νικόλα) του Παξινού Πυρπολητού Γεωργίου Ανεμογιάννη (1798-1821) είναι στημένος από το 1966 στην παραλία του Γαΐου Παξών. Παρόμοιος ανδριάντας είναι στημένος από το 1972 και στην είσοδο του λιμανιού της Ναυπάκτου.

Από τη ποιητική συλλογή "Παξινοί Δεκαπεντασύλλαβοι" (2005) της Ευτυχίας Μάστορα