Μνήμη του Νεομάρτυρος Δήμου (ή Δημητρίου) αλιέως (10 Απριλίου)

 Σήμερα, 10 Απριλίου, η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Νεομάρτυρος Δήμου ή Δημητρίου αλιέως.
Ο Νεομάρτυρας Δήμος καταγόταν από το χωριό Οζούν Κιου-πρού (Μακριά Γέφυρα) της επαρχίας Αδριανουπόλεως. Έκανε το επάγγελμα του ψαρά και εργαζόταν σε κάποιο ιχθυοτροφείο της Σμύρνης. Ήλθε σε προστριβή με τον Τούρκο ιδιοκτήτη του ιχθυοτροφείου, ο όποιος τον συκοφάντησε ότι δήθεν ο Δήμος ορκίστηκε να γίνει Τούρκος. Οδηγήθηκε με ψευδομάρτυρες στον κριτή και αφού επέμενε σταθερά στην πίστη του, ρίχτηκε στη φυλακή και βασανίστηκε φρικτά. Όταν τον έβγαλαν από τη φυλακή (τρεις φορές), ο Δήμος συνεχώς ομολογούσε τον Χριστό. Τότε ο κριτής τον καταδίκασε σε θάνατο με αποκεφαλισμό, γεγονός που συνέβη στις 10 Απριλίου 1763 μ.Χ., ημέρα Πέμπτη, στη Σμύρνη. Το λείψανο του Αγίου ενταφιάστηκε με τιμές στο Ναό του Αγίου Γεωργίου στη Σμύρνη. Ο τάφος του έγινε προσκύνημα των πιστών, που τους παρείχε πολλά ιάματα.
«Αὐτό πού διακρίνει τούς ἐθνομάρτυρες ἀπό τούς νεομάρτυρες ἦταν ἡ συνείδηση, τήν ὁποίαν εἶχαν γιά τόν ἔσχατο λόγο, πού τούς ὁδηγοῦσε στήν θυσία – μαρτύριο». Οι Εθνομάρτυρες, κληρικοί και λαϊκοί, «μαρτύρησαν – θυσιάστηκαν ἀγωνιζόμενοι γιά τήν ἀπελευθέρωση ἀπό τούς τούρκους καί γενικά ἕνεκα τοῦ μεγάλου τους ρόλου στήν ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἐνῶ φυσικά ἐνδιαφέρονταν καί γιά τήν πίστη τους. Θυσιάστηκαν δηλαδή ὡς φορεῖς τῆς ἑλληνικότητάς τους καί ἡ δύναμη πού τούς ὁδήγησε στήν θυσία ἐκπορευόταν κυρίως ἀπό τήν φιλοπατρία τους, ἀπό τήν ἑλληνικότητά τους. Ἔτσι ἔγιναν Ἐθνομάρτυρες».
«Ἡ μεταξύ Νεομαρτύρων καί Ἐθνομαρτύρων σύγχυση, πού ὄντως εἶναι εὔκολη, πρέπει καί μπορεῖ ν’ ἀποφευχθεῖ μέ τήν προσεκτική διακρίβωση τοῦ κυρίως λόγου, γιά τόν ὁποῖο αὐτοί θυσιάστηκαν καί τῆς συνειδήσεως πού εἶχαν γιά τό μαρτύριό τους. Προσοχή ἀπαιτεῖται καί στήν πρόκληση γιά ἀλλαξοπιστία, ἐξισλαμισμό, τό νά γίνουν οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί μωαμεθανοί στήν πίστη».
«Προκαλοῦνται πάντοτε νά ἐξομόσουν οἱ ὑποψήφιοι Νεομάρτυρες, ἀλλά συχνά προκαλούνται καί οἱ ὑποψήφιοι Ἐθνομάρτυρες. Οἱ πρῶτοι προκαλοῦνταν, διότι ἐνοχλοῦσε ἡ πίστη τους. Οἱ δεύτεροι προκαλοῦνταν, διότι ἐνοχλοῦσε ἡ πατριωτική δράση τους».
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου