Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021

Είστε έτοιμοι να περάσετε στην απέναντι όχθη; Aupetit Michel

 Ιδού και ο Θυρεός του Παρισιού

 Είστε έτοιμοι να περάσετε στην απέναντι όχθη;

  Aupetit Michel

Ομιλία του Μισέλ Ωπτί, με αναφορά στο περιστατικό του προπηλακισμού Χριστιανών (από ομάδες «antifa») κατά την πρόσφατη λιτανεία για τους μάρτυρες της Κομμούνας…

Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὀψίας γενομένης· διέλθωμεν εἰς τὸ πέραν (Μκ 4, 35)

Αγαπητοί μου αδερφοί, είστε άραγε έτοιμοι να διέλθετε εις το πέραν; Είστε έτοιμοι να περάσετε στην απέναντι όχθη;

Όταν ο Χριστός καλεί τους μαθητές να περάσουν στην απέναντι όχθη, κατ’ ουσίαν τους ζητά να περάσουν από τον εβραϊκό κόσμο, δηλαδή από τον κόσμο που είναι οικείος σε αυτούς, σε ένα νέο κόσμο: τον κόσμο των εθνικών. Τους ζητά να περάσουν, από τον κόσμο που λατρεύει τον Ένα Θεό, σε έναν πρωτόγνωρο γι’ αυτούς κόσμο, σε έναν κόσμο ξένο και αβέβαιο, όπου επικρατεί η ειδωλολατρία και ένα σωρό αλλότριες θρησκευτικές δοξασίες.  

Είμαστε άραγε έτοιμοι να πάρουμε το ρίσκο και να μπούμε μαζί με το Χριστό στη βάρκα που θα μας οδηγήσει σε έναν άγνωστο και ίσως επιθετικό κόσμο; Κοντολογίς, είμαστε έτοιμοι να γίνουμε κήρυκες του Ευαγγελικού μηνύματος στο εδώ και στο τώρα, στη Γαλλία, σε αυτή την πρώην χριστιανική χώρα που πλέον έχει ασπαστεί τον αγνωστικισμό, που έχει υιοθετήσει μία αμφίβολη και διαρκώς συρρικνούμενη ηθική, που έχει απεμπολήσει κάθε αξία και έννοια σεβασμού, ιδίως δε όταν πρόκειται για αξίες ή έννοιες που περιέχουν το πρόθεμα «βιο-»;

Όντως, δε χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να περάσουμε στην απέναντι όχθη. Αρκεί να μπούμε στο μετρό, να βρεθούμε στους εργασιακούς χώρους ή στις οικογενειακές συνάξεις ή ακόμη και στις πλατείες ή στα γήπεδα ποδοσφαίρου.

Μήπως αδερφοί μου έχετε ίσως φόβο για τις θύελλες που θα ξεσηκωθούν με το θράσος σας; Φαντάζομαι πως, κατ΄ αντιστοιχία με τους μαθητές, θα επιθυμούσατε ο Ιησούς να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Εξάλλου, Αυτός είναι ο Υιός του Θεού, Αυτός είναι ο Σωτήρας. Ας ξυπνήσει λοιπόν, ας κουνηθεί: «Κοίταξε, Κύριε, πώς μας χλευάζουν και μας εμπαίζουν, πώς μας γελοιοποιούν και φθάνουν στο σημείο να μας προπηλακίζουν, εμάς που το μόνο που θέλαμε να κάνουμε είναι να Σε τιμήσουμε έξω στο δημόσιο δρόμο, όπως κάνουμε πάντα εδώ και αιώνες, χωρίς να ενοχλήσουμε ποτέ κανέναν. Δε Σου λέει αυτό κάτι Κύριε; Γιατί δεν ξυπνάς επιτέλους;»

Ναι, ίσως σκέφτεστε πως ο Κύριος κοιμάται ενώ το σκάφος της Εκκλησίας κλυδωνίζεται από τα κύματα… Αλλά, στην πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν είναι αν ο Χριστός μοιάζει να κοιμάται ή να κωφεύει. Όχι! Το πρόβλημα είναι μάλλον αυτό το πλήρωμα, αυτοί οι ναύτες του γλυκού νερού, δηλαδή εμείς, οι μαθητές του σήμερα και του χθες, που μας πιάνει τρόμος όταν συναντήσουμε τον πρώτο ενάντιο άνεμο.

Όμως η ειρήνη και ηρεμία μας δε θα έπρεπε να έρχονται από το αν ο Χριστός θα τα έκανε όλα Αυτός, στη θέση μας. Η πηγή της ειρήνης μας πρέπει να είναι απλώς και μόνο η παρουσία του Χριστού μαζί μας. Είναι μέσα στη βάρκα! Πώς θα μπορούσε ποτέ η βάρκα αυτή να καταποντισθεί, όταν εντός της είναι Αυτός, ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο Αιώνιος και Δημιουργικός Λόγος, η Πηγή της Ζωής; Πόσο μικρή είναι πια η πίστη μας…

Αλήθεια, δεν ξέρουμε πως ο Χριστός είναι παρών όταν δύο ή τρεις είναι συνηγμένοι και προσεύχονται στο Όνομά Του; Δεν ξέρουμε πως ο Χριστός είναι παρών στη Θεία Ευχαριστία, προσφέροντας το Σώμα Του ως τροφή του παντός κόσμου; Δεν ξέρουμε πως ο Χριστός είναι παρών έξω από την θύρα της καρδιάς μας και κρούει; Δεν ξέρουμε πως ο Χριστός είναι παρών σε κάθε εξομολόγηση δίνοντας την άφεση των αμαρτιών με τα λόγια του ιερέα;

Εσείς αδελφοί μου είστε το πλήρωμα αυτής της βάρκας, που δεν είναι άλλη από την Εκκλησία. Και είναι ακριβώς η Εκκλησία, που μας δίνει το δώρο της υιοθεσίας και με το βάπτισμα μας καθιστά τέκνα του Θεού, είναι η Εκκλησία που μας θρέφει διηνεκώς με την Ευχαριστία, είναι η Εκκλησία που μας ανορθώνει με τη μετάνοια.

Ξέρετε πως ο αρχαίος θυρεός της πόλης του Παρισιού συμβολίζει μία βάρκα και φέρει την επιγραφή « fluctuat nec mergitur ». Η φράση αυτή σημαίνει: «κλυδωνίζεται από τα κύματα, αλλά ποτέ δεν καταποντίζεται». Αν λοιπόν ισχύει για την παρισινή βάρκα πως παλεύει στα κύματα αλλά ποτέ δε βουλιάζει, πόσο περισσότερο ισχύει αυτό για τη βάρκα του Θεού, για την Εκκλησία; Αλήθεια, το πιστεύετε αυτό;

Και τώρα; Είστε έτοιμοι, αγαπητοί μου κήρυκες, αγαπητοί μου μάρτυρες του ευαγγελικού μηνύματος στο εδώ και στο τώρα, είστε έτοιμοι να περάσετε στην απέναντι όχθη με το Χριστό; 

Μετάφραση Χάρης Χατζηγώγος


Πηγή: Ενοριακό info


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου