Τό μέγεθος τῆς ἐπισκοπικῆς εὐθύνης

“Γίνωσκε γάρ, ποθεινότατε ἡμῖν καί τιμιώτατε, ὅτι οὔπω οἶδα τοσοῦτον πένθος ἄλλοτε τῇ ψυχῇ μου παραδεξάμενος ὅσον νῦν, ὅτε ἤκουσα τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν τήν σύγχυσιν. Ἀλλά μόνον εὔχου, ἵνα δώῃ ἡμῖν ὁ Κύριος μηδέν κατά θυμόν ἐνεργεῖν, ἀλλά ἔχειν τήν ἀγάπην, ἥτις “οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ φυσιοῦται”. Ὅρα γάρ ὅπως οἱ μή ἔχοντες ταύτην ἐπήρθησαν μέν ὑπέρ τά μέτρα τά ἀνθρώπινα, ἐνασχημονοῦσι δέ τῷ βίῳ κατατολμῶντες πράξεων, ὧν ὁ παρελθών χρόνος οὐκ ἔχει τά ὑποδείγματα.”
(Μ. Βασιλείου: Ἐπιστ. 89/130/ Θεοδότῳ Ἐπισκόπῳ Νικοπόλεως, 2. Ε.Π.Ε., τ.2, σ.134)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Γνώριζε λοιπόν, πολυαγαπητέ καί τιμιότατε, ὅτι ποτέ ὡς τώρα δέν εἶδα νά καταλαμβάνει τήν ψυχή μου τόσο πένθος ὅσο τώρα, πού πληροφορήθηκα τήν σύγχυση τῶν έκκλησιαστικῶν θεσμῶν. Ἐσύ ὅμως μόνο νά προσεύχεσαι νά μᾶς δίνει ὁ Κύριος νά μήν ἐνεργοῦμε τίποτα μέ θυμό, ἀλλά νά ἔχουμε τήν ἀγάπη, ἡ ὁποία “δέν κάνει τίποτε ἄπρεπο, δέν φουσκώνει ἀπό ὑπερηφάνεια”.

Γιατί κοίτα πώς οἱ μή ἔχοντες αὐτή τήν ἀγάπη ὑπερηφανεύτηκαν πάνω ἀπό τά ἀνθρώπινα μέτρα καί φέρονται ἄπρεπα (ἀδιάντροπα) στό βίο τους ἀποτολμώντας πράξεις πού στό παρελθόν δέν ἔχουν ποτέ ξανασυμβεῖ.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 313, Φεβ 2012