Ἡ μεγάλη κλήση - π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

 

Κυριακή Β΄Ματθαίου
Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον

Ἡ μεγάλη κλήση

Του μακαριστού

Αρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Μουσουρούλη

(†11/01/2021)

Ἀρχιγραμματέως  Ἱεράς Συνόδου

τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου

 «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»
 (Ματθ. δ΄19)

Ἡ ὥ­ρα εἶ­ναι με­γά­λη καί συ­γκλο­νι­στι­κή γι­ά τήν ἱ­στο­­ρί­α τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τας: ὁ Ἰησοῦς ἀπό τή  Ναζαρέτ, ξε­κι­νᾶ τό κο­σμο­σω­τή­ριο ἔρ­γο του, ἐκλέγοντας τούς πρώ­τους μα­θη­τές του στό μα­γευ­τι­κό ἀ­κρο­γυ­ά­λι τῆς λί­μνης τῆς Γα­λι­λαί­ας. Σέ μι­ά ψα­ρό­βαρ­­κα ἀ­ντι­κρύ­ζει δυ­ό ἡ­λι­ο­καμ­μέ­νους ψα­ρά­δες νά ρί­χνουν τά δί­χτυ­α τους τό Σίμωνα Πέτρο καί τόν Ἀνδρέα, τόν ἀδελφό του. Σ’ αὐ­τούς λοι­πόν πρῶτα ὁ Κύ­ρι­ος ἀ­πευ­θύ­νει τήν με­γά­λη πρό­σκλη­ση: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀν­θρώ­πων». Ἐ­λᾶ­τε μα­ζί μου κι ἐ­γώ θά σᾶς δώ­σω τήν ἱ­κα­νό­τη­τα νά ἑλ­κύ­ε­τε ἀν­θρώ­πους στήν Βα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ.

Τήν ἴδια πρόσκληση ἀπευθύνει σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους. Ἄς ἐπιχειρή­σουμε λοιπόν σήμερα νά γνωρίσουμε καλύτερα τό πρόσωπο αὐτοῦ πού μᾶς καλεῖ καί πῶς θά ἀνταποκριθοῦμε στήν κλήση Του.

****

«Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»

          Αὐτός  πού προσκαλεῖ τούς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας νά τόν ἀκολου­θή­σουν μέχρι πρίν ἀπό λίγο ἐργαζόταν καί ὁ ἴδιος στή Ναζαρέτ, σάν ἕνας τεχνίτης, σάν μαραγκός (Μάρκ. στ΄3).

          Νά ὅμως πού δέν εἶναι ἕνας ἁπλός μαραγ­κός, ἕνας κοινός καί συνηθισμένος ἐργά­της. Αὐτός πού προσκαλεῖ εἶναι ὁ Ἰησοῦς. Εἶναι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ. Εἶ­ναι ὁ Οὐράνιος, ὁ ἀνυπέρβλητος Διδάσκαλος ὁλό­κλη­ρης τῆς ἀνθρωπότητας, ὁ ὁποῖος γι' αὐτό ἦρθε στόν κό­σμο "ἵνα μαρτυρήσῃ τῇ ἀληθείᾳ"  (Ἰω. ιη΄37). Ἦρθε γιά νά ἀποκαλύψει καί νά κηρύξει τήν ἀλήθεια καί μ' αὐτήν νά κατακτήσει τόν κόσμο. Αὐτός πού καλεῖ τούς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας καί τά πλήθη τῶν ἀνθρώπων στ' ἀκρογιάλια τοῦ κόσμου εἶναι ἡ ἐνυπόστατη Σοφία τοῦ Θεοῦ.

          Τώρα πού ὁ χρόνος γιά τόν ἐρχομό τοῦ Μεσσία εἶχε συμπληρωθεῖ καί πλησίαζαν οἱ μέρες κατά τίς ὁποῖες θά θεμελίωνε πάνω στή γῆ τή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, θά ἵδρυε δηλαδή τήν Ἐκκλησία Του, τώρα ξεκινᾶ τό δημόσιο κηρυκτικό καί λυτρωτικό ἔργο Του. Καί τό ξεκινᾶ μέ τήν πρόσκληση "δεῦτε ὀπίσω μου" καί ζητεῖ νά τόν ἀκολουθήσουν οἱ πρῶτοι Μαθητές. Ἀλλά καί πάλι δέν ἀρκεῖται σ' αὐτό. Περιόδευε ὅλη τή Γαλιλαία κηρύσσοντας καί διδάσκοντας τό εὐαγγέλιο "τῆς Βασιλείας"  (Ματθ. δ΄23).

          Καί τό ἔργο αὐτό τό ἐπιτελοῦσε μέ ζῆλο καί ἐνδιαφέρον θερμό. Συνομιλοῦσε μέ τούς ψαράδες τῆς Τιβεριάδας ἀλλά καί μέ τούς σοφούς διδασκάλους τοῦ Νόμου στίς συναγωγές. Μιλοῦσε καί οἱ λόγοι Του ἔμπαιναν στίς ψυχές τῶν ἀκροατῶν Του καί ἔφερ­ναν ἀγαλλίαση καί σκόρπιζαν τήν ἐλπίδα καί τήν ἀνακούφιση, τόσο ὥστε νά βεβαιώνει ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής ὅτι (Λουκ. κ΄48) ὁ λαός κρεμόταν ἀπό τά χείλη Του καί τά πλήθη βεβαίωναν πώς μέχρι τότε δέν μίλησε καί δέν παρηγόρησε κανείς τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, ὅπως αὐτός ὁ νέος Διδάσκαλος (Ἰω. ζ΄46).

          Αὐτός λοιπόν ὁ ἴδιος Κύριος, ὅπως τότε ἀπηύθυνε τόν λόγο στούς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας καί στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς Του καί τῆς χώρας του, ἔτσι ἀπευθύνεται σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας καί μόρφωσης καί παρα­καλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε.

Ἡ πρώτη καί κύρια ἐπίσκεψη τῆς ἀγάπης τοῦ Χρι­στοῦ στή ζωή μας εἶναι ὅτι μᾶς ἀξίωσε νά γεν­νη­θοῦμε ἀπό γονεῖς χρι­στι­α­νούς, οἱ ὁποῖοι ἄνοιξαν τήν ζωή μας στό φῶς τοῦ Χρι­στοῦ μέ τό μυστήριο τοῦ ἁ­γί­ου Βαπτί­σμα­τος.

 Ἀπό τότε καί μέχρι νά κλείσουμε τά μάτια πάνω στή γῆ συνεχίζει ἀδιάλλειπτα νά μᾶς καλεῖ.

           Τό "Δεῦτε ὀπίσω μου" τό ἀπευθύνει πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους πού δουλεύουν στήν ἁμαρτία. Ἐλᾶτε κοντά μου, φωνάζει, νά σᾶς ἀπαλλάξω ἀπό τό δυσβάστακτο φορτίο τῶν τύψεων πού δημιουργοῦν οἱ ἁμαρτίες σας.

          "Δεῦτε ὀπίσω μου" λέγει σέ κάθε ἁπλό ἄνθρωπο τοῦ λαοῦ πού παλεύει νά ἐξοικονο­μήσει τά ἀπαραίτητα γιά τή συντήρηση τῆς οἰκογένειας του, γιά νά σέ ἀνακουφίζω ἀπό τό μόχθο τῆς σκληρῆς δουλειᾶς σου.

          Τό ἴδιο λέει καί στόν ἐπιστήμονα. Ἀκολού­θησέ με, γιά νά σέ βοηθήσω νά ἀξιοποιήσεις σωστά τά χαρίσματά σου καί νά τά χρησιμο­ποιήσεις γιά τό καλό καί ὄχι γιά τή ζημία τῆς κοινωνίας

          Ἀκολούθησέ με, λέει καί στόν ἄνθρωπο πού θλίβεται κάτω ἀπό τό βάρος τῶν προβλημάτων καί τῶν θλίψεων  τῆς ζωῆς  γιά νά παρηγορηθεῖς στίς θλίψεις σου καί νά βρεῖς τό βαθύτερο νόημα καί τόν σωτήριο σκοπό τοῦ πόνου.

          "Δεῦτε ὀπίσω μου" λέει καί πρός τούς νέους, γιά νά διατηρήσουν ἀκολουθώντας τόν Χριστό αἰώνια τή νεότητά τους καί τήν ἄνθηση καί τήν καρποφορία τῆς ψυχῆς τους σέ κάθε καλό ἔργο.

****

 Σ᾽ αὐτή τήν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ πῶς ἀνταποκρινόμαστε;

Ἐδῶ πρέπει νά κάνουμε μιά διευκρίνιση. Ἡ πρόσκληση πού ἀπηύθυνε ὁ Χριστός τότε στούς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας εἶχε περιεχόμενο τελείως ξεχωριστό καί ἐξαιρετικό. Ἐκεῖνοι οἱ δώδεκα δέν καλοῦνταν ἁπλῶς νά τόν ἀκολου­θήσουν. Τούς καλοῦσε γιά νά τούς κατα­στήσει συνεχιστές τοῦ ἔργου Του, στούς ὁποίους θά ἀνέθετε ἐντελῶς ἰδιαίτερη ἀποστολή.

Κι αὐτοί μόλις ἄκουσαν τήν θεϊκή κλήση «εὐθέως ἀφέντες τά δίκτυα ἠ­κο­λού­θησαν αὐτῷ». Ἀ­ν­τα­ποκρίθηκαν ἀμέσως στήν κλή­ση τοῦ Χριστοῦ. Ἄφησαν δίκτυα, πλοῖο, τρόπο καί συνήθειες ζωῆς, ἄφησαν γονεῖς, οἰκογένεια καί ὅ,τι ἀγαπητό καί προσφιλές εἶχαν.

Κι αὐτή τους ἡ αὐταπάρνηση ἔφθασε στό κατακόρυφο ὅταν μετά τήν Πεντηκοστή διεσπά­ρησαν στά πέρατα τῆς οἰκουμένης γιά νά κηρύξ­ουν τό λόγο τῆς Ἀναστάσεως.

Κι ἐμεῖς, ἀδελφοί, καλούμαστε νά ἀνταπο­κριθοῦμε στήν κλήση τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἴδια αὐταπάρνηση  καί προθυμία τῶν ἱερῶν μαθητῶν. «Σπουδάσατε, μᾶς λέγει ὁ Ἀπ.Πέτρος, βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆσιν καί ἐκλογήν ποιεῖσθαι» ( Β´Πετρ. α´10). Καταβάλετε  περισσότερη ἐπιμέ­λεια, γιά νά κάμετε τήν κλήση σας ἀσφαλῆ καί ἀμετακίνητη. Μήν ἐπιτρέπετε στόν ὁδοστρω­τήρα τῆς συνήθειας νά ἐξασθενεῖ τήν κλήση σας. Μή τήν ἀποδυναμώνετε μέ τήν νωθρότητα καί τή ραθυμία σας. Μήν ἀφήνετε τήν ἁμαρτία νά μαράνει τό ζῆλο σας καί νά σκληρύνει τήν καρδιά σας. Καί ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλά νά φροντίζετε νά περιπατεῖτε «ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε» μᾶς παραγγέλλει ὁ θεῖος Παῦλος. Ὅλη σας ἠ ζωή, ἀπό τίς ἐπιθυμίες καί τούς λογισμούς σας μέχρι τά λόγια καί τίς πράξεις σας νά εἶναι ἀντάξια τῆς κλήσεως, πού σᾶς ἔκαμεν ὁ Θεός.

****

«Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»

          Θεοφιλέστατε Πάτερ καί Δέσποτα, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, ὅταν ἀκολούθησαν τόν Χριστό, ὁπωσδήποτε δέν φαντάζονταν τίς τούς περίμενε. Εἶπαν τό «ναί» στήν πρόκλησή Του χωρίς νά ὑπολογίσουν τίς συνέπειες. Ὅμως γι´κείνη τήν προθυμία καί τήν σταθερότητά του μέχρι θανάτου στήν κλήση τους δοξάζονται καί ἐγκωμιάζονται αἰώνια. Παρόμοια δόξα ἀναμένει καί ὅλους τούς δικαίους στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ὅσοι ἀγωνίζονται ἐδῶ στή γῆ νά ζοῦν ὅπως θέλει ὁ Θεός, πού τούς ἐκάλεσεν κοντά Του, θά καθίσουν, μᾶς εἶπε στό θρόνο Του καί θά δοξάζονται αἰώνια στόν οὐρανό. Ἀνάμεσα σ᾽ αὐτούς εὐχηθεῖτε νά βρεθοῦμε καί ὄλοι ἐμεῖς, πού δεχθήκαμε τή μεγάλη κλήση νά γίνουμε χριστιανοί ὀρθόδοξοι.