Αποχαιρετούμε την Παναγιώτα Λάζαρη

 

Την εκπαιδευτικό Παναγιώτα Λάζαρη 

την αποχαιρετούμε με συγκίνηση ιερή. 

Αλλά δεν πρέπει να αποχαιρετήσουμε το πνεύμα που κατεύθυνε τη ζωή της.

Το πέρασμά της από τη γη ήταν ξεχωριστό και πρωτοπόρο, και η ιστορία της άξια προς μίμηση. Πιστή στις Ευαγγελικές προτροπές για αγάπη στον συνάνθρωπο και κοινωνική προσφορά στην νεότητα, άφησε βαθιά ίχνη στην καρδιά πολλών παιδιών τα οποία έζησαν κοντά της στην «Φωλιά του παιδιού»..

Ακούραστη εργάτης στο έργο το Χριστιανικό. Βοήθησε νέους και νέες να βρούνε ισορροπία στην ζωή τους, και τον σωστό δρόμο τους

Μην πούμε ότι αυτά είναι καλά, αλλά για άλλες εποχές...

Ότι οι ιεραπόστολοι ανήκουν στο παρελθόν...

Σίγουρα, πολλά αλλάζουν γύρω μας, και, ίσως, καλώς αλλάζουν.

Και σε πολλά πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς.

Σε πολλά!

Όχι όμως στο Πνεύμα της Αγάπης και της Θυσίας, που μας άφησε κληρονομιά με την οδηγητική και πρωτοπόρα ζωή της η Παναγιώτα Λάζαρη επί 10ετίες στην Πάτρα.

Όχι σ᾽ αυτό καμιά αλλαγή!

Σε ευχαριστούμε γι’ αυτό που ήσουν πάνω στη γη! 

Σε ευχαριστούμε γι’ αυτά που δεν κήρυξες με λόγια, αλλά στήριξες με έργα. 

Σε ευχαριστούμε γι’ αυτά που δεν έγραψες με μελάνι πάνω στο χαρτί, αλλά έπραξες με αγάπη πάνω στις ψυχές των νέων ανθρώπων. 

Όλη σας η ζωή ήταν ένα κήρυγμα σιωπηλό και ένα παράδειγμα ολοφώτεινο. Γι’ αυτό άκουσε τα λόγια τα φτωχά της καρδιάς μου και δέξου τα, σας παρακαλώ, ως ένα κεράκι στη μνήμη σας την αιώνια...

Καλό Παράδεισο, σεβαστή μας «θεία» Παναγιώτα!

Εύχου για τα "παιδιά" σας που πέρασαν από την «Φωλιά» σας, καθώς και για μας που σας γνωρίσαμε στο Έργο της Χριστιανικής Εστίας!

Αναστάσιος Κωστόπουλος