Μ. Βασίλειος & «ρουσφέτια» - ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Μ. Βασίλειος  & «ρουσφέτια»

         ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

   Ὅποιος  ἀγαπᾶ τό Θεό,  τηρεῖ  τίς ἐντολές Του (Ἰω.14,21).  Καί «ὁ ἀγαπῶν τόν Θεόν, ἀγαπᾶ καί τόν ἀδελφόν αὐτοῦ» (2 Ἰω.4,4). Καί ὅσο  πιό κοντά εἴμαστε τό Θεό, τόσο πιό κοντά εἴμαστε (γνησίως)  καί στόν πλησίον.  Μακρυά ἀπό τό  Θεό,  καί  (γνησίως) στόν πλησίον, δέν γίνεται. Καί ἄν «γίνεται», εἶναι πρός τό θεαθῆναι.

  Ὁ Μ. Βασίλειος ἦταν (γνησίως) κοντά στόν ἄνθρωπο, γιατί  ἦταν  (γνησίως) κοντά στό Θεό. Ὅταν τίς νύκτες προσευχόταν, ἡ Ἐπισκοπή του ἄστραπτε ἀπό  τό  ἄκτιστο, θεῖο φῶς! ( P.G. 46,809).  Σκεφθεῖτε πόσο κοντά ἦταν στό Θεό, ἀλλά καί στόν ἄνθρωπο! 

 Τό πρόβλημα τοῦ ἄλλου, τό ἔβλεπε ὡς πρόβλημα δικό του! (P.G. 32, 461). Ὅταν ἀντίκρυσε στήν Καισάρεια τίς ξηραμένες  καλλιέργειες ἀπό τήν ἀνομβρία,  ἔλεγε:  «Πολλά κατεδάκρυσα καί ἐξέχεα θρῆνον» (P.G. 3, 308). Ἔκλαιε, θρηνοῦσε γιατί χάθηκαν  ξένες περιουσίες!  

   Ἔχοντας φιλεύσπλαγχνη καρδιά, «εἰς τύπον Χριστοῦ», ὅ,τι  χάρη,  «ρουσφέτι»  τοῦ   ζητοῦσε ποίμνιο,   τό ἔκανε ( P.G. 32, 324). Τό θεωροῦσε ντροπή,  νά τοῦ ζητήσει ὁ ἄλλος κάτι, καί νά μήν τό κάνει! (P.G. 32, 440).

Κάποιοι ἔκλεψαν τὸ σιτάρι ἑνός Ἱερέα του, τοῦ π. Δωροθέου.  Ὁ Βασίλειος ξεσήκωσε τόν κόσμο. Ἔγραψε ἐπιστολὴ στόν  Περιφερειάρχη. «Ξέρω, ὅτι πρῶτο καί ὕψιστο μέλημά σου, εἶναι, νά ἀποδίδεις τό δίκαιο, καί δεύτερο, νά εὐεργετεῖς τούς φίλους σου καί νά στηρίζεις ὅσους  καταφεύγουν στήν ἀγάπη σας.  Αὐτά λοιπόν τά δύο μέ κάνουν νά ἀπευθυνθῶ σε σένα,  γιά τήν ὑπόθεση τοῦ σιταριοῦ»  (P.G. 32,  465-8).

 Ἐν τῷ μεταξύ,  πληροφορήθηκε, ὅτι τό σιτάρι,  τό ἔκλεψαν οἱ ὑπάλληλοι μιᾶς ὑπηρεσίας. Καί  ὁ Βασίλειος ἔγραψε ἐπιστολή στόν Προϊστάμενο τῆς  ὑπηρεσίας. «Ἐξεπλάγην, πῶς ἔγινε αὐτό τό τόλμημα, ὥστε ὑπό  τήν Διοίκηση σου,  οἱ ὑπάλληλοί σου, νά κλέψουν τό σιτάρι τοῦ Ἱερέα, πού εἶχε πρός ἐπιβίωση τῆς οἰκογενείας του. Τό δέ φοβερό, εἶναι ὅτι οἱ ὑπάλληλοί σου,  διαδίδουν ὅτι ἔκλεψαν τό σιτάρι, μέ τή δική σου ἐντολή! Ἐνῶ δηλαδή θά ἔπρεπε  νά τούς  ἐμποδίσεις  νά κάνουν αὐτό τό πρᾶγμα, ἐσύ τούς προέτρεψες, καί μάλιστα νά κάνουν αὐτό τό πρᾶγμα ὄχι σέ τυχαῖο ἄνθρωπο, ἀλλά σέ Ἱερέα! Ἀναμένω τά δέοντα, καί βέβαια, σύν Θεῷ, μπορεῖς καί αὐτό νά διορθώσεις, ἀλλά, νά κάνεις ἀκόμα καί μεγαλύτερα πράγματα (ἐννοώντας ἠθική ἀποζημίωση στόν Ἱερέα). Ἐνημέρωσα καί τόν Περιφερειάρχη!» (P.G. 32, 468).

 Συνήθως ἀκοῦμε γιά τίς ὑποχρεώσεις τῶν Ἱερέων ἔναντι τῶν Ἐπισκόπων τους, ἀλλά σπανίως ἀκοῦμε γιά τίς ὑποχρεώσεις τῶν Ἐπισκόπων ἔναντι τῶν Ἱερέων  τους...