Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς

«Γινώσκει Κύριος τὰς ὁδοὺς τῶν ἀμώμων,

καὶ ἡ κληρονομία αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται». (Ψαλ. 36,18)

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς ήτο γαλουχημένος από της παιδικής του ηλικίας με τα ορθόδοξα νάματα, παρουσιάστηκε παραδοσιακός, μη αφιστάμενος της πατρώας ευσέβειας.. Διακονώντας σε μόνιμη βάση το μυστήριο της εξομολογήσεως οδήγησε πολλούς στην αλλαγή πλεύσης και στη σωτηρία. Λειτουργώντας και ομιλώντας ανελλιπώς, αγίαζε και τον εαυτό του και τον λαό του Θεού. Γινόταν πάντα «τύπος των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή, εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστει, εν αγνεία».

Στη συμπεριφορά του ήταν απλούς, ευθύς και ειλικρινής. Στην προσωπική του ζωή λιτός, ασκητικός, απέριττος και πάντα ανυπόκριτος. Ένας, φωτεινός λύχνος μετεκινήθη από τον παρόντα κόσμο στην αιωνιότητα.

Ο κλήρος και ο λαός της Μητροπόλεως του αλλά και όσοι καλώς τον γνωρίσαμε  είμαστε βέβαιοι ότι «απόκειται αυτώ ο της δικαιοσύνης στέφανος», αναφωνούμε μαζί με τον Μέγα Βασίλειον: «Ουκ απεστηρήθημεν του αγαπητού αδελφού, αλλ’ απεδώκαμεν τούτον τω Κυρίω. Ουδέ ηφανίσθη αυτού η ζωή, αλλ’ επί το βέλτιον διημείφθη. Ουχ η γη κατακρύψει τον αγαπητόν ημών, αλλ’ ουρανός υποδέξεται.» Κι όπως διδάσκει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, την ημέρα εκείνη που θα ακουστεί η σάλπιγγα του Αρχαγγέλου «οψόμεθα αυτόν μηκέτι εκδημούντα, μηκέτι φερόμενον υπό τεσσάρων, μηκέτι πενθούμενον,...αλλά λαμπρόν, ένδοξον, υψηλόν....»

Σας ασπάζομαι Σεβασμιώτατε και…

Μαρτυρώ για την ευγένεια του χαρακτήρος σας, την συγχωρητικότητα και την ανεξικακία σας, αλλά προπαντός την ακεραιότητα του ήθους σας,

 Σας ευχαριστώ για την αγάπη που μου προσφέρατε από Αρχιμανδρίτης, και σας ζητώ συγνώμη, για όσα δεν σας πρόσεφερα, 

Γονατίζω με ευλάβεια στη θωριά του σκηνώματος σας.

«Μητροπολίτου Κοσμά,

του Αιτωλίας και Ακαρνανίας  αγαθού Αρχιθύτου,

αιωνία είη και άληστος η μνήμη»!

 

Γένοιτο.

Αναστάσιος Κωστόπουλος