Μια σαρανταποδαρούσα για τα παιδιά του πολέμου - Πανίκος Θεοφάνους

 Η πρώτη φλερτάρει τα ενενήντα.

Η δεύτερη πάτησε πρόσφατα τα επτά.

Προγιαγιά η Λευκή.

Δισέγγονη η Αλεξία.

Τεχνίτισσα η μάνα Λευκού, από τις πρώτες, φημισμένες κεντίστριες της Μοδίτικης πιπίλλας [*].

Φιλότεχνη η μικρή Αλεξία^. της αρέσουν πολύ τα χρώματα, τα σχήματα, η κίνηση...

Στο στρογγυλό μας τραπεζάκι που περήφανα φιλοξενεί την καλλιτεχνική σφραγίδα της μαστόρισσας, η μικρή καλλιτέχνιδα δημιούργησε το δικό της έργο !

Κάτω λεπτό βελονάκι και άσπρη κλωστή, πάνω πλαστελίνη και έντονα χρώματα !

Όταν κεντούσε η Λευκή, έκανε πνευματική εξάσκηση.

«Κάθε κομπούδι, γιέ μου, λαλούμεν δόξα Σοι τζιαι Κύριε ελέησον !»

Η αθωότητα ενός παιδιού πολύ εκφραστική:

«Παππού, γιαγιά, έκαμα τη σαρανταποδαρούσα για τα παιδάκια του πολέμου. Να τα φυλάξει στην μεγάλη της πλάτη και να δαγκώσει τους κακούς που τα κυνηγούν !»

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά ;

Οι προσευχές των γιαγιάδων κι η αθωότητα των παιδιών κεντούν ακόμα ζωντανή την ελπίδα!

 Πανίκος Θεοφάνους

______________

[*] πιπίλλα: παραδοσιακό κέντημα του βελονιού, που συναντάμε στην Κύπρο και αλλού.