Άκου, Κύριε το πλήθος
Άκου, Κύριε το πλήθος.
Κραυγάζει «Ωσαννά» και το πιστεύει.
Ελέησέ το.
Άκου, Κύριε το πλήθος.
Ουρλιάζει «Σταυρωθήτω»
Διψά για αίμα, για σάρκα ζωντανή και το πιστεύει.
Το εννοεί. Το πράττει.
Συγχώρησέ το.
Κι εγώ…
Εγώ, σ’ ένα χαρτί λευκό σκυμμένος
σε λέξεις δύο ακροβατώ
Κανείς δεν έμεινε ανάμεσα.
«Σταύρωσον» ψελλίζω
κι ανεβαίνω πρώτος στο σταυρό
να πεθάνω κι εγώ μαζί Του.
Το δισταγμό μου, Κύριε αφάνισε.
Συγχώρησε κι Ελέησε.
Στάχυς
Αινιγματικό! Αλλά πολύ δυνατό!
ΑπάντησηΔιαγραφήw
Καταπληκτικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ανάσα δροσιάς τα ποιήματα του ιστολογίου
Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως πάντα ...
Υπ.
Οι αμφιταλαντεύσεις είναι ζυμωμενες μέσα μας.. Ευχαριστούμε Στάχυ για την έμπνευση .Κι άλλοτε μας σπρώχνουν να λέμε σταυρωθητω και άλλες μας ωθούν στο ωσαννα. Όμως,ο Κύριος είναι όλος Έλεος,όλος Συγχώρεση...
ΑπάντησηΔιαγραφή