ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ. «ΚΟΝΤΑΚΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ. 

«ΚΟΝΤΑΚΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

    Η Ανάρτηση, «Ένας χωρισμός χαροποιός» - του π. Θεοδόσιου Μαρτζούχου, αλλιώς.

Στην «Ανάληψη του Χριστού», που η Εκκλησία πανηγυρίζει σαράντα μέρες μετά την Ανάσταση, αλλά και την υπομνηματίζει σε κάθε Λειτουργία, όταν ο ιερέας μετά τη Μετάληψη των πιστών υψώνει το Άγιο Ποτήρι και εκφωνεί: «Πάντοτε, νυν και αεί…», και αυτή η ύψωση είναι αναφορά στο μέγα γεγονός, Ρωμανός ο Μελωδός έχει αφιερώσει το Κοντάκιο που ακολουθεί σε απόδοση νεοελληνική. Δεδομένου ότι το Κοντάκιο ψελνόταν όλο στη σχετική γιορτή, ενδιαφέρει ιδιαίτερα, θαρρώ, γιατί μας δίνει να καταλάβουμε πόσο ωραία, «ανθρώπινα, πολύ ανθρώπινα» όσο και απλά, πολύ απλά θεολογικά-όχι εξεζητημένα και για ειδικούς-πριν δεκαπέντε αιώνες, δια του Οσίου Υμνογράφου της στάλαζε φυσικά και αφομοιώσιμα τις μεγάλες Αλήθειες της στις ψυχές των χριστιανών. Το κοντάκιο απαρτίζεται από Δύο Προοίμια-το πρώτο, στο πρωτότυπο βέβαια: «Την υπέρ ημών πληρώσας οικονομίαν, και τα επί γης ενώσσας τοις ουρανίοις, ανελήφθης εν δόξη , Χριστέ ο Θεός, ουδαμόθεν χωριζόμενος, αλλά μένων αδιάστατος, και βοών τοις αγαπώσι σε. «Εγώ ειμί μεθ’ υμών και ουδείς καθ’ υμών», το ψάλλουμε και σήμερα στην Εκκλησία-και Δεκαοκτώ Οίκους, έχει ως Ακροστιχίδα τη φράση, «Του ταπεινού Ρωμανού», και ως Εφύμνιο-δηλαδή, τελευταίο στίχο σε κάθε Οίκου, με διαμήνυση Αλήθειας βασικής, Αλήθειας κλειδί, το στίχο: «Ου χωρίζομαι υμών, εγώ μεθ’ υμών ειμί και ουδείς καθ’ υμών».

Η  ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΑΠΟΔΟΣΗ

α.   Π  ρ  ο  ο  ί  μ  ι  α.   

1.   Μόλις ολοκλήρωσες το σχέδιο της σωτηρίας μας,- -κι ένωσες τα επίγεια με τα ουράνια- -αναλήφθηκες ένδοξα, Χριστέ ο Θεός,- -στον Πατέρα που ποτέ δεν αποχωρίστηκες,- -μα έμενες πάντα ενωμένος μαζί του,- -κι έκραζες σε όσους σε αγαπούν:- - «Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί  να σταθεί εναντίον σας».

2.      Στο όρος των Ελαιών ευλόγησες Κύριε τους Μαθητές,- -και αναλήφθηκες στους ουρανούς.- -Τους υποσχέθηκες θείο φωτισμό και τους φώναξες:- -«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας».

β.   Ο    ί    κ    ο    ι.

1.   Εμπρός, αδελφοί, τα γήινα στη γη ας αποθέσουμε,- -στο χώμα αυτά τα ισάξια με στάχτη ας παραδώσουμε.- -Ας υψώσουμε βλέμμα και πνεύμα στο Θεό,- -και παρότι θνητοί, με το νου και την καρδιά,- -στις ουράνιες πύλες ας πετάξουμε.- -Ας θεωρήσουμε στο όρος των Ελαιών πως βρισκόμαστε,- -και το Λυτρωτή να επιβαίνει στη νεφέλη βλέπουμε,- -και ως Κύριος να γυρίζει πάλι στους ουρανούς.- -Κι από κει ο Γενναιόδωρος θείες δωρεές να μοιράζει,- -στους Αποστόλους του, που ήδη σαν Πατέρας καλόπιασε,- -και σαν γιους καθοδήγησε και διαμήνυσε::- -«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας».

2.   Αυτός που ήρθε στη γη, με τρόπο που μόνος ο ίδιος γνωρίζει,- -όταν ήταν ν’ αναληφθεί απ’ αυτήν με τρόπο που γνωρίζει επίσης μόνος Αυτός,- -οδήγησε σε όρος ψηλό Εκείνους που αγαπούσε,- -τους σύναξε εκεί και τους συμβούλεψε.- -Να υψώσουν νου και καρδιά στο Θεό,- -και στο εξής κάθε τι τιποτένιο να παρατήσουν.- -Γι αυτό, όταν ανέβηκαν στο όρος των Ελαιών,- -και συνάχτηκαν γύρω από το θείο Ευεργέτη,- -όπως ο Ευαγγελιστής Λουκάς ιστορεί,- -ο Κύριος σήκωσε τα χέρια του ψηλά σαν φτερά,- -σκέπασε σαν αετός τη φωλιά όπου τους θαλπωρούσε,- -και στράφηκε στους νεοσσούς του και είπε:- - «Σας προφύλαξα από όλα τα κακά.- -Με όση στοργή σας περιέβαλα- -με τόση περιμένω να με αγαπήσετε.- -«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί  να σταθεί εναντίον σας».

3.   «Πάνω από τα κεφάλια σας, Μαθητές μου,- -ως Θεός και Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου,- -ανοίγω τα χέρια αυτά, που οι άνομοι άνοιξαν,- -έδεσαν και καθήλωσαν στο Σταυρό.- -Σκύψτε την κεφαλή σας από κάτω τους,- -και μάθετε και καταλάβετε αυτά που επιτελώ.- -Αυτή τη στιγμή σας χειροτονώ,- -σας βαφτίζω, σας ευλογώ, σας αποστέλλω στο κήρυγμα,- -φωτισμένους με σοφία αληθινή.- -Στη σκέψη σας η δοξολογία του Θεού, κι η μεγαλοσύνη του,- -στην ψυχή σας ο θείος φωτισμός, όπως λέει η Γραφή:- -‘Θα σας γεμίσω με τα δώρα του Αγίου Πνεύματος,- -και θα είσαστε οι αγαπημένοι μαθητές μου, οι εκλεκτοί, πιστοί και οικείοι μου’.- -«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας».

4.   Μόλις ο Σωτήρας είπε στους Αποστόλους αυτά,- -πολύ μεγάλη λύπη τους προκάλεσε.- -Έκλαψαν και βαριαναστέναξαν παρευθύς- -και στο Διδάσκαλο είπαν.- -«Μας αφήνεις, λοιπόν, Πολυεύσπλαχνε ! Αποχωρίζεσαι αυτούς που σ’ αγαπούν !- -Αυτό καταλάβαμε πως μας είπες, καθώς ανεβαίναμε.- -Τα λόγια αυτά σημαίνουν αποδημία,- -γι αυτό και αδημονούμε πάρα πολύ,- -γιατί επιθυμούμε μαζί σου να είμαστε.- -Το πρόσωπό σου ποθούμε, τέρψη την ψυχή μας γεμίζει.- -Κατάκαρδα από την Αγάπη σου πληγωθήκαμε,- -με τη γλυκύτατη μορφή σου δεθήκαμε.- -Εκτός από Σένα, άλλος Θεός δεν υπάρχει.- -Μην ξεμακραίνεις απ’ τους αγαπημένους σου.- -Μείνε κοντά μας, μείνε μαζί μας, κι έτσι μόνο έτσι να μας πεις:- --«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας».

5.   «Εμείς όλο το βιός μας εγκαταλείψαμε,- -ωσάν αναγκασμό σε αλλότριο βίο τον παρατήσαμε.- -Για την Αγάπη σου στη γη σαν ξένοι και παρεπίδημοι ζήσαμε.- -Και πρώτος ο Πέτρος, όταν έγινε φίλος σου,- -από όσα κατείχε αποξενώθηκε.- -Κι ο αδερφός του Ανδρέας, όταν σε βρήκε,- -άγκυρα σήκωσε απ’ αυτού του κόσμου τα πράγματα,- -και το δικό σου Σταυρό στον ώμο φορτώθηκε.- -Πώς θέλεις ν’ αφήσεις, Κύριε, μια τόσο μεγάλη σ’ Εσένα αφοσίωση,- -και σπεύδεις να πας μακριά μας, δείχνοντας πως την ξέχασες;- -Ας μη γίνει αυτό αφορμή, θείε Βασιλιά- -να μας περιγελάσουν όσοι μας μισούν,- -κι ας μην κράξουν σ’ εμάς: «Πού είναι,- - Αυτός που είπε: ‘δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’»;

6.   «Παραβλέπεις και ξεχνάς, Λυτρωτή, την αγάπη των υιών Ζεβεδαίου;- -Για θυμήσου, Φιλάνθρωπε, με τι προθυμία άκουσαν τη θεία κλήση σου,- -δεν έκαναν πως δεν την ακούνε, και ούτε μέσα τους είπαν: - -‘Ποιος είναι αυτός που μας καλεί’;- -Από το γονιό τους Εσένα προτίμησαν.- -Και ο Ματθαίος του τελωνείου την ευπορία,- -μεγάλη φτώχεια θεώρησε,- -γιατί τον άλλο πλούτο, το δικό σου πόθησε.- -Και ο Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος απαρνήθηκε αυτή τη ζωή.- -Και όλοι μας γενικά μια για πάντα είπαμε:- -‘Πάνω απ’ όλα, Εσένα αγαπάμε βαθιά’.- -Μη μας αφήσεις, λοιπόν, πάρε μας στη θεία σου αγκαλιά.- -Εσύ είσαι για μας ο τα πάντα πληρών.- -Σκέπασέ μας, προστάτεψέ μας και έτσι πες μας:- -‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

7.   Σαν άκουσε ο Σωτήρας τους Αποστόλους προσεκτικά,- -και είδε τον οδυρμό αυτών που τον αγαπούσαν,- -ως πατέρας τους γιους του κατανόησε, τους συμπόνεσε και είπε:- -«Φίλοι μου, μην κάθεστε και κλαίτε.- -Δεν είναι για δάκρυα ο καιρός, ούτε η μέρα για οδυρμούς.- -Αυτή η ώρα είναι, η ώρα της χαράς.- -Ανοίγω φτερά για τον Πατέρα μου,- -πηγαίνω ν’ αναπαυτώ στη σκηνή μου.- -Και σκηνή μου είναι ο ουρανός, που δημιούργησα,- -σκηνή όμως που δε με κρατάει σε περιορισμό,- -με περιβάλλει μονάχα, όπως ο προφήτης Ησαϊας το διαλαλεί:- - ‘Αυτός σαν παραπέτασμα τους ουρανούς τεντώνει,- -τους ξεδιπλώνει σαν να ’τανε κατοικίας σκηνή’»-40,22. Αυτός είναι που λέει τώρα στους δικούς του:- --«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας».

8.   «Χαρείτε, λοιπόν, και γελάστε τώρα,- -αποχτήστε όψη χαρωπή,- -ψάλλετε άσμα καινό, το έργο ολοκληρώθηκε,- -και θα συνεχίσει να γίνεται για χάρη σας.- -Για χάρη σας κατέβηκα στη γη, και πέρασα, τα όσα πέρασα,- -για να δείτε πόσο σας αγαπώ και να με δεχτείτε.- - Και για χάρη σας ανεβαίνω πάλι στον ουρανό,- -πηγαίνω να ευτρεπίσω καλά τον τόπο- -όπου μέλλω μαζί σας να κατοικώ.- -Επάνω είναι τόποι πολλοί στον Πατέρα μου κοντά.- -Άλλοι για τους Πατέρες, άλλοι για τις ψυχές των δικαίων, και άλλοι για τους προφήτες.- -Όμως το δικό σας τόπο δε γνωρίζει ακόμα κανείς.- -Αυτόν πηγαίνω να ετοιμάσω, για να σας δεχτώ.- --‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

9.   Αναστήστε τώρα τις καρδιές σας, μείνετε σταθεροί,- -δείτε και κατανοείστε την Ανάληψη με βλέμμα καθαρό,- -ως Ανάληψη και του Σώματος, όχι μόνο της θείας μου φύσης.- -Το Σώμα που βλέπετε τώρα, φτάνει θεωμένο στον ουρανό.- -Η θεία μου φύση δεν έπαψε ποτέ, ούτε και παύει να είναι παντού.- -Βέβαια, τώρα που η ανθρώπινη φύση μου υψώνεται στον ουρανό,- - μαζί της ανυψώνεται και η αόρατη, η θεία,- -αυτή που ενώθηκε με την ανθρώπινη και ορατή.- -Είμαι αόρατος  συνάμα και ορατός.- -Αυτός που βλέπετε, είμαι εγώ ο ίδιος, δεν έχω αλλοιωθεί,- -όπως λέει η Γραφή, «αθάνατος Θεός, και άνθρωπος όμοιος με σας,- -και πάνω από σας, κι ανάμεσα σε σας».- -- ‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

10.  Μόλις ο Χριστός είπε στους φίλους του αυτά,- -έκανε νεύμα στους αρχαγγέλους επιτακτικό,- -να ετοιμάσουν για τον άγιο του βηματισμό,- -άνοδο που κανείς να μην έχει διαβεί.- -Με το που προστάχτηκαν των αγγέλων οι πρώτοι,- -έκραζαν σε όλες τις αρχές τ’ ουρανού:- -«Ανεβάστε τις πύλες, ανοίξτε διάπλατα τις ένδοξες θύρες του ουρανού,- -γιατί έρχεται να, καταφθάνει ο Κύριος της δόξας.- -Κάνετε οι νεφέλες τα νώτα σας υπόστρωμα σ’ Αυτόν που επιβαίνει,- -και συ αέρα σ’ Αυτόν που σε διασχίζει γίνε στο έπακρο απαλός.- -Οι ουρανοί ανοιχτείτε, υποδεχτείτε ουρανοί των ουρανών,- -Αυτόν που έρχεται σε σας, αλλά και λέει στους δικούς του.- -- ‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

11.  Υπάκουσαν παρευθύς αυτοί που είναι στα ουράνια ύψη,- -και άνοιξαν όλα αυτά τα ύψη όλοι τους μαζί,- -Θρόνοι, Κυριότητες, Αρχές, Δυνάμεις έτρεξαν στην υποδοχή,- -έστρωσαν νεφέλη σαν άρμα, και στον Ελαιώνα την έστειλαν γρήγορα.- -Και με το που κατέβηκε, δέχτηκε στην αγκαλιά της,- -Αυτόν που πάνω στα νέφη ηνιοχεί,- -και τα κάνει να γεννούν τη βροχή.- -Τον παρέλαβε και τον βάσταζε, μάλλον εκείνη βασταζόταν απ’ Αυτόν.- -Αυτός που φερόταν, έφερε τη νεφέλη που τον βάσταζε, όπως τη Μαρία κάποτε.- -Γιατί και Αυτήν η Γραφή νεφέλη προσφωνεί,- -νεφέλη που όταν την κατοικούσε τη φύλαξε αγνή,- -Αυτός που είπε τώρα στους φίλους του:- --«Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας».

12.  Ούτε ένας Απόστολος ράθυμος δε μένει,- -προσέχουν όλοι τα τελούμενα.- -Σηκώνουν όλοι ψηλά την κεφαλή,- -και τον βλέπουν να αναλαμβάνεται.- -Βλέπουν πώς παρευθύς η νεφέλη τα νώτα της έκλινε,- -και όχημα έγινε, όπου το άμωμο πόδι του πάτησε.- -Το πώς ο ουρανός σαν άλλος χιτώνας σχίστηκε,- -και ο Υιός της Μαρίας στα ύψη ανέβηκε,- -ενώ οι χοροί των αγγέλων προπορεύονταν κράζοντας:- -«Έλα, Κύριε, έτοιμος είναι ο θρόνος σου.- -Επιβιβάσου κι υψώσου με τα φτερά των ανέμων,- -και φτάσε στου Πατέρα σου την αγκαλιά.- -Αυτός αναμφίβολα είναι θρόνος σου,- -κάθεσαι πάντα σ’ αυτόν, δεν τον αφήνεις ποτέ, - -ούτε κι όταν στους φίλους σου κάτω φωνάζεις:- --‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

13.  Ως είδαν οι πιστοί Μαθητές το θαυμαστό γεγονός,- -έψαλαν αμέσως και είπαν με το Δαυίδ:- -«Στο θρόνο του ανεβαίνει ο Θεός μες στον αλαλαγμό,- -ο Κύριος με τον ήχο της σάλπιγγας»-46,6.- -Κι εκεί που έψαλλαν όλοι μαζί και προς τα πάνω ατένιζαν,- -άγγελοι δυο ήρθαν σ’ αυτούς,- -όπως γράφουν οι Πράξεις των Αποστόλων.- -«Μόλις ο Πλάστης αναλήφθηκε, κι ενώ ακόμα οι άγιοι ατένιζαν ψηλά,- -δυο λαμπροφορεμένοι άνδρες παρουσιάστηκαν και είπαν: ‘Γιατί, λοιπόν, σταθήκατε; Και ποιον ατενίζετε;- -Τι θέλετε να ιδείτε;- -Ιδού, στο θρόνο του ο Θεός.- -Αυτός που βασίλεψε σε μας, ο Ίδιος που φώναξε, και είπε σε σας:- --‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

14.  Μη μένετε, λοιπόν, έκθαμβοι, Γαλιλαίοι.- -Ο Ιησούς Χριστός, Αυτός που είδατε ότι αναλήφτηκε,- -έτσι θα έρθει και πάλι,- -με τον τρόπο που τον είδατε να φτάνει στα ουράνια»-1,11. Δε μετατέθηκε, δεν έγινε με το Χριστό, ό,τι παλιά με τον Ενώχ.- -Γιατί ο Ενώχ από τη γη μετακινήθηκε,- -αλλά με ουράνια υποδοχή δεν τιμήθηκε,- -εντάχτηκε απλώς στων δικαίων τις σκηνές.- -Και ο Ηλίας που σε πύρινο άρμα καθισμένος ανέβηκε,- -δεν έφτασε, όπως έχει γραφτεί, στον ουρανό,- -κινήθηκε μόνο με κατεύθυνση τον ουρανό-Δ΄ Βασ.2,11. Επί πλέον, ο Θεός του Ενώχ και του Ηλία, ο Ιησούς Χριστός,- -όταν ανέβηκε στον ουρανό, γύρισε και είπε σ’ εσάς:- --«’Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

15.  Μόλις άκουσαν τα λόγια αυτά,- -είπαν μεταξύ τους  του Σωτήρα οι Μαθητές.- -«Αξιόπιστοι μάρτυρες της Ανάληψης του Χριστού,- -είναι όντως ως επουράνιοι αυτοί.- - Αν δεν τον είχαν δει στον ουρανό,- -δε θα κατέβαιναν να μας το πουν στη γη.- -Ως Κύριος των αγγέλων, με αγγέλους γνωστοποιεί- -τα φιλάνθρωπα σχέδια της σωτηρίας,- -Αυτός που ανέτειλε εκ της Παρθένου.- -Όταν γεννήθηκε, άγγελοι δοξολογούσαν τη Γέννησή του.- -Άγγελοι πάλι, όταν αναστήθηκε, μαρτυρούσαν την Ανάστασή του.- -Και τώρα που ανήλθε στους ουρανούς,- -τη χαρμόσυνη θεία του Ανάληψη,- -με αγαθούς αγγέλους: μας διαμήνυσε:- -‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

16.  «Ας γίνουμε κι εμείς δυνατοί απέναντι στους πλάνους,- -ενωμένοι ας πολεμήσουμε τους συκοφάντες,- -ανυποχώρητα ας αγωνιστούμε κι ας παλέψουμε,- -μέχρι τις πλάνες τους να καταρρίψουμε.- -Λοιπόν, τους γιους της απώλειας με θάρρος ας ρωτήσουμε:- -«Πού είναι Αυτός που νεκρό στον τάφο κρατούσατε;- -Πού είναι Αυτός που οι στρατιώτες φύλαγαν,- -και φρουρούσαν εκεί σφραγισμένο;- -Πώς κλέφτηκε, πού μεταφέρθηκε, ποιος έκανε την ιεροσυλία;- -Ποιος τον σήκωσε στα χέρια του;- -Και αφού από το μνήμα κλέφτηκε,- -πώς απ’ τον ουρανό άγγελο έστειλε να μας δηλώσει:- -‘Μην τους φοβόσαστε αυτούς,- -να σας νικήσουν δεν πρόκειται,- -γιατί όπως σας διαβεβαίωσα.- --‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

17.  Με αυτές τις σκέψεις οι Μαθητές του Σωτήρα,- -μόλις αναλήφθηκε Χριστός ο Θεός,- - κατέβηκαν από το όρος γεμάτοι αγαλλίαση.- -Και μόλις έφτασαν κάτω, όπως διδάσκει η Γραφή,- -γονάτισαν, προσευχήθηκαν στον ουράνιο Θεό,- -και άφησαν να ακουστούν για το όρος λόγια επαινετικά,- -επευφήμησαν τον Ελαιώνα που αξιώθηκε με τέτοια τιμή:- -«Ξεπέρασες, έλεγαν, το όρος Σινά !.- -Εκείνο τα βήματα του Μωυσή δέχτηκε,- -μα εσύ εκείνα του ίδιου του Θεού.- -Ο Νόμος παραδόθηκε σ’ εκείνο,- -μα σ’ εσένα η ίδια η Χάρη του Θεού,- -αυτή που και το Μωυσή έπλασε, και σ’ εμάς είπε:- --‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

18.  «Είσαι κι από το Λίβανο ανώτερο.- -Το Θαβώρ και το Ερμών από εσένα είναι κατώτερα,- -γιατί σ’ εκείνα ο Φιλάνθρωπος δεν έκανε,- -αυτά που σ’ εσένα έκανε».- -Κι αφού τέτοια λόγια του Πλάστη οι μαθητές δίπαν,- -σήκωσαν μάτια και χέρια στον ουρανό,- -και θερμά το Βασιλιά των ουρανίων και επιγείων παρακάλεσαν και είπαν:- -«Αναμάρτητε Κύριε, χάρισε την ειρήνη σου σ’ εμάς,- -και σε όλο τον κόσμο σου από εμάς, με τις πρεσβείες της Αγίας Μητέρας σου.- -Δεν το αντέχει να βλέπει ο εχθρός,- -τα όσα καλά με τη Χάρη σου κάνουμε.- -Ωστόσο μην παραλείπεις να τον διώχνεις από μας,- -Εσύ που μας βεβαίωσες και είπες:- --‘Δε σας αποχωρίζομαι.- -Μένω μαζί σας Εγώ.- -Και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εναντίον σας’».

«Χρόνια πολλά».

Αθανάσιος Κοτταδάκης