Μικρός ναυτίλος (απόσπασμα) - Οδυσσέας Ελύτης

 Πού να τα πω νύχτα μες στον αέρα

Στα δέσπολα των άστρων στη μαυρίλα που μυρίζει

Θάλασσα πού να τα πω τα ελληνικά της πίκρας

Με δέντρα κεφαλαία πού να τα γράψω

Οι σοφοί να ξέρουν ν’ αποκρυπτογραφήσουν

Ανάμεσ’ από δεύτερο και τρίτο κύμα

Έναν τέτοιον διακαμό βαρύ από πέτρες που δε βούλιαξαν

Άγιε Σώζοντα, συ που εφοράς φουρτούνες

Ανέβασέ μου της θάλασσας το μάτι

Να κάνω μίλια μέσα του στην πράσινη διαφάνεια

Να φτάσω εκεί που σκάβουν τ’ ουρανού οι μαστόροι

Και να ‘βρω πάλι τη στιγμή πριν γεννηθώ

Τότες που ευώδιαζαν οι βιόλες άμα δε νογούσα

Πως δε νογάει την αστραπή του ο κεραυνός

Μόνο σε τεταρτοχτυπά -λάμψη όλος!

 

Οδυσσέας Ελύτης

Ο μικρός ναυτίλος

 

Φωτογραφία: γδμ

Επιλογή κειμένου - Δημιουργία εικόνας: anastasiosk.blogspot.com